Κοίταξα γύρω μου καλά
είδα βλέμματα πολλά!
Χάθηκε, έπειτα, η ματιά
μες του ουρανού την αγκαλιά!!!
Μια αγκαλιά ονειρεμένη
δίχως, αντάλλαγμα, σε ταξιδεύει!!
Το βλέμμα σου γαληνεύει
την ψυχή σου θεραπεύει!!
Το γαλανό βλέμμα, καθαρό
οι αστραπές δεν το φοβίζουν
είναι κάτι περαστικό
χρώματα γκρίζα γεμίζουν!!
Και όταν έρχεται το βράδυ
η ματιά, ψηλά, κοιτάζει
το φεγγαράκι, το λαμπρό
χαμόγελο, μου δίνει, γλυκό!!
Μου γαληνεύει την καρδιά
με μια μόνο ματιά.
Στο δικό του κόσμο με πηγαίνει
ο νους μου μακριά ξεφεύγει!!
Θα ήθελα να’ μαι κοντά,
χαμένη, στην δική του αγκαλιά.
Μια αγκαλιά ονειρεμένη
με ένα τρόπο, που αυτό, ξέρει!!
Και όταν χάνεται, το πρωί
ο βασιλιάς ήλιος θα έρθει.
Το φως του, γεμίζει, χαρά
σε κάθε πονεμένη καρδιά!!
Φως, ελπίδα για ζωή
είναι ο ήλιος, το πρωί!!
Μα, όταν έχει συννεφιά
έρχεται η λύπη, στην ματιά!!
Περιμένει, το αύριο, πάλι
το λαμπερό φως να ξεπροβάλει,
αισθήματα, να γεμίσει την ψυχή
και η ελπίδα, πάλι, να γυρίσει!!!
Συμεωνίδου Θάνου Νατάσσα
