Το Bonsaistories είχε τη χαρά και την τιμή να συνομιλήσει με την αξιόλογη συγγραφέα Νίκη Ταγκάλου, σχετικά με το έργο της «Η Γυναίκα του Κόσμου», ένας φόρος τιμής για τη γυναίκα.
Ποιο ήταν το αρχικό ερέθισμα για τη συγγραφή του έργου σας «Η Γυναίκα του Κόσμου»;
Σαν γυναίκα έχω περάσει μια δύσκολη περίοδο στη ζωή μου και παρόλα αυτά ξαναγεννήθηκα από τις δικές μου στάχτες και βγήκα πιο δυνατή. Όλο αυτό όμως μου έχει δώσει συγχρόνως και μια παραπάνω ευαισθησία ως προς τη γυναίκα και το παιδί που πριν δεν τα είχα σε τόσο μεγάλο βαθμό. Η ιδέα για το συγκεκριμένο βιβλίο γεννήθηκε πριν τρία χρόνια περίπου και δουλεύαμε πάνω σε αυτό με τον φωτογράφο Νίκο Νικόπουλο χωρίς να έχω βρει Εκδοτικό Οίκο να το αναλάβει. Τελικά, το ανέλαβαν οι Εκδόσεις Grotesque του Ομίλου ΕΛΚΥΣΤΗΣ και τους ευχαριστώ θερμά για αυτό. Το βιβλίο τελεί υπό την Αιγίδα του Δήμου Πειραιά και μέρος των εσόδων θα πάνε στον Ξενώνα Κακοποιημένων Γυναικών του Δήμου.
Πόσο καιρό διήρκεσε η συγγραφή του έργου σας;
Όλο το εγχείρημα διήρκεσε περίπου δυόμιση χρόνια. Δεν ήταν εύκολη η σύμπραξη στίχων-φωτογραφίας, όπως δεν ήταν εύκολη και η συλλογή των φωτογραφιών. Ο Ν. Νικόπουλος δούλευε πάνω σε αυτό το έργο πάνω από δύο χρόνια και κατέληξα στις φωτογραφίες που θα δείτε μέσα στο βιβλίο μέσα από πλήθος φωτογραφιών.
Ποιο λογοτεχνικό είδος προτιμάτε να υπηρετείτε διά της συγγραφής; Με ποιο δεν θα καταπιανόσασταν ποτέ;
Ξεκάθαρα και πιστά την ποίηση. Έχω γράψει στο παρελθόν ένα διήγημα τις “30 ημέρες” αλλά ακόμα και αυτό χαρακτηρίστηκε ως ποίηση με τη μορφή που είναι γραμμένο. Αυτό που θέλω να πιστεύω πως δεν θα έγραφα ποτέ είναι το μυθιστόρημα και λέω “θέλω να πιστεύω” γιατί η ζωή μού έχει διδάξει πως η φράση “ποτέ μη λες ποτέ” είναι πέρα για πέρα αληθινή.
Ποιο θα ήταν το βασικό μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε σε μια γυναίκα που έχει υποστεί κακοποίηση;
Πως όλα περνούν αρκεί εμείς οι ίδιες να το πιστεύουμε και να είμαστε δυνατές. Δεν μπορεί κανείς να μας αναγκάσει να πιστέψουμε ότι η δική μας αξία είναι χαμηλότερη εάν εμείς δεν τον αφήσουμε. Είμαστε εμείς που φέρνουμε ζωή στον κόσμο, αυτό και μόνο λέει τα πάντα.
Ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο κύριος στόχος κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου; Το οικονομικό όφελος, η φήμη ή η ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης;
Το οικονομικό όφελος και η φήμη είναι αλληλένδετα, όσο καλύτερες πωλήσεις κάνει ένα βιβλίο τόσο περισσότερος κόσμος θα σε διαβάσει και θα σε μάθει. Αυτό όμως ίσως συμβαίνει περισσότερο στα μυθιστορήματα. Εγώ επέλεξα την ποίηση και αφού μιλάμε για ποίηση ο στόχος είναι η ικανοποίηση της ψυχής μου και δανειζόμενη τον στίχο της αθάνατης Κατερίνας Γώγου θα σας πω “Στο μυαλό είναι ο στόχος, το νου σου ε;”
Τι σημαίνει για σας «συγγραφή»;
Πολύ απλά και λιτά έξοδος κινδύνου και διαφυγής. Ανοίγω μια πόρτα και φεύγω από τον κόσμο αυτόν.
