Μελαγχολικέ μου ποιητή,
πού τρέχει ο λογισμός σου;
Σε ποιους καινούργιους στίχους
αφιερώνεις το μυαλό σου;
Μελαγχολικέ μου ποιητή,
τι άραγε να σκέφτεσαι;
Και αν το σώμα είναι ακίνητο,
το μυαλό σου μέσα σε πόσες σκέψεις χάνεται;
Μελαγχολικέ μου ποιητή,
σκυμμένο έχεις το κεφάλι.
Το βλέπω και το αισθάνομαι
τι ποιητική σκέψη και έμπνευση υπάρχει στο μυαλό σου πάλι!
Μελαγχολικέ μου ποιητή,
στις σκέψεις φαίνεσαι χαμένος.
Και εγώ από μακριά που σε θωρώ,
λανθασμένα σκέφτομαι «βάσανα έχει ο καημένος».
ΜΑΡΙΑ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ
