Έλα να παίξουμε μπάλα κάτω απ’ το φεγγάρι
να ξύσουμε τις άκρες τ’ ουρανού για να ξεφύγουν τα μη ειπωμένα μας
πάλι παιδιά να γίνουμε όπως πρώτα μιας και οι νύχτες συγχωρούν καμώματα και αλήθειες
Έλα να συναρμολογήσουμε το όνειρο, να φτιάξουμε μια φορεσιά στη μοίρα
Έλα να ξαπλώσουμε στο σώμα του σκοταδιού και ν’ αφήσουμε τ’ απαγορεύεται να υπάρξουν στη σκηνή
άγγιξέ με όπου ως τώρα δεν τολμούσες
άσε από μέσα σου να βγουν τα σπλάχνα των μύχιών σου πόθων
άσε το φως της αποπλάνησης να κάψει το κορμί σου ως το κόκαλο
οι αντιστάσεις να καμφθούν και να ενωθείς με το άλλο μου μισό που απόψε σε ζητάει χωρίς αναστολές και ίσως
αφήνω το κόκκινο να ξεχυθεί πάνω στ’ ασπρόμαυρα κομμάτια των παλιών μας μη
άπλωσε τα χέρια στη βροχή και άσε τη φωτιά σου να φουντώσει με αλκοόλ και μια αγκαλιά
απόψε το ξημέρωμα θα σε βρει αλλιώς να ουρλιάζεις σαν αγρίμι μυστικά στ’ αυτί της πανσελήνου
Έλα ν΄ ανέβουμε μαζί εκεί που ανθρώπου μάτι δεν έφτασε ως τώρα
να σεργιανίσουμε ανάμεσα στα ερείπια μιας μπίτνικ εποχής σα δυο ρέμπελοι χωρίς προορισμό
να ψάξουμε τη χίμαιρα στη μέση του δρόμου
να κάνουμε έρωτα μπροστά σε ανοιχτά παντζούρια
να φορέσω το πουκάμισό σου και να ΄ναι άνοιξη εκεί έξω
Έλα να μάθουμε να πετάμε παρέα πάνω απ’ τα σπίτια
τα δικά μου φτερά θα ‘ναι ασπρόμαυρα. Ναι, ένα άσπρο κι ένα μαύρο θέλω.
Έλα να γράψουμε κάτι σ΄ αυτούς τους άδειους τοίχους της πόλης
να περπατήσουμε μπορεί και στα σύρματα της ΔΕΗ, έτσι, για πλάκα
κι έπειτα να κόψουμε δρόμο μέσα από ταράτσες
Έλα να περιμένουμε στη γωνία κάτω από ‘να φανάρι κόκκινο την αλητεία δυο λόγια να μας πει
ας παραδοθούμε στα πάθη, ζωή απ΄την αρχή να φτιάξουμε δικιά μας
Έλα ένα ξημέρωμα καπνίζοντας να πούμε δυο κουβέντες σιωπηλές
τα βλέμματά μας ν’ ακουστούν στα πέρατα του κόσμου
νιώσε αυτά που δε λες και ζήσε αυτά που δε σου λένε
απόψε…
Έλλη Πράντζου
Εξαιρετκό!
Έλα απόψε! Ναι! Υπέροχο!
Θες να απομωνώσεις ένα-δυο στίχους , αλλά σου είναι αδύνατο μιας και οι επόμενοι καλούνται να σε διαψεύσουν.
Έτσι, το ποίημα σε κρατά σε μια αμείωτη ως το τέλος εντύπωση. Κλείνεις τα μάτια και ερμηνεύεις όπως θες εσύ.. Μπράβο Έλλη!
Μιλάει κατευθείαν στην καρδιά και το συναίσθημα. Πλούσιο σε εικόνες, μοιάζει πολύ με Ρίτσο. Υπέροχο πραγματικά!
“..τα βλέμματά μας ν΄ ακουστούν στα πέρατα του κόσμου”! Πολύ όμορφο!
Γεμάτο εικόνες που θες να ζήσεις ασυμβίβαστα.
Ξυπνάει μνήμες και συναισθήματα…
Συγχαρητήρια!
Υπεροχο! Μπραβο Ελλη! <3
Συγχαρητήρια!!!
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!! Κρατάω το εξής: “Τα βλέμματά μας να ακουστούν στα πέρατα του κόσμου….” WOW!!!!!! Μιλάει στο συναίσθημα και αγγίζει καρδιές!!! Μπράβο Έλλη!!! Τέλειο!!!
και κάθε “απόψε” … Πανέμορφο!
ενδιαφερον
Νιώσε αυτά που δε λες και ζήσε αυτά που δε σου λένε 🙂 Κάποια στιγμή αυτό πρέπει να γίνει. Ορισμένα πράγματα δεν είναι δυνατόν να λεχθούν αλλα μόνο να βιωθούν! Μπράβο !
Superb
Απλά υπέροχο!!!
Ταξίδεψα μέσα από τις εικόνες που μου δημιούργησες!Ένα ταξίδι πάνω από την πόλη κ προς την ελευθερία!Σ’ευχαριστώ..
Πολύ όμορφο ποίημα που σου γεννά πολλά συναισθήματα και εικόνες.Μπράβο στην ποιήτρια! Περιμένουμε και άλλα ποιηματά σου.
Πανέμορφο ποιημα γε
Πανέμορφο ποίημα, γεμάτο συναισθήματα, με την προσκληση ¨ΕΛΑ” να καλει σε αλλαγές, σε όμορφες στιγμές, με την ελπίδα να γεννιέται, με την αγάπη να περιπλανιέται…Ευχαριστούμε Έλλη!!!!!!
Έλα επιτέλους!! Τέλειο! Κάθε στίχος και ένα συναίσθημα
Ανεπανάληπτο!!! Ένα ταξίδι σε όμορφες εικόνες μέσα από λέξεις που σου ξεδιπλώνουν τόσα αναπάντεχα συναισθήματα…Ευχάριστο είναι για τη δική μας νεολαία ότι ακόμη και κάτω ακόμη κι από αυτές τις συνθήκες, κάποιοι μπορούν ακόμη να ονειρεύονται…
Ελλάκι μου, μπράβο!!!! Πάλι μίλησες για μας, καλύτερα από μας! Σε φιλώ!!!
Καταπληκτικό το ποίημα σου. Μπράβο.
Εξαιρετικό 🙂
Πάρα πολύ καλό!! Δεν βαρέθηκα καθόλου στην ανάγνωσή του, διαβάζοντας κάθε στίχο ανυπομονούσα να διαβάσω και τον επόμενο! Πλήθος διαφορετικών συναισθημάτων που σε αγγίζουν βαθιά! Ονειρευόμουν όταν το διάβαζα και ονειρεύομαι ακόμη!!
Μαγικο! σε ταξιδεύει!
“να ξύσουμε τις άκρες τ’ ουρανού για να ξεφύγουν τα μη ειπωμένα μας” με κράτησε ήδη απ’ τις πρώτες λέξεις!!!
Εξαιρετικό!
..Πολύ όμορφο,Έλλη!Συνέχισε να μιλάς στις ψυχές των ανθρώπων για την ψυχή..τα όνειρα..τους πόθους ..την ελευθερία ..
Πάντα με αλήθεια κ πάντα με πάθος!
..Πολύ όμορφο,Έλλη!Συνέχισε να μιλάς στις ψυχές των ανθρώπων για την ψυχή..τα όνειρα..τους πόθους ..την ελευθερία ..
Πάντα με αλήθεια κ πάντα με πάθος!
Υπεροχος λογος! Keep going!
Όμορφο πολύ, με το χρώμα του σούρουπου να στροβιλίζει στο κεφάλι σου όταν το διαβάζεις!
Μπράβο, μπράβο, μπράβο!!!
Υπέροχο!
Πολύ καλο !
Καταπληκτικό!
Ένα όμορφο ταξίδι στην λέξη “αισθάνομαι”…
Πολύ ωραίο ποίημα!
Καταπληκτικό ποίημα, ξυπνάει συναισθήματα!
πολυ ομορφο ποιημα ελλη μου, μπραβοο σουυ!
Συγχαρητήρια Έλλη, όμορφες σκέψεις υπέροχα ειπωμένες….
Συγχαρητήρια και Καλή επιτυχία. Απλά υπέροχο….