(Αφιερωμένο στους ποιητές Leo΄n Felipe και Giacomo Leopardi)
Μου αρέσει όποιος ξέρει να ταξιδεύει
ακούγοντας τον χτύπο
της καρδιάς του,
αυτός που ακούει στον άνεμο
φωνές ζωών που έχουν φθαρεί
και θυμάται τις ημέρες εκείνες
όπου το κλάμα έγινε μουσική
και τα χρώματα των λουλουδιών
ύφαιναν έξοχους καμβάδες
κάτω από τον ήλιο της άνοιξης.
Μου αρέσει το θαύμα των νευρώνων
που ξετυλίγεται
γλιστρώντας κατά μήκος της διαδρομής
του βουνού που δεν έχει κορφή,
το ρεφρέν της μοίρας στα αυτιά,
ακολουθώντας τη βαθιά ανάσα
της φλόγας της αυγής,
πέρα από τα όρια του ουρανού.
Είμαι οδοιπόρος
και βήμα-βήμα
αφήνω ανεξίτηλα ίχνη
στην ψυχή μου,
εμπλουτίζοντας το βιβλίο της ύπαρξής μου,
γεμίζοντας τα μάτια
με πολλαπλούς ορίζοντες,
όλο και περισσότερο ερωτευμένη με τη ζωή.
Μεταφρασμένο από την ιταλική γλώσσα
