Συνέντευξη με τη συγγραφέα Μαρία Ναουμίδου

Ποιο αρχικό ερέθισμα σας οδήγησε στη συγγραφή του βιβλίου σας «Ψίθυροι Εραστών»;  

Είμαι καθηγήτρια Φιλόλογος και όλα ξεκίνησαν από το σχολείο. Όπως ίσως γνωρίζετε, στην Εκπαίδευση υπάρχει μία μέρα αφιερωμένη στο «Ασφαλές Διαδίκτυο», τότε γίνονται συζητήσεις με τους μαθητές για το πώς μπορούν να προφυλάξουν τον εαυτό τους από κακόβουλους ανθρώπους, όταν πλοηγούνται στο διαδίκτυο.

Πόσο καιρό διήρκεσε η συγγραφή του έργου σας;

Πάνω από οκτώ χρόνια. Αρχικά είχα ως στόχο τη συγγραφή μιας σειράς στοχαστικών Δοκιμίων, μετά πέρασα στην ιδέα μιας σειράς διηγημάτων και τέλος κατέληξα στο Μυθιστόρημα. Τον μεγαλύτερο χρόνο μού πήρε η δημιουργία των στιχομυθιών, διότι ήθελα όχι απλώς να φαίνονται αληθινοί, αλλά «ει δυνατόν» να είναι.

Το έργο σας αποτελεί εξολοκλήρου προϊόν μυθοπλασίας ή εμπεριέχει και βιογραφικά στοιχεία;

Ο Μιχαήλ και η Ελένη είναι πλαστά πρόσωπα, αλλά στη θέση τους θα μπορούσε να είναι ο καθένας από μας, διότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, λίγο ως πολύ στις μέρες μας έχουν μπει στη ζωή όλων μας και είναι μία πρόκληση. Διότι, όταν κάθεσαι στην ασφάλεια του σπιτιού σου μπροστά στον Υπολογιστή, στο τάμπλετ ή το κινητό τηλέφωνο, οι πειρασμοί είναι πολλοί που έρχονται έξωθεν, ειδικά όταν η ζωή σου δε σε ικανοποιεί και οραματίζεσαι μια φανταστική πιο ενδιαφέρουσα, δίχως όμως κίνδυνο και ανατροπές. Ασφαλώς και υπάρχουν σημεία στο έργο που έχουν να κάνουν με προσωπικά μου βιώματα και εμπειρίες άμεσες ή έμμεσες. Σε κάθε έργο υπάρχει το στίγμα του συγγραφέα, αυτό είναι αναπότρεπτο.

Ποιο λογοτεχνικό είδος προτιμάτε να υπηρετείτε διά της συγγραφής; Με ποιο δεν θα καταπιανόσασταν ποτέ; 

Οι «Ψίθυροι Εραστών» είναι το πρώτο μου Μυθιστόρημα, τα άλλα μου βιβλία είναι Επιστημονικά. Μικρή έγραφα ποιήματα, δεν πίστευα όμως ποτέ ότι θα γράψω Μυθιστόρημα… και να που συνέβη. Δεν αποκλείω επομένως τίποτε. Θα καταπιάνομαι με ό,τι με γεμίζει ψυχικά και καλύπτει κάποια εσωτερική μου ανάγκη και θεωρώ ότι αυτό μπορώ να το μοιραστώ και με τον υπόλοιπο κόσμο, για να τον βοηθήσω να σκεφτεί λίγο διαφορετικά και ίσως να κάνει τη ζωή του καλύτερη και τις δυσκολίες της πιο διαχειρίσιμες.

Έχετε δεχτεί ποτέ αρνητικές κριτικές; Κατά πόσο σας επηρεάζουν; 

Για το επιστημονικό συγγραφικό μου έργο μόνο θετικές κριτικές δέχτηκα, για το Μυθιστόρημά μου δεν έχω ακόμη καταγεγραμμένες κριτικές. Ωστόσο, είμαι σίγουρη πως ίσως υπάρξουν, διότι εκφράζει μια οπτική γωνία των πραγμάτων και σίγουρα υπάρχουν και άλλες απόψεις. Κάθε άποψη για μένα είναι αποδεκτή και σεβαστή και τη βλέπω καλοπροαίρετα. Έτσι θα μπορέσω να γίνω καλύτερη, διότι έχω και το μειονέκτημα να είμαι τελειομανής.

Ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο κύριος στόχος κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου; Το οικονομικό όφελος, η φήμη ή η ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης; 

Θεωρώ ότι δε με εκφράζει απόλυτα κανένα από τα τρία. Αν γράφεις για οικονομικό όφελος, έχεις ήδη αποτύχει, γιατί ελάχιστοι καταφέρνουν από τη συγγραφή  να κερδίσουν χρήματα. Αν πάλι επιδιώκεις τη φήμη, θα καταπιάνεσαι με θέματα που είναι αρεστά, που «πουλάνε», όπως θα λέγαμε στη λαϊκή ελληνική γλώσσα και όχι πηγαία και γνήσια που σε εκφράζουν ως άνθρωπο και ως προσωπικότητα. Αν πάλι σε ενδιαφέρει να γράφεις, για να καλύψεις κάποια δική σου εσωτερική ανάγκη, γιατί να τα δημοσιοποιήσεις; Πιστεύω ότι περισσότερο με εκφράζει να γράφω, όταν έχω κάτι διαφορετικό να πω. Όταν έχουμε ανακαλύψει κάτι, που θα βοηθούσε πολλούς ανθρώπους, αν το γνώριζαν, δεν πρέπει να το κρατάμε μόνο για τον εαυτό μας.

Τι σημαίνει για σας «συγγραφή»;  

Νομίζω πως ήδη απάντησα σε αυτό το ερώτημα. Σημαίνει ότι αυτό που με προβλημάτισε και κατάφερα να το απομυθοποιήσω, πρέπει να το μοιραστώ με όσους αγωνίζονται να βρουν λύση στα προσωπικά τους προβλήματα, για να τους ωθήσω να πάνε λίγο πιο πέρα. Αν δεν έχω κάτι διαφορετικό να πω, δε θα γράψω πάλι τα ίδια, όπως κάνουν πολλοί συγγραφείς, διότι δε θα έχει πλέον νόημα. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα προτιμήσω τη σιωπή.

Αγαπητή κυρία Ναουμίδου, σας ευχαριστούμε θερμά που μας παραχωρήσατε αυτή τη συνέντευξη. Καλή συνέχεια στη δημιουργική σας πορεία.