Λόγος Σχηματικός

Άρρεν στο φύλο,

Λιγομίλητος -διόλου εκ φύσεως-

προσαρμοσμένος στον ‘ρόλο’ του λακωνικού αντρός αφενός,

μη αποδεχόμενος τις ευτελείς φορτικές συναναστροφές αφετέρου,

Λάτρης της γλώσσας -ναι, εκ φύσεως-

Ώρες να παίζει με τον λόγο τον σχηματικό,

Και να περικλείνει στο σχήμα την ιδέα, τη λέξη,

τη ζωή του ολάκερη,

Και κάπως έτσι του άρεσε απ’ τον αναγραμματισμό του ‘άχος’ να οδηγείται στο ‘χάος’,

Και λάτρευε τόσο την επανετυμολόγηση της ‘Από-γοήτευσης’ που ‘παιρνε τη ‘γοήτευση’ να φτιάξει ελάχιστο ζεύγος ομοηχητικό με τη ‘γήτευση’,

(σε περιπτώσεις, μάλιστα, στιγμιαίου οπτιμισμού φλέρταρε με το ετυμολογικό σχήμα της ‘γήτευσης’ και του ‘γητευτή’!)

Κι όμως, η τόση ‘γνώση’ ποτέ δεν τον έσωσε απ’ την ‘απόγνωση’,

                                                                     εγκλωβισμένος στο σχήμα,

                                                                     εγκλωβισμένος στο επίγειο,

δε χάρισε στον εαυτό του ούτε ένα σχήμα ‘υπερβατό’.

Κι αναρωτιέμαι: Μορφή χωρίς περιεχόμενο ή περιεχόμενο χωρίς μορφή;

 

ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΛΑΜΠΡΟΓΕΩΡΓΟΥ