Αγαπητοί φίλοι, διαβάστε τη συνέντευξη που μας παραχώρησε η συγγραφέας Μαρία Κιβιδιώτου.
Αγαπητή κυρία Κιβιδιώτου, ποιο ήταν το αρχικό ερέθισμα για τη συγγραφή του βιβλίου σας «Η θλίψη του αιώνιου στοχασμού»;
Στηρίχθηκε στην ανάγκη μου να δικαιολογώ καταστάσεις και ανθρώπους μέσα από την πορεία και τα γεγονότα της ζωής τους. Η ιστορία προέκυψε από κάποια μαθήματα θεάτρου, ως αφήγηση ενός συμβάντος και εξελίχθηκε στη σημερινή της μορφή.
Πόσο καιρό διήρκεσε η συγγραφή του έργου σας;
Πρέπει να ξεκίνησε κάπου στο 2014, στην αρχή ως μια παράγραφος που αφηγήθηκα στα μαθήματα που ανέφερα πιο πάνω, έπειτα μεγάλωσε κι έγινε διήγημα, για να επιστρέψω ξανά και να γίνει η σημερινή ιστορία. Κάτι μέσα μου δε με άφηνε να ηρεμήσω και να παρατήσω αυτή την ιστορία. Τελικά, μπήκε τελεία κάπου στα μέσα του 2016.
Το έργο σας είναι εξολοκλήρου προϊόν μυθοπλασίας ή περιλαμβάνει και κάποια βιωματικά στοιχεία;
Καθαρά προϊόν μυθοπλασίας αν και σίγουρα ο καθένας που γράφει το οτιδήποτε αφήνει ένα σημάδι του εαυτού του και των βιωμάτων του.
Ποιο λογοτεχνικό είδος προτιμάτε να υπηρετείτε διά της συγγραφής; Με ποιο δεν θα καταπιανόσασταν ποτέ;
Το να γράφεις είναι ένα πράγμα, έστω κι αν υπάρχει η κατηγοριοποίηση σε λογοτεχνικά είδη και σημασία έχει η στιγμή που ο άνθρωπος σχηματίζει τις λέξεις. Οπότε, θεωρώ πως θα μπορούσα να γράψω- εκφραστώ μέσα από όλα τα είδη.
Έχετε δεχτεί ποτέ αρνητικές κριτικές; Κατά πόσο σας επηρεάζουν;
Είμαι αρκετά νέα στο χώρο και είναι λογικό να μην έχω δεχτεί ακόμα μια πολύ αρνητική κριτική. Παρ’ όλα αυτά, είναι αποδεκτό σε κάποιους να αρέσει και σε κάποιους όχι ή να μην τραβήξει αρκετά κάποιον ώστε να το διαβάσει. Όταν φτάσει η στιγμή να γίνει κι αυτό είναι καλοδεχούμενο, όμως θεωρώ πως ο κάθε άνθρωπος πρέπει να υποστηρίζει αυτό που ακολουθεί και να μην επηρεάζεται. Αν είναι μια κριτική που μπορεί να σε κάνει καλύτερο κρατάς αυτό και βελτιώνεσαι. Αλλά ποτέ δεν πρέπει να βγαίνεις από την πορεία σου για να αρέσεις.
Ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο κύριος στόχος κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου; Το οικονομικό όφελος, η φήμη ή η ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης;
Σίγουρα ο κύριος στόχος πρέπει να είναι η ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης. Η φήμη εάν την αξίζει το βιβλίο είναι καλοδεχούμενη αλλά όχι ένας από τους κύριους στόχους. Όσον αφορά το οικονομικό όφελος θεωρώ πως δεν πρέπει να αποτελεί στόχο κατά την συγγραφή ενός βιβλίου. Παρ’ όλα αυτά, είναι ευλογία να βιοπορίζεται κανείς με αυτό που αγαπά.
Τι σημαίνει για σας «συγγραφή»;
Δυο λέξεις «απόλυτη ελευθερία».
Σας ευχαριστούμε θερμά που μας παραχωρήσατε αυτή τη συνέντευξη.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
Η Μαρία Κιβιδιώτου γεννήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε Ψυχολογία και τώρα είναι τελειόφοιτη του δεύτερου πτυχίου της στη Φιλολογία. Έζησε και εργάστηκε αρκετά χρόνια στην Αθήνα.
Τα τελευταία επτά χρόνια ζει στην Κύπρο, εργάζεται ως υπάλληλος σε φαρμακευτική εταιρεία, ενώ παράλληλα ασχολείται με το θέατρο και τη συγγραφή.
Έχει διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς στην Αθήνα και έχει συμμετάσχει στα βιβλία: «21 Νέες Φωνές» από τις εκδόσεις Ελευθερουδάκη, «4 Λεπτά» από τις εκδόσεις Πατάκη και στην έκδοση «Κυπριακή Φιλολογική Πρωτοχρονιά» από τον ΕΠΟΚ.
Τα τελευταία χρόνια γράφει σε διάφορα λογοτεχνικά μπλοκ και σελίδες στο διαδίκτυο. Η σχέση της με τη λογοτεχνία ξεκινά από νωρίς και δε σταμάτησε ποτέ, ενώ προς το τέλος του δημοτικού γράφει τις πρώτες της ιστορίες όπου και συνεχίζει μέχρι σήμερα με ποιήματα, διηγήματα και μυθιστορήματα.
Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής στο ΕΚΕΒΙ, ενώ περάσανε πολλά χρόνια μέχρι να βρει το θάρρος να βγάλει τα γραπτά της από τα συρτάρια. Θαυμάζει την κλασική λογοτεχνία και τους συγγραφείς που την εκπροσωπούν και θεωρεί το γράψιμο ως τη μόνη μορφή ελευθερίας.
