Η μικρή Μαρλέν δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά της. Φόρεσε τα καινούρια της ρούχα και κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. Ίσιωσε με τα χεράκια της το κίτρινο φόρεμα με τις κεντημένες μαργαρίτες. Θαύμασε τα λευκά παπούτσια της και την κίτρινη κορδέλα που στόλιζε τα πλούσια, ξανθά μαλλιά της. Έμοιαζε με Άνοιξη. Χαμογέλασε ενθουσιασμένη και περίμενε με αγωνία. Μόλις άκουσε το κλειδί στην πόρτα, έτρεξε να δει το μεγάλο δώρο που θα της έφερνε ο μπαμπάς της. Ένα κατακόκκινο, γυαλιστερό ποδήλατο την περίμενε στην είσοδο. Ένα δικό της ποδήλατο!
«Είσαι έτοιμη για την πρώτη σου βόλτα, μικρή μου;»
«Είναι έτοιμη εδώ και ώρες», είπε η μαμά της και της έδωσε ένα φιλί. «Στο καλό. Θα φτιάξω κρέπες μελιού πασπαλισμένες με κανέλα και θα σας περιμένω».
Δεν άργησαν να φτάσουν στη μικρή ηλιόλουστη πλατεία. Ήταν ένα ζεστό μεσημέρι του Μάη κι άνθρωποι κάθε ηλικίας είχαν βγει να χορτάσουν τη ζωή. Η Μαρλέν ήταν περήφανη για το αστραφτερό της ποδήλατο. Ο μπαμπάς της κάθισε σ’ ένα παγκάκι με το βλέμμα καρφωμένο πάνω της. Πόσο γρήγορα είχαν περάσει τα χρόνια! Η μονάκριβη κορούλα του είχε γίνει ένα κορίτσι δυνατό, γενναίο. Μεγάλωνε και μάθαινε τον κόσμο. Την κοιτούσε και σκεφτόταν πόσο έμοιαζε στη μαμά της. Η Βερονίκ ήταν μεγαλόψυχη, αξιοθαύμαστη, σπουδαία. Μια γυναίκα γεμάτη στοργή και κατανόηση. Ένιωθε τυχερός που την είχε στη ζωή του. Ένιωθε ευλογημένος.
Κάποια στιγμή, η Μαρλέν έχασε τον έλεγχο του τιμονιού κι έβαλε το πόδι της στο έδαφος για να μην πέσει. Βρήκε αμέσως την ισορροπία της και συνέχισε να κάνει πετάλι χωρίς να φοβηθεί στιγμή. Ο πατέρας της πετάχτηκε απ’ το παγκάκι τρομαγμένος.
«Μη φοβάστε. Τα παιδιά ξέρουν να προστατεύουν τον εαυτό τους. Πολλές φορές, καλύτερα κι από εμάς», είπε η νεαρή κοπέλα που καθόταν δίπλα του.
«Έχετε δίκιο. Μα η ανησυχία μας δεν καταλαγιάζει ποτέ. Όσο και να μεγαλώσουν», είπε εκείνος χαμογελώντας.
«Θα το ανακαλύψω σε μερικούς μήνες. Ο γιατρός μού ανακοίνωσε πριν από λίγο πως θα γίνω μαμά», είπε με ενθουσιασμό η κοπέλα.
«Μα αυτό είναι θαυμάσιο! Υπέροχο!» είπε δίνοντάς της το χέρι του να τη συγχαρεί.
«Σας ευχαριστώ. Με λένε Ζιλιέτ. Δεν έχουμε πολύ καιρό που μετακομίσαμε στην πόλη σας ο Φρανσουά κι εγώ. Καινούρια πόλη, καινούρια ζωή», είπε εκείνη.
«Πράγματι! Όλα αλλάζουν με τον ερχομό ενός παιδιού. Γίνονται καλύτερα. Η ζωή αποκτά άλλη γλύκα. Θα το διαπιστώσετε κι η ίδια», είπε ο πατέρας της μικρής.
«Ανυπομονώ. Νομίζω…» κόμπιασε μια στιγμή και συνέχισε: «Νομίζω πως τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τούτο το συναίσθημα. Ξέρετε… Αν βρεις συνοδοιπόρο, το ταξίδι είναι μαγικό. Κι εύχεσαι να μην τελειώσει ποτέ».
«Σας καταλαβαίνω, Ζιλιέτ. Ο δρόμος της ευτυχίας γίνεται πιο πλατύς, όταν τον περπατούν δυο. Κι ολοένα ανοίγεται μπροστά σου. Τα μικρά κι ασήμαντα παύουν να υπάρχουν. Μονάχα αυτό το πλάσμα αξίζει», είπε δείχνοντας την κόρη του.
«Ναι, ανεκτίμητη η αξία του. Ήρθε ο άντρας μου. Χάρηκα πολύ. Το όνομά σας;»
«Νικολά Μαρτέν. Σας εύχομαι τα πιο χαρούμενα στη ζωή. Τα πιο όμορφα», είπε αποχαιρετώντας την.
Η Ζιλιέτ σηκώθηκε και πήγε προς τον άντρα της, που ερχόταν φουριόζος να τη συναντήσει. Είχε αφήσει και τη δουλειά του στη μέση. Το μήνυμά της ήταν κάπως περίεργο: «Θα σε περιμένω στην πλατεία σε μία ώρα. Η ζωή μας θ’ αλλάξει».
Τον είδε αγχωμένο και τον αγκάλιασε τρυφερά.
«Γλυκέ μου Φρανσουά, σε ανησύχησα. Έχω πολύ ευχάριστα νέα να σου πω», είπε και τον κοίταξε με τα λαμπερά, πράσινα μάτια της.
Κάθισαν σ’ ένα τραπεζάκι στη μέση της πλατείας. Τους ελάχιστους μήνες που ζούσαν στην πόλη, έδιναν συχνά ραντεβού σ’ αυτό το μικρό, πολύχρωμο καφέ. Ήταν το στέκι τους πια, όπως τους άρεσε να λένε. Κάθε φορά, συνόδευαν το γλυκό, κόκκινο κρασί τους με μυρωδάτα, σοκολατένια κέικ.
«Σήμερα, θα αρκεστώ στο κέικ», είπε η Ζιλιέτ.
«Πώς κι έτσι; Εσύ τρελαίνεσαι για κρασί. Τι συμβαίνει, Ζιλ μου; Θα μου πεις τι τρέχει; Δεν ξέρω τι να σκεφτώ», είπε ο Φρανσουά απορημένος.
«Θα ξεχάσω για λίγο καιρό το αλκοόλ. Και θα ψάχνουμε μαζί για ένα όνομα! Αν είναι κορίτσι… Αν είναι αγόρι… Σύμφωνοι, “μπαμπά”;»
Ο Φρανσουά κράτησε την ανάσα του. Το στήθος του φούσκωσε και κοίταξε τη γυναίκα του με ορθάνοιχτα μάτια. Έπιασε την καρδιά του να δει αν χτυπάει ακόμα. Ανάσανε βαθιά και μια ασύγκριτη χαρά πλημμύρισε την ψυχή του. Δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του. Την αγκάλιασε σφιχτά και τη φίλησε με στοργή.
«Ζιλ μου, αυτό είναι το πιο όμορφο δώρο σου! Δώρο ζωής! Αχ, Θεέ μου, τι ευτυχία είν’ αυτή!» είπε κι άνοιξε τα χέρια του κοιτώντας τον ανέφελο ουρανό.
«Ούτε ένα σύννεφο δεν υπάρχει από πάνω μας! Κι εγώ θα διώχνω όλα τα σύννεφα από δω και πέρα», συνέχισε κρατώντας τα χέρια της στα δικά του.
Συγκινημένοι κι ευτυχισμένοι. Αγαπημένοι, υπέροχοι μες στα νιάτα τους. Με τα όνειρά τους να παίρνουν σχήμα κι άρωμα ανοιξιάτικο, με τη ζωή τους να έχει το χρώμα του παραμυθιού, έβλεπε ο ένας στα μάτια του άλλου το κοινό τους αύριο. Τη δική τους ομορφιά.
Εκείνη τη στιγμή, η Μαρλέν πέρασε από μπροστά τους με το ποδήλατό της.
«Να… Έτσι θα είμαστε κι εμείς σε μερικά χρόνια, σαν τον μπαμπά της μικρής. Θα καθόμαστε στο τραπεζάκι μας και θα βλέπουμε το μικρό μας να παίζει. Και δε θα φοβάται τίποτα, γιατί…»
Η Ζιλιέτ δεν πρόλαβε να τελειώσει τη φράση της. Ξαφνικά, ένιωσε ένα κάψιμο στο σώμα της. Δεν μπορούσε να καταλάβει τι ήταν. Ο Φρανσουά είχε μείνει ακίνητος και τα χέρια του είχαν βαρύνει. Η νεαρή κοπέλα δεν μπορούσε να καταλάβει. Το κάψιμο έγινε τώρα πιο έντονο. Ένας οξύς πόνος τη διαπέρασε. Κοίταξε την κοιλιά της. Δεν μπορεί… Κοίταξε τη λευκή της μπλούζα. Είδε μια κόκκινη κηλίδα που όσο πήγαινε μεγάλωνε. Ο πόνος έγινε αφόρητος. Η κηλίδα έγινε τώρα μεγαλύτερη. Τα χέρια του Φρανσουά έπεσαν στο τραπέζι. Το σώμα του έγειρε πάνω της. Αλύγιστο, σχεδόν κοκαλωμένο. Προσπάθησε να του μιλήσει, μα η φωνή της σταμάτησε στο λαιμό. Τον έπιασε στην πλάτη. Ήταν υγρή. Κοίταξε τα χέρια της. Όχι, δεν μπορεί… Είχαν γεμίσει αίμα.
Ο πόνος τώρα έγινε φρικτός, ανυπόφορος. Η ανάσα της έβγαινε με δυσκολία. Λαχάνιασε. Τα πνευμόνια της άδειαζαν. Η ματωμένη κηλίδα είχε καλύψει την κοιλιά της. Δεν μπορούσε να κρατηθεί άλλο. Οι δυνάμεις της την εγκατέλειπαν. Έπεσε απ’ την καρέκλα με την πλάτη στο έδαφος. Ένιωσε το κάψιμο να της σκίζει τα σωθικά. Γύρισε το κεφάλι στο πλάι. Είδε τη μικρή Μαρλέν πεσμένη στο χώμα. Δεν κουνιόταν. Το ποδήλατο ήταν λίγα μέτρα μακριά της.
Άκουσε πυροβολισμούς. Άκουσε κραυγές. Είδε έναν μαυροφορεμένο άντρα μ’ ένα όπλο στο χέρι. Πυροβολούσε χωρίς έλεος όποιον έβρισκε μπροστά του. Τα άψυχα σώματα έπεφταν σαν μαριονέτες που τους κόβουν τα σκοινιά. Η κάννη ξεχείλιζε οργή. Το βλέμμα του μίσος. Η Ζιλιέτ κατάφερε με κόπο να ρίξει μια τελευταία ματιά στο παγκάκι που καθόταν. Είδε τον μπαμπά της μικρής γεμάτο αίματα με το κεφάλι πεσμένο προς τα πίσω. Προσπάθησε να κρατήσει μια τελευταία ανάσα όσο περισσότερο μπορούσε. Ο χρόνος σταμάτησε. Μια στιγμή όλος ο χρόνος του κόσμου.
Μια τελευταία εικόνα! Κοίταξε τον γαλανό ουρανό. Κι έμεινε εκεί, με τα μάτια ανοιχτά, καρφωμένα στο δικό της παραμύθι.
Ήταν ένα ζεστό μεσημέρι του Μάη, στο γέρμα τους τα όνειρα…
Στέλλα Κουρμούλη
Όσες φορές κι αν το διαβάσω στο τέλος κλαίω… Συγκλονιστικό!!! Ανατριχιαστικό και δυστυχώς αληθινό…
Πάρα πολύ καλό Στέλλα!!! Πραγματικά με άγγιξε!!! Πολλά, πολλά μπράβο!!!
ΣΤΕΛΛΑ ΕΊΝΑΙ ΥΠΈΡΟΧΟ ΣΥΓΧΑΡΗΤΉΡΙΑ
Εξαιρετικό.
Η αρχή και το τέλος σε ενα παραμυθένιο, συντομο περασμα…
Ας σκεφτούμε λοιοον…
Πανέμορφη η ιστορία σου…
Μπράβο, Μπράβο, Μπράβο…
Πολύ συγκινητικό Θεία Στέλλα!!!
Υπεροχο, πολυ συγκινητικο!!!!!
Μπράβο Στέλλα μου!! τόσο ωραίο και συγκινητικό!!
Ανατριχιαστικό!Σοκαριστικό!Αληθινό!
Μόνο ΜΠΡΑΒΟ Στελλάκι μου!!!!!!!
Ωραίο!!!
Πάρα πολύ καλό! Συγχαρητήρια!!
Συγκλονιστικά παραμυθένιο !! Congrats Στέλλα !!!!
Bravo
Εξαιρετικό !!!!
Καταπληκτικό! Γλαφυρό, παθιασμένο , εμπνευσμενο και προπάντων διδακτικό. Μπράβο!!!
Συγκλονιστικά ανατρεπτικό. Μπράβο, Στέλλα!
Προφητικό!!!!
Συγκινητικό κ πανέμορφο …
Υπέροχο και ανατρεπτικό.
Απ’ τα πολύ δυνατά κείμενα του διαγωνισμού.
Μπραβο Στελλιτσα μου!!!
Συνέχισε να μας συναρπαζεις….❤️
κάπου θα υπάρχει και το ‘σάουντ τρακ’,
Δυνατό.
Πάρα πολύ ωραίο! Συγχαρητήρια.
Ίσως να είναι και πραγματικό γεγονός,στην χώρα που ζούμε…Μακάρι να υπάρξει πραγματική αγάπη για όλους μας! Ούτως ή άλλως τις σφαίρες Δεν τις γλιτώνουμε…
Συγχαρητήρια Στέλλα! Εξαιρετικό το διήγημα!
Υπέροχο!!! Το διάβασα σαν νεράκι στο τέλος βέβαια “πνιγηκα” είμαι του Happy end αλλά ειλικρινά μου έδωσες πολύ ωραίες εικονες και μυρωδιές….
Καλή επιτυχία κοριτσάκι!!!
Πραγματικά πολύ δυνατό και ανατρεπτικό με βάση έτσι όπως με οδηγούσε η ιστορία… Συγκινητικό και συνάμα αληθινό. Καλή επιτυχία.
Πολυ καλό!!!!!!
Πως μετατρέπεται το φως σε σκοτάδι; Το ηλιόλουστο σε σιωπή; Καλή επιτυχία Στέλλα!
Μια ακομη σταγονα εμπνευσης στον ωκανο που χτιζει η Στελλα με το εξαισιο υφος της!
Συγκλονιστική ιστορία. Με ταξίδεψε και με συγκίνησε. Μπράβο Στέλλα!!!
Υπεροχο Στελλα μου! Συγκλονιστικο!!! Καλη επιτυχια μεσα απο την καρδια μου!
Υπεροχο πραγματικα Στελλα μου! Συγκλονιστικο..Καλη επιτυχια μεσα από την καρδια μου!
Στέλλα μου…μόλις διάβασα την ηλιόλουστη ιστορία σου και οφείλω να ομολογήσω πως συγκλονίστηκα!!! Αλήθεια πόσο σκοτάδι κρύβουν οι άνθρωποι μέσα τους; Εξαιρετική η γραφή σου μπράβο σου!!! Καλή επιτυχία!!!
Ανατρεπτικό! Απιστευτο! Μπράβο Στελλα!
Υπέροχο! Καλή επιτυχία
Πραγματικα συγκινητικο και εξαιρετικο!οι χαμενες μας ελπιδες και τα ονειρα που καμια φορα μας εκδικουνται!πολλα μπραβο Στελλα!!!
Καθηλωτικό! Θερμά Συγχαρητήρια!!
…καταπληκτικη περιγραφη θανατου… Δεν εχω λογια
Στέλλα μου συγχαρητήρια, η ιστορία σου είναι πολύ όμορφα γραμμένη και σε κάνει να μην θες να σταματησείς να διαβάζεις. Επίσης δημιουργεί συναισθήματα που δεν περιμένεις να νιώσεις σε λίγες γραμμές. Μπράβο σου!!!
Ας ζούμε τη στιγμή… με αγάπη!
Ανατρίχιασα! Δεν το περίμενα αυτό το τέλος! Συγχαρητήρια!!
Συγκλονιστικό!!! Ρεαλιστικό! Υπέροχο κείμενο! Καλή επιτυχία.
Τι απίστευτη σκηνή! Όλο είναι μια σκηνή από ταινία. Και, δυστυχώς, βγαλμένη απ’ τη ζωή! Μπράβο σου!
Ακόμα κλαίω!!! Συγχαρητήρια!!!
Συγχαρητήρια.
Δύο οικογένειες, περίμενα πώς θα συνδεθούν.
Λίγες γραμμές και καταφέρατε να με συγκινήσετε.
Με γλυκόπικρη γεύση, αυτό το διήγημα είναι εξαιρετικό!
Ειλικρινά καταπληκτικό! Μπράβο!
Πολύ δυνατές εικόνες και συναισθήματα….! Μπράβο!!
Συγκλονιστικο και απροσμενο. Για να θυμομαστε να ζουμε το σημερα χωρις να σκεφτομαστε πεζα ζητηματα. Συγχαρητηρια Στελλιτσα!
Εξαιρετικό ΣΤΕΛΛΑ μου !! Συγχαρητήρια !!
Τόσα συναισθήματα μέσα σε λίγες γραμμές…
Ζεστό, συγκινητικό, σοκαριστικό.
Συγχαρητηρία!!
Πως αλλαζουν οι ζωες των ανθρωπων απο τη μια στιγμη στην αλλη!!! Συγχαρητηρια Στελλα..
Στο γερμα τους τα όνειρα…δυνατο τελος!Η ιστορία σε κάποιο μερος του κόσμου ειναι αληθινή και τη ζωντανεύεις μπροστα μας.Απυθμενο το ταλέντο σου και για ακόμη μια φορα μας συγκινεις!!!!
η Σλτελλα παλι ανατρεπει και φερνει απλες ισοροποιες μεταξι συνεσθυματων κι αντιθεσεων ,ζωη-θανατος,ονoιρα -ληθη
Πολύ δυνατές εικόνες, contrast συναισθημάτων, η κόντρα της ζωής με τον θάνατο, συγχαρητήρια!
Συγχαρητήρια! Ήταν καταπληκτικό και θα μπορούσε φυσικά να είναι σκηνή συγκλονιστικής ταινίας! Το αναπάντεχο τέλος ήταν το αγαπημένο μου κομμάτι 😀
Αλλο ενα εξαιρετικό δημιουργημα!!!
Πολυ ομορφο με ενα τελος που σε κανει να δακρυζεις….μπραβο πραγματικα
Τρομερα γλαφυρο ..αρτιοτατο! κ η ανατροπη εξαιρετικη…!απιστευτα τα συναισθηματα στο τελος..κ δυστυχως επικαιρο..!συγχαρητηρια!
Μας συγκλόνισες! Πάλι!!! Εύγε!
Μα τι έμπνευση είναι αυτή!!! Συγκλονιστικό διήγημα. Μπράβο σας!
Υπέροχο κείμενο. Εξαιρετική περιγραφή. Περιμένουμε κι άλλα από σένα, αγαπητή!
Απλά συγκλονιστικό! Συγκίνηση, ένταση, ρίγος! Μπράβο, Αστέρι μου!
ανατρεπτικό, μοναδικά συναισθήματα, γεμάτο εικόνες! χίλια μπράβο!
Αχ, βρε Στελλάκι! Τα μάτια μου στο τέλος έτρεχαν σαν ποτάμι! Είσαι φοβερή!!! Συγχαρητήρια, ειλικρινά!!!!
Εντάξει! Δεν έχω λόγια. Πάγωσα!!! Και τώρα, κλαίω… Το μπράβο είναι λίγο!
Κάθε χρόνο μας συναρπάζετε. Και κάθε φορά, πιο πολύ. Μαγικό κείμενο!!!
Συγχαρητήρια, κα Κουρμούλη. Απ’ την ομορφιά, την ευτυχία, στο τέλος, στον σκληρό θάνατο! Δυνατό και τόσο μα τόσο αληθινό!
Ακούμε πολύ συχνά τελευταία παρόμοια γεγονότα. Ανατριχιάζουμε. Θα μπορούσαμε να ήμαστε εμείς οι ίδιοι οι ήρωες της ιστορίας σας. Δεν τολμώ να το σκεφτώ. Αλλά δεν παύει να καθρεφτίζει την κοινωνία. Με το να μη μιλάμε γι’ αυτό, δεν σημαίνει πως δεν είναι μια ζωντανή απειλή για όλους. Συγχαρητήρια για την τόλμη και το ταλέντο να μας συγκινείτε, να μας θυμώνετε, να μας κάνετε να προβληματιζόμαστε.
Θα το θυμάμαι για καιρό αυτό το διήγημα… Συνταρακτικό! Εξαίρετο!
Συγχαρητηρια για αλλη μια φορα..Συγκινητικο και τοσο αληθινο. Λατρευω την φυσικοτητα της ανατροπης..επισης μου αρεσει πολυ που προλαβαινει ο αναγνωστης να ταυτιστει τοσο πολυ αλλα και ταυτοχρονα να μην εχει σημασια η ταυτιση ..παω να το ξανα απολαυσω!
Στελλα μου παρα πολυ όμορφο και συγκινητικό!!! Μπραβο!!!
Εξαιρετικό!εισαι αστέρι!!!συγχαρητηρια Στελλα μου!!
Ξεκινά σαν ένα τηλεοπτικό σήριαλ. Χαρούμενοι γονείς, χαρούμενα παιδιά, χαρούμενη μέρα. Όλα φαίνονται τέλεια. Γιατί να μην είναι άλλωστε; Τι χρωστάμε σ’ αυτή τη ζωή για να μην το έχουμε; Και λες, κάπου θα καταλήξει.
Ένα τρακάρισμα; Μία απόρριψη του πατέρα για το νέο του παιδί; Κάτι συνηθισμένο;
Όχι. Καταλήγει στο απόλυτο τίποτα. Στο απόλυτο κενό. Στον απόλυτο θάνατο. Στον άδικο θάνατο.
Κι από τον θάνατο… ξεπηδά μία γλυκιά ανάμνηση.
Γλυκόπικρη. Φαρμακερή. Ατόφια.
Μπράβο, Στέλλα. Δεν το περίμενα. Με συγκλόνισες.
Ο υπέροχος τρόπος που περιγράφεις την ζωή που “χτυπάει” σαν μια μεγάλη καρδιά κάνει τον θάνατο να μοιάζει χιλιες φορές πιο άδικος και το ανθρώπινο Κακό χιλιες φορές πιο ανεξήγητο…Πολύ δυνατή και έντονη, αληθινή γραφή, πάντα!Μπράβο!
Πραγματικά συγκλονιστικό! Συγχαρητήρια!
Με συγκίνησες, κοριτσάκι μου… Πάντα έμπνευση! Πάντα υπέροχα κείμενα να μας προσφέρεις. Μπράβο σου!
Υπεροχο Στελλακι μου συγκινηθηκα ..
Υπεροχο Στελλακι μου …
Ανατριχιαστικο και δυστυχώς τόσο αληθινό,, Μπράβο Στελλακι!
Κι έμεινε εκεί, με τα μάτια ανοιχτά, καρφωμένα στο δικό της παραμύθι… Συγχαρητήρια Στέλλα μου 🙂
Υπέροχο! Συγκλονιστικό! Επίκαιρο!
Εξαιρετικό απλά! Συγχαρητήρια!
Συγκλονιστικό, μπράβο Στέλλα.
Telioooo!!! Perimenoume me anipomonisia to epomeno!!!!!!
Μα δεν περίμενα αυτό το τέλος! Έλεγα κάτι θα γίνει, αλλά δεν πήγε ο νους μου!!! Τι ανατροπή! Μαγικό!
Διάβασα το διήγημά σου.
Τολμώ να πω πως είναι υπέροχο.
Μπράβο σου.
Σε ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μου. Γιατί αυτό αισθάνθηκα. Ότι μου το έδωσες για να γίνει και δικό μου.
“Έφυγα” με το διήγημά σου, κοπέλα μου! Ακόμα κλαίω! Εύγε!!!
Πολύ δυνατό! Πολύ ρεαλιστικό! Πάρα πολύ ωραίο!
Θυμάμαι ακόμα το παιδάκι που λιποθύμησε απ’ την πείνα και την θαυμάσια εξέλιξη, τον εφιάλτη που έγινε φωτεινό όνειρο!! Κάθε κείμενο και καλύτερο! Κάθε φορά και πιο συγκλονιστικό! Τώρα… ο παράδεισος έγινε κόλαση! Ευτυχώς, υπάρχουν άνθρωποι με ταλέντο!!! Χίλια μπράβο!
Μας δίνεις δυνατές εικόνες! Σαν να είμαστε κι εμείς μέσα στο σκηνικό!!! Θαυμάσιες περιγραφές! Τι συγκίνηση! Συγχαρητήρια!
Καλογραμμένο, επίκαιρο, καταπληκτική περιγραφή του “τέλους”. Μπράβο!
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!! ΣΤΕΛΛΑ ΜΠΡΑΒΟ!!!!
Ότι πιο γλυκό και ταυτόχρονα πιο τραγικό έχω διαβάσει . Πολλά συγχαρητήρια Στελλιτσα μου. Ένα υπέροχο διήγημα από έναν υπέροχο άνθρωπο
Στελλάκι το κείμενο είναι… μοναδικά συγκλονιστικό! Ανατρεπτικό! Μίλησε στην καρδιά μου… Καλή συνέχεια και περιμένω το επόμενο ή τη συλλογή σου!! (Πόσες φορές θα στο πω!)
Κλαίω… Δεν έχω λόγια! ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!
Τι ωραίο διήγημα! Δυνατό… Απ’ τα αγαπημένα μου!
κι εκεί που όλα είναι χρωματιστά και ζωντανά, γίνονται γκρίζα και νεκρά! καθρέφτης της κοινωνίας που ζούμε. σ υ γ χ α ρ η τ ή ρ ι α!!!!
Τι να πω!!!! Ήμουν στο πάρκο όταν το διάβαζα! Και τώρα θα το ξαναδιαβάσω για τρίτη φορά! Δεν πιστεύω αυτή την ανατροπή. Μαγικός ο τρόπος σου Στέλλα…!!!!!
Πόσο τρυφερό,συγκινητικό!!!!!!!!!!!Απλά συγκλονιστικό!!!!!!!Μπράβο,Στέλλα μου!!!!!
Έχω μείνει άφωνος…… Μπράβο..
Απ’ τον ήλιο στο σκοτάδι! Σε λίγες γραμμές… Μπράβο! Με συγκίνησες πολύ……
Πολύ δυνατό κείμενο. Τα συγχαρητήριά μου, Στέλλα.
Εξαιρετικό, συγκλονιστικό, και δυστυχώς αληθινό… Δεν έχω λόγια!
Τα κείμενά σου είναι τόσο ξεχωριστά όσο είσαι και η ίδια! Μπράβο σου!!! Υπέροχο!
Η τραγική ειρωνεία της μοίρας σε παράλληλες δράσεις. Η ακόμη ρεαλιστικοτερα σε παράλληλες ζωές. Αληθινό, λιτό, εσωτερικό δραματικό διήγημα. Μπράβο Στέλλα! Εύχομαι τα καλύτερα!
Καταπληκτικό….!!! Πολλά συγχαρητήρια!!!!
Πάγωσα! Ανατρίχιασα! Δεν το περίμενα το τέλος… Μπράβο!
Μπράβο Στέλλα!!!! Τι συγκλονιστικό κείμενο!
Εξαιρετικο κειμενο!!!για αλλη μια φορα εισαι καταπληκτικη!!!πολλα μπραβο!!!
Θερμά συγχαρητήρια!Ζωντανή περιγραφή σα να βλέπεις ταινία!Απροσδόκητο και συγκλονιστικό τέλος με ηχηρά μηνύματα.
Σκέφτεσαι πως σε μία στιγμή τα πάντα ανατρέπονται και πόσο μάταιο να στεναχωριέσαι για ανούσια πράγματα . Η ιστορικά σε ταρακουνάει και συνειδητοποιείς πόσο επικίνδυνη είναι πλέον η ζωή και ανεξέλεγκτη η τρέλα που καταστρέφει τον κόσμο!
Σε ευχαριστούμε που μας ταξιδεύεις
Στέλλα μου για μια φορά ακόμη με συγκίνησες!!!!! Πόσο επίκαιρο, πόσο αληθινό, πόσο συνταρακτικό, πόσο γρήγορα και δυσάρεστα μπορεί να αλλάξει η ζωή μας. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΜΑ!!!!!!
Καλή επιτυχία Στέλλα! Φοβερό, σημερινό, ζωντανό.
Παραμυθένια η αρχή, μαγευτική η συνέχεια, συγκλονιστικό το τέλος! Δεν έχω λόγια.. ΜΠΡΑΒΟ!
Στελλιτσα μου παντα πιστευα και πιστευω σε εσενα θεωρω οτι ειναι πολυ δυνατο ανατριχιασα διαβαζοντας το σου ευχομαι τα καλυτερα
Υπέροχο, ανατρεπτικό και με καταπληκτική περιγραφή κ εικόνες. Το ζεις. Συγχαρητήρια Στελλίτσα!!!
Όπως πάντα τέλειο..είσαι απίθανη!
Πολύ όμορφο Στελλα !!!!! Συγχαρητήρια !!!!
Υπεροχο!
Το φοβόμουν οτι θα φάω μια γερή γροθιά στο στομάχι. Η γροθιά, φυσικά, δε μου άρεσε, μου άρεσε όμως η αφήγηση. Μου άρεσε που η Στέλλα κατάφερε χωρίς υπερβολές, χωρίς ήχους και χωρίς προειδοποίηση να μου δημιουργήσει εικόνες και συναισθήματα, να με βάλει σε σκέψεις, να με ταξιδέψει και στο τέλος να μου δώσει μια σφαλιάρα. Απλά, τρυφερά και σκληρά. Χωρίς κακία ή διάθεση σαδισμού. Εξαιρετικό.
Για άλλη μια φορά με μάγεψες,με συγκλόνισες,με συγκίνησες..Συγχαρητήρια Στελλάκι μου…Τα λόγια είναι πολύ φτωχά για το ταλέντο σου!!
Μπράβο κορίτσι μου!!!!!
Συνταρακτικό !!!
Σοκαριστικά επίκαιρο. Μπράβο! Μακαρι όλοι να μπορούν να “…χορτάσουν τη ζωή”
Συγκλονιστικό! Συγχαρητήρια!
Φοβερό κείμενο. Κάθε μας στιγμή ίσως είναι κι η τελευταία. Ας το σκεφτούμε αυτό. Μπράβο!
Μας ανέτρεψες τα πάντα σε λίγες γραμμές! Πόσο σκοτάδι κρύβει ο άνθρωπος στην ψυχή του!! Καλή επιτυχία και μόνο επιτυχίες!
Εντάξει Στελλάκι! Δεν έχω λόγια! Πραγματικά, έχω μείνει άφωνη. Ανατρίχιασα! Τι να πω… Μπράβο!
Συγκινητικό, ανατρεπτικό, άψογο! Σκληρή πραγματικότητα δοσμένη με ευαισθησία!
Εξαιρετική ιστορία!!!
Δυνατή, συγκινητική και δυστυχώς επίκαιρη…
Μπράβο, συνέχισε να γράφεις, φαίνεται ότι έχουμε να δούμε πολλά υπέροχα πράγματα ακόμα από εσένα.
Υπέροχο! Καλοτάξιδο!!!
Εξαιρετικό διήγημα! Συγχαρητήρια θερμά!!
Ανατριχιαστικό! Πολύ δυνατό!! Μπράβο!
φοβερή η ιστορία σου… συγκλονιστική! εύγε!
Μπράβο!!!! Ανατρίχιασα!!!! Σε λίγες προτάσεις…
Πολύ δυνατό κείμενο!! Πόσο αληθινό δυστυχώς… Συγχαρητήρια!
Θαυμάσιο διήγημα. Συνταρακτικό πραγματικά!
ΦΟΒΕΡΟ!!! Ανατρίχιασα ολόκληρος! Μπράβο!!!
Τι εικόνες!!! Τι περιγραφή! Το έζησα! Θύμωσα! Έκλαψα! Μπράβο Στέλλα!! Μπράβο!
Συγκλονιστικό. Και η τέχνη πρέπει να συγκλονίζει και να ταρακουνάει.
Υπέροχη Στέλλα μου!
Μόνο ενθουσιασμενη κ περήφανη μπορώ να είμαι, αγαπημένη μου μαθήτρια!!!
Τι υπέροχη έμπνευση ήταν αυτή! Σε συγχαίρω πραγματικά!
Δεν φανταζόμουν ότι θα κλάψω με δύο παραγράφους! Κι η τελευταία φράση… Είσαι Αξιοθαύμαστη!
Τη νύχτα περιμένεις να μας ανατριχιάσεις! Εξαιρετικό κείμενο!!!
Πραγματικά, ενθουσιάστηκα! Χίλια μπράβο, κορίτσι μου!!
Εξαιρετικό!!!
Τελειο,στην αρχη ονειρεμενο και ιδανικο ,στη συνεχεια ομως ανατρεπτικο και σπαρακτικο!μπραβο Στελλα!!!
Μπράβο σου! Καλογραμμένο, λιτό και συγκλονιστικό!
Πολύ ωραίο κείμενο. Ρεαλιστικό. Καλή επιτυχία κορίτσι μου!
Καταπληκτικό διήγημα! Σας συγχαίρω!
Δυνατό, με πολλή ένταση στο απρόσμενο τέλος. Μια γροθιά στη ζωή αρκεί για να την εκτιμήσεις…
Συγκινητικό, ανατριχιαστικό! Μπράβο Στελλάκι!
Απίστευτο το τέλος! Πόσο αληθινό δυστυχώς. Μας εντυπωσίασες!
πάρα πολύ ωραίο διήγημα… η επιτομή της ανατριχίλας, χωρίς στολίδια. δεν έχω λόγια…
Το ξαναδιαβάζω… Υπέροχο!
Συγκλονιστικό! Δεν περίμενα τέτοιο άδικο θάνατο! Ποτέ δεν τον περιμένουμε άλλωστε… Μπράβο!
Υπέροχο! Και το τέλος… Πάγωσα!
ΔΥΝΑΤΟ!!! Συνέχισε να γράφεις….
Συγκινήθηκα πολύ! Θαυμάσιο το κείμενο σου!
“Στο γέρμα τους τα όνειρα…” Συγκλονιστικό!
Με ανατρίχιασες… Εύγε!!!!
Η ευτυχία πόσο εύκολα γίνεται σκοτάδι, κόλαση, δυστυχία… Εξαιρετικό!
Κοπέλα μου, με συγκλόνισες! Καλή σου επιτυχία! Πάντα επιτυχίες!!!
Φοβερό τέλος! Μπράβο σου Στέλλα μας!!!
Δυνατό… συναισθηματικά δυνατό.
Εξαιρετικό!!!! Συγχαρητήρια!!
Μπράβο Στέλλα!!! Συγκλονιστικό!
Είπα να είναι βράδυ, να ταξιδέψω… Πέθανα κι εγώ… Με συγκίνησες τόσο πολύ!!! Υπέροχο!
Κάθε φορά με ανατριχιάζεις…. Μπράβο Στελλίτσα!
Η χαρά κι η ανεμελιά διαλύονται σε μια στιγμή! Φοβερό κείμενο!!!
Μπράβο! Με κάνεις περήφανο που είσαι φίλη μου!
η ανατροπή είναι συγκλονιστική… Πώς σου ήρθε;! Να μου πεις… Έτσι είναι το ταλέντο!! Συνέχισε…
Τους το διάβασα δυνατά και στο τέλος… σταμάτησα… να αναπνέω… Μας πάγωσες το αίμα, όπως η ίδια η ζωή! ΜΠΡΑΒΟ!!!
Ανατρίχιασα!!! Ο ορισμός του τρόμου! Αναπάντεχο τέλος. Φοβερό κείμενο!! Συγχαρητήρια!
Υπέροχο διήγημα! Ήταν η καλύτερη συντροφιά αυτό το βράδυ.
Τρομερό! Συγχαρητήρια!
Επιτυχία της μυθοπλασίας είναι να καταφέρνει αυτό το μούδιασμα και την ανατριχίλα στη γεύση της μια ιστορία. Συγχαρητήρια για την πολύ καλή πένα. Κείμενο ζυγισμένο γεμάτο από εικόνες και συναισθήματα με τίτλο άκρως αντιφατικό. Πολύ καλό!
Συγχαρητήρια Στέλλα! Δυνατό κείμενο! Γροθιά το τέλος του.
Περιμένω κι άλλα από σένα, αγαπητή μου. Θαυμάσιο κείμενο!
Να είσαι καλά να μας φωτίζεις!
Μακάβριο βρε Στέλλα…
Πάρα πολύ συγκινητικό… Συγκλονιστικό!
Μικρό, αλλά τόσο μεγάλο κείμενο! Η ζωή είναι μικρή για να μην την εκτιμούμε. Καλή επιτυχία!
Στέλλα, υπέροχο! Ανατρίχιασα, μούδιασα, συγκλονίστηκα, έκλαψα… Και δεν κλαίω εύκολα. Εξαιρετικό το γραπτό σου!
Σημερινό, γεμάτο εικόνες, το βίωσα, και ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ! Σε συγχαίρω ακόμα μία φορά!
Δυνατό! Απίστευτο τέλος! Με τάραξε και με προβλημάτισε. Το είδα μπροστά μου κι ένιωσα κι εγώ το ‘κάψιμο’…Μπράβο Στελλίνα!
Τόσο αληθινό δεν το περίμενα… Θα περιμένω να τ’ ακούσω στις ειδήσεις! Ρεαλιστικό δυστυχώς. Επίκαιρο! Σύντομο και γεμάτο συναισθήματα. Μπράβο, μικρή μου. Συνόδεψέ το με τη μουσική σου και το γυρίζω σε φιλμάκι!!!
Τα πολλά λόγια είναι φτώχια… Απλά καταπληκτικό! Τα έχει όλα…
Εξαιρετικό και επίκαιρο, συγχαρητήρια !!
Τρομαχτικά ανθρώπινο…
Συγχαρητήρια Στέλλα! Η εναλλαγή συναισθημάτων είναι εξαιρετικά δοσμένη και επηρεάζεις απόλυτα τον αναγνώστη. Η ευτυχία της ζωής διακόπτεται από την βία. “Έμοιαζε με Άνοιξη” και “Ο δρόμος της ευτυχίας γίνεται πιο πλατύς, όταν τον περπατούν δυο”… πόσο όμορφα!
Μπράβο, Στέλλα! Όσο το διάβαζα, αναρωτιόμουν για το τέλος, δεν μπορεί να πάνε όλα καλά, δεν γίνεται να πάνε όλα καλά. Και πάλι συγχαρητήρια!
φοβερή η ανατροπή, γλαφυρότατη η περιγραφή, άκρως επίκαιρο το συμβάν που περιγράφεται…με πήγε κατευθείαν στις τρομοκρατικές ενέργειες που συμβαίνουν σε τόσα μέρη γύρω μας τα τελευταία χρόνια με τον άδικο χαμό αθώων… σοκ και δέος, απλά…μπράβο Στέλλα!
ΑΠΙΘΑΝΟ! ΜΡΑΒΟ ΣΤΕΛΛΙΤΣΑ!@@@@
A Π Ι Θ Α Ν Ο…..ΜΠΡΑΒΟ S T E L L A!!!!@@@
Ιδιαίτερο ύφος γραφής!
Πόσα συναισθήματα, βρε κορίτσι μου! Από την απόλυτη ευτυχία στην απόλυτη καταστροφή της ζωής! Εύγε!!
Υπέροχες εικόνες. Μια Άνοιξη έτσι όπως την περιμένουμε. Μα ο άνθρωπος έχει άλλα σχέδια. Να της βάλει ένα συγκλονιστικό ΤΕΛΟΣ!
Δεν μπορείς να ξέρεις ποτέ τί σου ξημερώνει. Συγχαρητήρια. Ευχαριστούμε…
Μπράβο Στέλλα! Τι εικόνες ζωντανές… Σπαρακτικές!!!
Υπέροχο το διήγημα σου! Μπράβο!!!
Απίστευτο ταξίδι στην ιδανική σχέση των ανθρώπων και ξαφνικά… Τέρμα! Όλα! Ανατριχιαστικό!!!! Καλή επιτυχία!!!!!
Θαυμάσιο γραπτό. Δεν αποφεύγεις τη συγκίνηση. Τον θυμό… Τι κρύβουμε μέσα μας!! Γινόμαστε κτήνη σε μια στιγμή. Ζωντανό! Δυνατό!
Η τελευταία φράση είναι συγκλονιστική!! Συγχαρητήρια!!!!
Εξαιρετικό Στέλλα!!! Πάρα πολύ όλα!!! ΜΠΡΑΒΟ κοπέλα μου!! Εικόνες, περιγραφές, ένταση, συγκίνηση, γροθιά!!
Φανταστικό, Θαυμάσιο, Συνταρακτικό, Βαθύ, Υπέροχο, Αληθινό! Συγχαρητήρια Στέλλα!!!
Η αρχή με γοήτευσε με την ομορφιά και τον ενθουσιασμό των παιδιών που ανακαλύπτουν τον κόσμο με τόσο θαυμασμό και “ξέρουν να προστατεύουν τον εαυτό τους”!
Η αφήγηση με απορρόφησε με τις παραστατικές εικόνες και τους απλούς μεν διαλόγους, πλην όμως γεμάτους συναισθήματα και βαθυστόχαστα μυνήματα.
Η πλοκή με συνεπήρε με την εναλλαγή των εικόνων και η ροή των γεγονότων αιχμαλώτισε την προσοχή μου, διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον μου.
Το τέλος με συγκλόνισε με τον ωμό ρεαλισμό, την πρόσκρουση στη σκληρή πραγματικότητα και την τραγική ειρωνία της τύχης σε όλο της το μεγαλείο…
Ηθικό (για μένα) δίδαγμα: Όλα τα παραμύθια έχουν ένα τέλος, όπως και η ζωή μας, ο θάνατος δεν είναι ποτέ happy end, μέχρι τότε όμως, ας προσπαθήσουμε να ζήσουμε παραμυθένια και μαγικά, όπως τα παιδιά, ελπιδοφόρα και αγαπημένα όπως οι ερωτευμένοι και πάνω απ’όλα ας μην πάψουμε ποτέ να κάνουμε όνειρα, ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί και να αργήσει το γέρμα τους…
Καλή συνέχεια Στέλλα μου, με έμπνευση για απαράμιλλες δημιουργίες εύχομαι!
Ανθρώπινο, επίκαιρο, γεμάτο εικόνες! Πολύ δυνατό!!!
Εξαιρετικό κείμενο! Συγχαρητήρια!
Πολύ δυνατό!!!
Πολύ καλό το κείμενό σου, συγχαρητήρια!!!
Μολις αρχισα το διαβασμα,ξεκινησε αμεσως και το ταξιδι…..ηρθαν εικονες στο μυαλο μου απο Διδω Σωτηριου[οι νεκροι περιμενουν]…..και η συνεχεια ομως με το συνταιριασμα της φυσης και την εναλλαγη των συναισθηματων ειναι αφανταστη!Πολλα συγχαρητηρια…μας ταξιδευεις καθε φορα μοναδικα!!!!
Πολυ πολυ ωραιο! Συγχαρητηρια! Με πολυ συναισθημα και πολυ ωραια γραφη! Μπραβο
Αχ…τι να πω…συγκλονιστικο..
Μπράβο, Στέλλα! Με συγκλόνισες και με συγκίνησες…
Εξαιρετικές περιγραφές, απρόσμενο τέλος, καλογραμμένο και ζωντανό. Συγχαρητήρια!
Στελλίτσα δεν έχω λόγια! Με άφησες άφωνη….. Θαυμάσιο!
Τα συγχαρητήριά μου! Επίκαιρο, γεμάτο ένταση και εικόνες! Μας ταξίδεψες για άλλη μία φορά. Ευχαριστούμε.
Πάρα πολύ ωραίο!!! Μπράβο!
Συγκλονιστική περιγραφή! Κι η τελευταία φράση… επώδυνη!!! Θερμά συγχαρητήρια!!!
Συγκλονιστικό. Μπράβο Στέλλα.
Απλά θαυμάσιο! Μπράβο σου!!
Σημερινό, ζωντανό, δυνατό! Συγχαρητήρια!!!
Συναισθηματικά φορτισμένο απ’ την αρχή. Καινούριες ζωές κι εμπειρίες, η απόλυτη ευτυχία σε όλα τα επίπεδα. Χαίρεσαι που είσαι ζωντανός. Μέχρι που όλα καταλήγουν στον άδικο, απότομο θάνατο. Η τελευταία φράση μαγική!!!
Χαστούκι το τέλος!!! Σα να ήμουν η ηρωίδα σου… Δεν καταλάβαινα, και δεν μου πήγε ο νους, τι συμβαίνει! Μέσα απ’ τα μάτια της, έζησα τα τελευταία δευτερόλεπτα της σύντομης ζωής της. Συγκλονιστικό! Μπράβο!!!
Με συγκίνησες κορίτσι μου!!! Έχω μείνει άφωνη! Υπέροχο κείμενο! Καλή επιτυχία.
Συνταρακτικό!!! Ζωντανές περιγραφές! Απίστευτο τέλος! Καλή χρονιά με πολλές εμπνεύσεις!!!
Απ’ τα ωραιότερα διηγήματα σου! Μη σταματάς να μας ταξιδεύεις! Μπράβο!!!!!!
Εξαιρετικό! Συγχαρητήρια!
Συγκλονιστικές εικόνες! Υπέροχο κείμενο! Μπράβο Στέλλα!!!!!
Διαπραγματεύεται ένα σύγχρονο κοινωνικό πρόβλημα, αυτό της τυφλής βίας από την πλευρά των ανυποψίαστων και αθώων θυμάτων, μ’ένα συνοπτικό αλλά αριστοτεχνικά ολοκληρωμένο νοηματικά τρόπο.Δυνατή πλοκή,γλαφυρή αφήγηση,όμορφη και στρωτή γλώσσα, αποδίδει έξοχα την οδυνηρή ιστορία των ηρώων. Ένα αστέρι της γραφής γεννιέται…
Απλά έχω ανατριχιάσει!!! Δεν έχω λόγια!! Συγχαρητήρια και πάλι Στέλλα μου!!
Συγχαρητήρια!
Εξαιρετικό!!!
Συγκλονιστικό! Μπράβο Στέλλα!
Αληθινό, έντονο, υπέροχο!!!!
Μπράβο κοπέλα μου!!! Θαυμάσιο!
Συγχαρητήρια. Επίκαιρο, δυνατό!!!
Εξαιρετικό διήγημα. Βγαλμένο απ’ τη ζωή! Καλή σου χρονιά!!!
Τα συγχαρητήρια μου! Καλογραμμένο, συνταρακτικό!
Μπράβο Στέλλα μας!!!! Υπέροχη γραφή!
Συγκλονιστικό! Πάντα επιτυχίες! Καλή χρονιά με έμπνευση!!!
Υπέροχο Στελλίτσα! Ανατρίχιασα!!!
Απλά υπέροχο! Καλή Νίκη!!! Σου αξίζει!
Εντάξει!!! Δεν έχω λόγια! ΤΕΛΕΙΟ!!!
Στέλλα είσαι υπέροχη! Καταπληκτικό!
Γέμισες την ψυχή μου συναισθήματα! Μπράβο!!!
Με συγκίνησες!!! Καλή συγγραφική χρονιά!!!
Εξαίρετο κείμενο! Μπράβο σου!
Μπράβο Στελλάκι! Η τελευταία φράση είναι…. Μοναδική!
υπεροχο…οπως παντα αλλωστε!!! οπως κι εσυ…
Μπράβο κορίτσι μας! Δυνατό!!! Θαυμάσιο!!!
Εξαιρετικό!!! Συγχαρητήρια!!!
Είμαι περήφανη για σένα, Στέλλα μου!
Θαυμάσιο διήγημα! Καλή επιτυχία και καλή χρονιά, αγαπημένη!
Πάντα πίστευα σε σένα! Μπράβο! Να μας ταξιδεύεις πάντα!
Συγκλονισικό!
Δεν έχω λόγια! Γι’ άλλη μια φορά με συγκλόνισες! Καλή χρονιά με υγεία και πολλά πολλά διηγήματα!!!
Αυτή η ανέλπιστη ανατροπή που σου σφηνώνει την ιστορια στο μυαλό για πολύ ώρα αφού την έχεις διαβάσει…