ΑΙΓΑΙΟ

Ι

Με περισσή σμιλεύω δίψα

της μνήμης μου το αλφάβητο

πρώτο γράμμα ο έρωτας,

ύστερο η θνήση.

Το διάμεσο,

φωτιά που καίει το αίμα μου!

 

ΙΙ

Τη ζωή μου ξοδεύω

στην αρμύρα της θάλασσας,

για να διδαχτώ την αλήθεια της.

Δάσκαλός μου

η υπομονή τω κυμάτων!

***

ΡΟΥΑΝΤΑ

(ωδή της ντροπής)

Η μουσική της πείνας

δε γράφτηκε ποτέ

από πεινασμένο.

Τώρα τη θρέφουν μ’ αίμα

άμοιρα μάτια

στο πεντάγραμμο του θανάτου.

***

ΧΡΕΙΑ  (χρεία)

Δύσκολο να γραφεί η ΛΕΥΤΕΡΙΑ

μόνο με τα γράμματά της.

Χρειάζεται πρώτα

αιτία, οπαδούς, γνώση.

Μετά,

θάρρος, θέληση, πίστη.

Κι ύστερα, αγώνα πολύ

πόνο, αίμα, δάκρυ, θάνατο…

 

Κωνσταντίνος Ζαμάγιας