Πώς εμπνεύστηκες το θέμα του παραμυθιού «Μου λείπεις»;
Το 2014 στο μαγικό ραδιόφωνο, κάθε Δευτέρα, διαβάζαμε ιστορίες… Κάποτε μας δόθηκε ο τίτλος «μου λείπεις». Αποφάσισα να γράψω ένα παραμύθι, μιας και πάντα εντυπωσιαζόμουν από ένα εικαστικό δρώμενο με πειρατές που κλέβανε νησιωτοπούλες… Αυτό γίνεται κάθε Αύγουστο στην Νάουσα της Πάρου, και από παιδάκι εντυπώθηκε στις αναμνήσεις μου. Ταίριαξα την αλήθεια, γιατί υπήρξε εποχή της πειρατείας στο Αιγαίο και το μύθο, και έτσι βγήκε το βιβλίο μου…
Ποια θεωρείς ότι είναι η μεγαλύτερη δυσκολία στη συγγραφή ενός παραμυθιού;
Δεν θεωρώ ότι έχει δυσκολία… το μυθιστόρημα έχει. Όταν βρεθεί ο τίτλος, το χέρι πάει μόνο του…
Πόσο σε βοηθάει στη συγγραφή ενός παραμυθιού το γεγονός ότι είσαι νηπιαγωγός;
Δεν έχω προλάβει να το εξασκήσω πολύ το επάγγελμα, οι σπουδές ωστόσο επάνω στο παιδί και τις ανάγκες του βοηθάνε… τα αγαπάω τα παιδιά… είναι λειτούργημα ο παιδαγωγός, όχι επάγγελμα. Οι ψυχούλες αυτές περιμένουν από σένα ένα καλό παράδειγμα και έναν τρόπο ζωής που θα τα κάνει ανεξάρτητα και ελεύθερα…
Τα παιδιά είναι πιο δύσκολο αναγνωστικό κοινό απ’ τους ενήλικες;
Όχι, απλά είναι τα μόνα που λένε την αλήθεια. Οι μεγάλοι καμουφλάρονται… πάντως αν αυτό που γράφεις αρέσει σε ένα παιδί, έχεις πετύχει…
Σου διάβαζαν παραμύθια όταν ήσουν μικρή; Ποιο είναι το πρώτο παραμύθι που θυμάσαι;
Η μαμά μου μου διαβαζε όλα τα κλασσικά παραμύθια… των αδελφών Γκριμ, τους μύθους του Αισώπου και άλλα διάφορα… δεν μπορώ να θυμηθώ ποιο ήταν το πρώτο… τα αγαπούσα όλα το ίδιο…
Τι απήχηση έχει το παραμύθι στις μέρες μας;
Είναι το μόνο είδος που πάντα θα έχει αγοραστές και φανατικούς αναγνώστες … όσο υπάρχουν παιδιά υπάρχει ελπίδα και ακμή στο είδος αυτό…
Θα ήθελες το παραμύθι σου να μεταφραζόταν σε πολλές γλώσσες, ώστε να μπορούσε να αναγνωσθεί και από τα προσφυγόπουλα;
Γιατί όχι; Όλα τα παιδιά έχουν ανάγκες, και όλα δικαίωμα στο όνειρο και τη μόρφωση.
Ποιο μήνυμα επιθυμείς να μεταδώσεις με το παραμύθι «Μου λείπεις»;
Ότι το σ’ αγαπώ, αν είναι αληθινό, μπορεί να κρατήσει για πάντα, όσοι αιώνες και αν περάσουν…
Θα σου άρεσε να ήσουν παράλληλα με συγγραφέας και αφηγήτρια παραμυθιών;
Φυσικά… αλλά όλα αυτά θέλουν το χρόνο τους, τις γνωριμίες τους και τους κατάλληλους ανθρώπους που θα πιστέψουν σε εσένα… δύσκολο…. Ειδικά το τελευταίο, γιατί υπάρχει ανταγωνισμός δυστυχώς. Ξέρεις τι θαύματα θα είχε επιτύχει η λογοτεχνία αν συνεργάζονταν οι εκπρόσωποί της;
Ποια φράση απ’ το βιβλίο σου θα ήθελες τα παιδιά να υπογραμμίσουν και να μην την ξεχάσουν ποτέ;
Αν ρωτήσετε εμένα, θα σας πω να του φερθείτε με αγάπη όταν το βρείτε. Να το αφήνετε να ταξιδέψει. Από λάθος θα βρίσκεται στην παραλία. Δεν ανήκει σε κανέναν. Έχει την δική του ψυχή πια…
