Στα όρια της γης ένα πουλί
πετά και γλυκοκελαηδεί
μου τυραννά τα λογικά
μου φανερώνει μυστικά
Στης λίμνης μέσα το βυθό
κοιμάται άγριο ξωτικό
πλανιέται στα φυλλώματα
βουτάει μέσα στ’ αρώματα
Στου ποταμού την απλωσιά
στέκει γοργόνα θαλασσιά
κερνάει τ’ αθάνατο νερό
κι όλο ρωτάει για το Χριστό
Τη βλέπω που τσακίζεται
λούζεται και χτενίζεται
αν μ’ αγαπάει τη ρωτώ
να την αφήσω δε μπορώ
ΕΙΡΗΝΗ ΧΙΩΤΗ
27/11/2006
