Άθικτο και ανέπαφο, με την αυτού πραγματικότητα, του βασιλείου της ζωής, όπως εξελίσσεται και δεν ελίσσεται πια.
Ασύγκριτο και άρτιο, σε σχέση με στάσεις κι αποφάσεις που είχαν παρθεί στο παρελθόν μεν, αλλά σας στιγμάτισαν ίσως ή και σίγουρα.
Καθένας στα δικά του ωράρια ζωής και στις δικές του υπερωρίες των χρεών εκείνων, που ανεξόφλητα, δρουν κι αντιδρούν από μέσα σας. Τάσεις, θέσεις και αντιθέσεις, με προσθέσεις και διαθέσεις τέτοιες, που αποδεδειγμένα και απόλυτα ελεγμένες, στέκουν και προδιαθέτουν ίσως ή και σίγουρα, μια επαναφορά, μια ανάκαμψη, ακόμα και μια ιεροτελεστία εφηρμοσμένης αρπαγής στιγμών, προς όφελος άλλων καίριων, βασικών συστατικών μιας επανεκλογής ή ακόμα και της ίδιας σε επανάληψη.
Η ζωή μας διδάσκει πως ξαναζεσταμένο φαΐ δεν έχει ουσία, μα ούτε και την ίδια δυναμική και αντοχή, όπως θα ‘χει μια νέα συνταγή, απαλλαγμένη απ’ τα προηγούμενα συστατικά της και στοιχεία που θα απαρτίζουν την ουσία και την ιδιαιτερότητά της.
Μην αγγίζετε τη μνήμη, τη θύμηση, παρά αφήστε την να κάνει τη δουλειά της, όπως η ίδια ξέρει και τολμά.
Τι κι αν θέλει να διαγράψει, η λογική επιβάλλει τα δικά της τερτίπια, μα ξέρετε, εκείνο το συναίσθημα, δε λέει να τα βάλει κάτω και κονταροχτυπιέται μαζί της.
Έτσι, στο τέλος, θα πρέπει με κάθε θυσία νου, ψυχής, καρδιάς, να νικήσει εκείνη η σκέψη που τρέφει τη φροντίδα και την αγάπη, για εκείνη τη νέα αγάπη που κάνει τα πάντα και που δικαιωματικά της οφείλεται η απόλυτη αφοσίωση και λατρεία.
Με το που θα αποφασιστεί η εναποθέτηση των στιγμών, των πάλαι τότε ή των πριν, των πιο φρέσκων, σ’ εκείνο το σεντούκι των ευχών, για μακροημέρευση μεν, αλλά εκεί… μέσα, χωρίς να γίνει δυνατή η επανεμφάνισή τους, μήτε καν κι η αναφορά τους.
Οπότε, όλα εκεί, στοιβαγμένα σ’ εκείνα τα χρονοντούλαπα, που θα αξίζουν και θα ‘χουν τις ανάλογες τότε τους τιμές μεν, αλλά οι αξίες και οι επάξιες στιγμές και αξίες.
Εκείνες οι ουσίες που θα στέκουν δίπλα μας φρουροί και αναλλοίωτοι για το καλό της νέας σχέσης, μα ποτέ υπόσχεσης, ώστε να διαπρέψουν ελεύθεροι και εγκλωβισμένοι, απ’ το παρελθόν εκείνο που για κάποιο λόγο είχαν γίνει όλα.
ΑΝΝΑ ΖΑΝΙΔΑΚΗ