Αυτή δεν είναι
με το μακρύ βρεγμένο φόρεμα
που τρέμει μέσα στο σκοτάδι
καλύπτοντας τους ώμους με τα χέρια της,
πιέζοντας το μέτωπό της
στο κρύο τζάμι;
Αυτή δεν είναι
που κάθε χρόνο ξεθωριάζει
όλο και περισσότερο
αιωνίως αμφιταλαντευόμενη
μεταξύ κοινής λογικής
και τραυματικής μνήμης;
Στην ελάχιστη κίνηση της σκέψης σου
αυτή δεν είναι
παρά μόνο η απώλειά σου
-μια παλιά σκιά τώρα
που σε αγγίζει εκεί που πονάς
και σκουπίζει τα δάκρυά σου
με ένα μαύρο μαντίλι.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΔΡΑΓΟΥΝΗ
