Βυθίστηκε το βλέμμα μου στα μάτια σου τα μπλε
Και μέσα εκεί
Είδα τους ανέμους της ψυχής.
Είδα τη φλόγα των ονείρων
Τα φώτα τα πέρα απ’ τη Γη
Τα κρυστάλλινα παλάτια.
Μέσα στα μάτια σου τα μπλε
Διέκρινα τις ασημένιες στάλες της βροχής
Τα τσαλακωμένα φύλλα του Οκτώβρη
Τα χρώματα ενός Ουράνιου Τόξου
Που χάραξαν πορεία μακρινή στους Ουρανούς.
Και ύστερα
Σαν να μην έφτασε η ώρα εκείνη
Του αποχωρισμού
Στάθηκα μπροστά στου ήλιου
Το δυνατό το φως. Για να σε δω…
Τη σκιά σου να δω
Να χάνεται στο δρόμο τον μακρύ.
Το ξέρω. Δεν υπάρχει γυρισμός
Όμως… Δεν πίστεψα ποτέ πως κάπου φτάνεις
Χωρίς να δεις το μακρινό το χθες
Σαν να μην υπήρξε ποτέ
Και ήταν μια απάτη της ίδιας της ζωής
Έμεινα εκεί μόνος
Παρέα με ένα βουβό δάκρυ
Που κύλησε
Και στάθηκε στην άκρη του πελάγου
Να γίνει άνεμος
Να γίνει αέρας και βροχή
Να γεμίσει τα μονοπάτια της ψυχής.
Καίτη Λιανού-Ιωαννίδου
Εξαιρετικό.
Ευχαριστώ πολύ!
Eξαιρετικό!
Ευχαριστώ Τζούλια.
Πολύ όμορφο Καίτη μου!!!
Μίνα μου ευχαριστώ.
Μέσα στα μάτια σου τα μπλε,διέκρινα τις ασημένιες στάλες της βροχής / όμορφα λόγια. Συγχαρητήρια.
Ευχαριστώ πολύ Λένα μου.
Εξαιρετικό!
Ευχαριστώ πολύ.
ΩΡΑΙΟ ΚΑΙΤΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟ ΣΑΝ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ.
Ευχαριστώ Κατερίνα μου.
Είναι ένα ποίημα, όπου τα δύο αντικριστά πρόσωπα μας ταξιδεύουν στο μακρινό χθες..! Αυτό που είχαν ως ζευγάρι ονειρευτεί για την υπέρτατη αγάπη και την πληρότητα μίας συναισθηματικής ενώσεως.! Συγχαρητήρια κα Καίτη!! Οι δημιουργίες σας να μας γεμίζουν πάντοτε ονειρεμένες καταστάσεις στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον..!!!!
Έλενα ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
One of the best poems I have ever read, good on you Kaity congratulations keep up the good work.
Μπέση μου σ’ ευχαριστώ πολύ!!!
Καίτη. Συγχαρητηρια……
Ευχαριστώ Κορίνα μου.
Καλή επιτυχία Καιτούλα
Γιώργο, ευχαριστώ!
Θαυμάσιες εικόνες. Μπράβο!
Πολύ δυνατό!
Συγχαρητήρια στην ποιήτρια γι΄ αυτό το τρυφερό ποίημα.