«Άπαντες αναζητούνται
ουδείς ευρίσκεται»
Η γυναίκα με τον λευκό χιτώνα
και την πυρακτωμένη δάδα
χορεύει γύρω από τον κύκλο της ζωή της.
Υπακούει σε γη και ουρανό
εκπληρώνεται μέσα από εκείνους.
Προσκολλάται στον ύστερο γκρεμό,
για να μη χαθεί στο σταυροδρόμι του χρόνου
στο ρολόι το αχανές.
Η ψυχή της πέτρωμα πια
που στολίζει προμαχώνες
αφέθηκε στον γλύπτη και άγγιξε το όλον,
το άπαν σύμπαν.
«Άπαντες αναζητούνται
ουδείς ευρίσκεται»
Χάθηκαν όλοι στον κυκλώνα,
στο ύψωμα το καρποφόρο.
ΣΤΑΥΡΙΑΝΑ ΓΚΟΥΤΑ
