Γράφει η Βαρβάρα Χριστιά
«Στάσου λίγο» μας παροτρύνει η Καλλιόπη Μπαγουλή, στην πρώτη της συλλογή ποιημάτων, προτείνοντάς μας να μειώσουμε λίγο τους φρενήρεις ρυθμούς της καθημερινότητας, ή άλλοτε το αδιάφορο βλέμμα στα πέριξ μας τεκταινόμενα και συμβαίνοντα και να ανασυνταχθούμε, να ισορροπήσουμε και ακλόνητα να προχωρήσουμε μπροστά.
Η Μπαγουλή ψάχνει το φως σ’ εκείνη τη μικρή σχισμή της καθημερινότητας, που συνήθως αγνοούμε ή προσπερνάμε αδιάφορα και επιδιώκει τη σχάση του κακού και την απελευθέρωση της θετικής ενέργειας που μπορούν και δικαιούνται να έχουν οι ζωές μας. Καταπιάνεται με τα απλά καθημερινά συμβάντα που κάποτε μπορεί και να περνούν απαρατήρητα από την ψυχή, αλλά που την σημαδεύουν χωρίς να μπορούμε καν να αναγνωρίσουμε και να διαγνώσουμε την αιτία της πληγής.
Με έναν ιδιαίτερα ευφυή τρόπο, χωρίς μεγαλοστομίες και αφορισμούς, μετατρέπει κάθε δυσάρεστη διαπίστωση, σε αφύπνιση και μας οδηγεί στην αυτοσυνειδησία.
Γλώσσα απλή, μεστή, νεανική, ευθύβολη και βαθιά ειλικρινής.
Ποίηση, δηλαδή, ευθέως ανάλογη με το μεστό και το ευθύ του χαρακτήρα της.
Αξίζει να διαβαστεί και να αγαπηθεί.
Μαριονέτες διάθεσης
Η Ελένη
από τον πρώτο.
Καθάριζε ψάρια σήμερα.
Το βλέμμα στο μέσα του ψαριού.
-Αηδία ένιωσε-
Σκεφτόταν τα άσχημα της ζωής της
εκείνα που σαν τα εντόσθια
θα ήθελε να αφαιρέσει.
Το παιδί της κάτι είπε.
Δεν το άκουσε.
Η Μαρία
από τον δεύτερο.
Καθάριζε ψάρια σήμερα.
Το βλέμμα στο έξω του ψαριού.
-Θαυμασμό ένιωσε-
Σκεφτόταν τα όμορφα της ζωής της
εκείνα που σαν το ασήμι
θα ήθελε να διαφυλάξει.
Το παιδί της κάτι είπε.
Γέλασε και ένα φιλί του χάρισε.
