Μυριάδες χρώματα σέρνει το σούρουπο,
σαν ανεκπλήρωτα όνειρα,
που να επιπλεύσουν προσπαθούν
στους αφρούς των κυμάτων
Η νύχτα ξυπνάει, καθώς ο ήλιος,
στη θάλασσα βυθίζεται αργά,
παίρνοντας μαζί του στον Άδη, τις προσδοκίες
που από τη μήτρα της ημέρας γεννήθηκαν
Μα εγώ, λίγο λυρισμό αναζητώ,
μα δεν τα καταφέρνω,
το στυλό στην άκρη παρατώ
ποίημα αποτυχημένο
Προμηθέας Κόκκινος
Εντυπωσιακό και ο τίτλος του ιδιαίτερος.
Εξαίρετο!
ΙΔιαίτερο πολύ!