“Θέλω να σε δω”
Μου έγραψες στο μήνυμά σου. Ένιωσα μια γλυκιά αναστάτωση… είχες μέρες να μου μιλήσεις.
Αναρωτιόμουν αν με ήθελες ακόμη.
Συναντηθήκαμε! Δεν πρόλαβα να πω λέξη.
Η ερωτική σου εξομολόγηση με αιφνιδίασε και με ξάφνιασε ευχάριστα. Η λαχτάρα μου για σένα ξεχειλίζει. Ο έρωτάς μου για σένα είναι ακατανίκητος. Θέλω να σου παραδοθώ.
“Αγάπα με…λύτρωσέ με!” Μου είπες και τα λόγια σου τα ένιωσα μέσα στην καρδιά μου… διείσδυσαν σε όλη μου την ύπαρξη.
Τα συναισθήματα αμοιβαία και έντονα!
“Λαχταρώ να σε αγκαλιάσω, να με φιλήσεις. Είμαι πολύ ερωτευμένη μαζί σου” Ψιθύρισα.
Τον ερωτεύτηκα από εκείνο το μαγικό ηλιοβασίλεμα, που βρέθηκε τυχαία στον δρόμο και με κοίταξε μ’ εκείνο το χαριτωμένο βλέμμα του.
Οι ματιές μας διασταυρώθηκαν, σπίθες πυρωμένες πλανιόνταν στον αέρα!
Λόγο αργότερα ήρθε κάτω απ’ το παράθυρό μου, χαρίζοντάς μου μια γλυκιά, μελωδική καντάδα.
Στην εποχή μας ένας άντρας με ρομαντική διάθεση; Μονολογούσα πια! Αχ μου φαίνεται από τότε τον είχα ερωτευτεί!
Τώρα πια είναι δίπλα μου, κοντά μου.
Με χαϊδεύει απαλά και τρυφερά. Το λάγνο βλέμμα του σεργιανίζει στο κορμί μου. Παραδινόμαστε στο φλογερό ερωτικό πάθος, χωρίς προσχήματα.
Η ανάσα του καυτή σαν λάβα… ένα ηφαίστειο ολόκληρος!
Τα φιλιά του; Γλυκά σαν μέλι!
Με κοιτάζει βαθιά και η μάτια του διαβάζει την καρδιά μου.
Ο έρωτάς του τόσο λυτρωτικός…
Ένα τελετουργικό απόλαυσης, πάθους, κοσμογονίας!
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
