Αγαπητοί φίλοι, διαβάστε τη συνέντευξη του Παναγιώτη Ασημεόνογλου, συγγραφέα του έργου «Σαν άνθη κερασιάς», εκδόσεις Δαιδάλεος. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά πρωτότυπο σύγγραμμα στο οποίο παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό εκείνες οι ψυχοτεχνικές μέθοδοι (αναλυτικές οδηγίες διαλογισμού Ζεν, σωστής αναπνοής και στάσης του σώματος κ.ά.) καθώς και οι ηθικές αξίες που μπορούν να σμιλεύσουν στην ψυχή του καθενός το πνεύμα των σαμουράι.
Ποιο ήταν το αρχικό ερέθισμα για τη συγγραφή του έργου σας «Σαν άνθη κερασιάς»;
Ξεκίνησα ν’ ασκούμαι στο Ζεν για να θεραπεύσω το άγχος που με ταλαιπωρούσε χρόνια και μου προκάλεσε μόνιμες εμβοές, καθώς και αυτοάνοση ασθένεια στο έντερο. Όπως όμως συμβαίνει με τον κεραυνοβόλο έρωτα που ξεκινάει πάντα με μια ματιά για να καταλήξει σε κάτι βαθύ, μετά από λίγο καιρό με συνεπήρε η απλότητά του, η αποτελεσματικότητά του και η αμεσότητά του. Το Ζεν είναι μια βιοσοφία που σώζει τον εαυτό απ’ όλες εκείνες τις περιττές λεπτομέρειες που αναλώνουν τις ζωές μας.
Μετά από μελέτες και δοκιμές στις διάφορες τεχνικές διαλογισμού που αναπτύχθηκαν στην Ανατολή (Ιαπωνία, Βιρμανία, Βιετνάμ, Ινδία, Κίνα και Θιβέτ), ανακάλυψα πως η πιο δυναμική άσκηση που συνδυάζεται κιόλας μ’ έναν υψηλό κώδικα κοινωνικής ηθικής αναπτύχθηκε απ’ τους Ιάπωνες πολεμιστές. Μάλιστα δε εκεί βρήκα -μετά από είκοσι σχεδόν χρόνια- και τη μοναδική πρακτική απάντηση στο προαιώνιο αίνιγμα του θανάτου.
Αυτοί είναι οι λόγοι που με κινητοποίησαν να συγγράψω ένα βιβλίο προσαρμοσμένο στις σύγχρονες ανάγκες όλων εκείνων που έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά με την ανεργία, με το ψέμα, με την αδικία, με την απόρριψη, με τον ΕΝΦΙΑ, κλπ.
Η ιστορία σας αποτελεί εξ ολοκλήρου μυθοπλασία ή κρύβει και αληθινά γεγονότα;
Αν και χρησιμοποίησα το μύθο του πολεμιστή, είτε του σαμουράι είτε για παράδειγμα του ιδρυτή του Αϊκίντο Μοριχέι Ουεσίμπα, το βιβλίο μου αποτελεί την πλέον ρεαλιστική ματιά στη ζωή.
Πόσο καιρό διήρκεσε η συγγραφή του έργου σας;
Ο κεντρικός κορμός χρειάστηκε τέσσερις μήνες για να ολοκληρωθεί. Από κει και πέρα πολλά κομμάτια είχαν γραφεί στο βάθος δύο χρόνων περίπου, μετά από περίοδο άσκησης και νοητικής πειθαρχίας.
Με ποιον από τους ήρωες του έργου σας ταυτίζεστε;
Με κανέναν! Το Ζεν αποτελεί μια προσπάθεια ώστε ο καθένας να γίνει απλά ένα νησί στον εαυτό του, χωρίς να βάζει άλλα κεφάλια πάνω απ’ το δικό του. Εξάλλου το δικό του μόνο δεν του φθάνει;
Έχετε δεχτεί αρνητικές κριτικές; Αν ναι, κατά πόσο σας επηρεάζουν;
Δέχθηκα αρνητική κριτική μόνο από εκείνους που πιστεύουν ότι ο Χριστιανισμός είναι ένα ερμητικά κλειστό δωματιάκι, στο οποίο δεν δικαιούσαι ν’ ανοίξεις τα παράθυρα για να μπουν νέα αρώματα -έστω Ανατολικά- ούτε βέβαια ν’ ανοίξεις τις πόρτες για να υποδεχθείς κάποιον ξένο -το Ζεν- που μπορεί να ομορφύνει τον χώρο σου. Τους ενοχλούσε η ιδέα ενός Χριστιανού που ασκείται στο Ζεν.
Περισσότερο γιατί πιστεύω ότι το Ζεν επιστρέφει τον Χριστιανισμό σ’ εκείνο το γνήσιο και όμορφο πρόσωπο που είχε πριν επηρεαστεί απ’ την ελληνιστική σκέψη και γίνει θρησκεία. Όλες τις κριτικές προσπαθώ πάντοτε να τις λαμβάνω με ταπεινότητα, όσο άδικες ή άκυρες και αν είναι κατά τη γνώμη μου.
Γιατί -κατά τη γνώμη σας- οι αναγνώστες πρέπει να διαβάσουν το έργο σας;
Για να επισκεφθούν νέους κόσμους, εξωτικούς και όμορφους, που ίσως δεν θαύμασαν ποτέ από κοντά. Εκεί θα βρουν εμένα και άλλους πολλούς για να κάνουμε παρέα…
Απευθύνεστε σε ένα συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό;
Απευθύνομαι περισσότερο σ’ εκείνους που βασανίζονται απ’ το άγχος, την ανασφάλεια και το φόβο του θανάτου. Πιστεύω ότι θα βρουν στο Ζεν μια σπίθα που θα κάνει τα ξερά τους χορτάρια ν’ αρπάξουν φωτιά.
Ποιο λογοτεχνικό είδος προτιμάτε να υπηρετείτε διά της συγγραφής; Με ποιο δεν θα καταπιανόσασταν ποτέ;
Προτιμώ να συγγράφω βιβλία πρακτικά και αυτοβελτίωσης. Απεχθάνομαι όλα εκείνα τα (αμέτρητα) βιβλία που υπόσχονται στο οπισθόφυλλο κάποια νέα πρακτική γνώση που να βελτιώνει τη ζωή του αναγνώστη, χωρίς να προσφέρουν σταγόνα πραγματικής συμβουλής στις σελίδες τους. Γι’ αυτό, δεν θα καταπιανόμουν ποτέ με θεωρητικά βιβλία που προσφέρουν μονάχα έναν ολιγόωρο πνευματικό αυνανισμό.
Τη ζωή πρέπει να τη φας ωμή και να καταπιείς το ψαροκόκαλό της και όχι να αγωνιάς να ικανοποιήσεις την πείνα σου με ζωγραφιστά χάμπουργκερ. Αυτό πιστεύω ότι πρέπει να εξυπηρετούν τα βιβλία πνευματικής αναζήτησης.
Ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο κύριος στόχος κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου; Το οικονομικό όφελος, η φήμη ή η ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης;
Γράφω μόνο για να επικοινωνήσω τη γαλήνη, την ησυχία, την κατανόηση και την αγάπη. Κάπως έτσι να φυτεύσω στον κόσμο το δικό μου ευωδιαστό λουλούδι και ν’ αφήσω τους άλλους να το μυρίσουν. Να μ’ αφήσουν και άλλοι να μυρίσω τα δικά τους λουλούδια. Να κάνουμε όλοι μαζί έναν όμορφο κήπο που να επισκεπτόμαστε τακτικά.
Τι σημαίνει για σας «συγγραφή»;
Προσωπική επένδυση…
