Ήταν σα να μη πέρασαν τέσσερα χρόνια. Γιατί όταν συναντιούνται κάποια άτομα, ο χρόνος να λαμβάνει ανθρώπινη μορφή και να μένει αδρανής στην άκρη του δρόμου; Είχαν μείνει τα ίδια άτομα, γεννήθηκαν και πάλι τα ίδια συναισθήματα, ήρθαν στο μυαλό οι ίδιες μνήμες και εικόνες. Η απόσταση τεσσάρων χρόνων έσβησε ασυναίσθητα μέσα σε μια στιγμή. Και ο χρόνος είχε ήδη προαποφασίσει πώς θα σταματήσει.
Ο ουρανός με το γαλάζιο του πέπλο και τη συντροφιά του ήλιου είχε αποκαλύψει από νωρίς το πρωί τις προθέσεις του. Από βραδύς στη μεγάλη πλατεία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη οι παραγωγοί άρχισαν να στήνουν τους πάγκους τους με τα τοπικά προϊόντα και τα καΐκια είχαν πάρει τις θέσεις τους στη θάλασσα, καθώς το φεγγάρι προμήνυε καλή ψαριά. Ο Αύγουστος είχε μπει για τα καλά και ο τουρισμός στο νησί είχε αυξηθεί. Λίγο οι όμορφες παραλίες και τα κρυστάλλινα νερά, λίγο οι ρομαντικές βραδιές και τα ιστορικά κάστρα που σε μετέφεραν σε άλλη χρονική στιγμή και σού ασκούσαν μια μυστηριώδη γοητεία, όλα μαζί ζωγράφιζαν ένα ονειρεμένο σκηνικό. Όταν ο ήλιος καθρεφτιζόταν πάνω στη θάλασσα, αυτή ανταπέδιδε τη χαρά της με χιλιάδες μικρά κρύσταλλα που της έδιναν μια απαράμιλλη λάμψη. Αυτή την εικόνα ήθελε να αντικρίζει κάθε καλοκαίρι η Μαρίνα. Με μια φωτογραφική μηχανή όργωνε όλο το χωριό και απαθανάτιζε κάθε γωνιά που ήθελε να κρατήσει στη μνήμη της και να της κρατά συντροφιά το χειμώνα, νοσταλγώντας τις καλοκαιρινές εξορμήσεις. Μαζί με τη παρέα της σκορπούσαν γέλια και παιχνίδια, ιστορίες κάτω από τα άστρα ξαπλωμένοι στο προαύλιο του σχολείου, βουτιές και κολύμπι, ώσπου να αποχαιρετίσουν τον ήλιο και να απολαύσουν τη δύση του. Όνειρα, υποσχέσεις για το μέλλον, μυστικά, παιδικοί έρωτες και φιλίες: όταν με το τέλος του καλοκαιριού η Μαρίνα έφευγε για τη Θεσσαλονίκη, όλα αυτά παρέμεναν στη Μάνη, που αποτελούσε το κουτί των καλοκαιρινών της αναμνήσεων και άνοιγε ξανά το επόμενο καλοκαίρι. Αυτό τον τόπο κατάφερε να τον αγαπήσει χάρη στη γιαγιά της. Η κυρία Δανάη ήταν ένας απλός και ευχάριστος άνθρωπος. Ήταν πολύ αγαπητή στη γειτονιά και όλοι την γνώριζαν λόγω των πεντανόστιμων φαγητών της που λύγιζαν και το πιο απαιτητικό στομάχι. Από τα έντεκά της χρόνια η Μαρίνα περνούσε κάθε καλοκαίρι στη Μάνη, μαθαίνοντας από τη γιαγιά της κάθε γωνιά αυτού του ευλογημένου τόπου. Οι άνθρωποι την είχαν μάθει από τη γάργαρη φωνή της και τα ατελείωτα γέλια που γέμιζαν κάθε μέρα τη γειτονιά. Άνθρωποι απλοί, λαϊκοί, γεμάτοι καλοσύνη και ζωντάνια, φιλόξενοι και πάντοτε εξυπηρετικοί. Έτσι λοιπόν, με τον καιρό η Μάνη κατάφερε να αποκτήσει μια ξεχωριστή θέση στη καρδιά της Μαρίνας. Αλλά είναι και αυτές οι φιλίες που δημιουργείς το καλοκαίρι και δε μπορείς εύκολα να ξεχάσεις, γιατί μ’ένα μαγικό τρόπο μένουν στη ψυχή σου σαν να αποτυπώθηκαν με ανεξίτηλο στυλό και σε συντροφεύουν σε όλη σου τη ζωή. Και εσύ νιώθεις χαρούμενη και συνάμα τυχερή που συνάντησες αυτά τα άτομα στο σταυροδρόμι της ζωής σου.
Το ξυπνητήρι χτύπησε στις εφτά και μισή. Σηκώθηκε αλαφιασμένη σαν από κακό όνειρο. Το αφράτο μαξιλάρι ήθελε να της κρατήσει λίγη ακόμη συντροφιά και η Μαρίνα δεν ήθελε να φανεί αγενής. Μετά από λίγα λεπτά οι καμπάνες της εκκλησίας υπενθύμισαν το λόγο του πρωινού εγερτηρίου. Άνοιξε τα παραθυρόφυλλα, πήρε μια βαθιά ανάσα και παρ’όλο που ο ήλιος της χαμογέλασε, εκείνη ανταποκρίθηκε με μια μελαγχολία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της. Μια περίεργη αίσθηση, ένας κόμπος στο στομάχι και οι αναμνήσεις σαν φωτογραφίες να εμφανίζονται μπροστά της. Ασυναίσθητα τα δάκρυα κύλησαν από τα μάτια της, καθώς είχε ανακαθίσει στη ξύλινη πολυθρόνα. Τέσσερα χρόνια απουσίας ήταν αρκετά για να ξεσπάσει σ’έναν αθόρυβο λυγμό που μόνο τα μάτια της τόν πρόδιδαν.
18 Αυγούστου του 2001 ήταν όταν το σπίτι είχε γεμίσει από μαυροφορεμένους ανθρώπους και η γιαγιά Δανάη με ένα πρόσωπο χλωμό και χαμένο στο κενό καθόταν σε μια άκρη του σαλονιού. Η Μαρίνα είχε κατέβει στην αυλή για να μείνει μόνη της και να συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί. Πρόσεξε για λίγο την ξύλινη κούνια που κρεμόταν από το γέρικο πλάτανο και έφερε στη μνήμη της τα βιβλία με τους αστερισμούς και τους πλανήτες που διάβαζε κάθε καλοκαίρι στη Μάνη. Αυτές τις σκηνές είχε συνδέσει με τον παππού της, τον κύριο Κοσμά και έτσι ήθελε να τον θυμάται. Η καρδιά του τόν πρόδωσε το προηγούμενο βράδυ και έφυγε ήρεμος και γαλήνιος, καθισμένος στην αγαπημένη του πολυθρόνα. Πρώτη φορά, η Μαρίνα κατάλαβε τι σημαίνει ο χαμός ενός ανθρώπου, ο πόνος που γεννιέται σε αυτούς που μένουν πίσω και η δύναμη μιας ψυχής που προσπαθεί να σταθεί και πάλι στα πόδια της. Στο παιδικό της μυαλό είχε συνδέσει το θάνατο του παππού της με τη Μάνη και αυτό της στοίχισε την απουσία τεσσάρων χρόνων από το χωριό. Στην κηδεία, ο Λάζαρος δεν άφησε το χέρι της ούτε λεπτό και η υπόλοιπη παρέα βρισκόταν εκεί σαν άγρυπνοι φρουροί για να την στηρίξουν. Η Μαρίνα ένιωσε να ωριμάζει μέσα σε μια μέρα και κατάλαβε πως τα άτομα, με τα οποία έκανε βουτιές στη θάλασσα κάθε καλοκαίρι, τήν νοιάζονταν πραγματικά γιατί βρίσκονταν δίπλα της σε μια πολύ δύσκολη στιγμή. Εκείνη ήταν και η τελευταία μέρα που τούς είδε. Και σήμερα, μετά από τέσσερα χρόνια, η Μαρίνα βρίσκεται και πάλι στη Μάνη, όπου είχε αφήσει όλες τις αναμνήσεις της. Ίσως κάποιες από αυτές να λησμονήθηκαν, κάποιες άλλες όμως ήταν εκεί, όπως τότε, να της κρατούν το χέρι.
Οι μέρες του καλοκαιριού στη Μάνη είχαν το δικό τους πρόγραμμα. Η Μαρίνα ήθελε να απολαμβάνει κάθε μέρα μέχρι το τελευταίο χάδι του ήλιου και όταν αυτός την αποχαιρετούσε, η Μαρίνα χαμογελαστή υποδεχόταν το φεγγάρι και τον έναστρο ουρανό γεμάτη όνειρα και ευχές να τους εκμυστηρευτεί. Δύσκολα αποχωριζόταν το κρεβάτι, καθώς τής άρεζε να χουζουρεύει και να κοιτάζει από το παράθυρο με τις ώρες, ενώ η μπάσα φωνή του παππού άθελά της τήν ξυπνούσε πρωί πρωί. Έτσι, εκμεταλλευόταν το πρωινό ξύπνημα ως μια καλή ευκαιρία για να προλάβει να χαρεί κάθε λεπτό της ημέρας. Η θάλασσα το πρωί ήταν κάτι σαν φάρμακο για εκείνη. Το δροσερό νερό την έκανε να βλέπει τη ζωή σαν να είναι η πρώτη ή η τελευταία φορά που την αντικρίζει. Χανόταν μέσα στη γαλήνη της, σαν να ήθελε να μιλήσει μαζί της, η καθεμιά για τα δικά της μυστικά, η καθεμιά με τη δική της μαγική γοητεία. Οι ξανθιές μπούκλες της Μαρίνας απλώνονταν σαν χείμαρρος και τα καταπράσινα μάτια της έπαιζαν στους χορούς των ψαριών, καθώς μπερδεύονταν στις γαλάζιες αποχρώσεις της θάλασσας. Η φωνή της γιαγιάς τήν ξυπνούσε από το λήθαργο της θάλασσας και, ξεκινώντας με το ποδήλατο, περνούσε πρώτα από το κύριο Στέφανο για να προλάβει τα αγαπημένα πολύσπορα του παππού και τα τραγανά μπισκότα με τις σταφίδες και έπειτα από τη κυρία Αγαθή, η οποία είχε ήδη ετοιμάσει τη σακούλα με τα ζαρζαβατικά που ήθελε η γιαγιά. Στη διαδρομή συναντούσε πάντοτε τον Ανδρέα, που έμενε κοντά στη πλατεία και κανόνιζαν το πρόγραμμα της υπόλοιπης ημέρας. Μαζί με τον Λάζαρο και τον Κωνσταντίνο έκαναν το αχτύπητο κουαρτέτο, που άλλοτε σκαρφάλωναν στα βράχια και στα πυργάκια, δημιουργώντας τα δικά τους κρησφύγετα, άλλοτε παιχνίδια στη θάλασσα μέχρι το απόγευμα και το βράδυ στη ταράτσα τους, την οποία είχαν ανακαλύψει μόνοι τους και την είχαν διακοσμήσει με φαναράκια και μαξιλάρες. Ο Λάζαρος ήταν ένα χαμογελαστό παιδί με μεγάλα γαλανά μάτια και ντροπαλό πρόσωπο, κάτι το οποίο όμως δεν τον εμπόδισε από το να αποκαλύψει στη Μαρίνα ένα βράδυ τα αισθήματά του για εκείνη. Αν και για τη Μαρίνα δεν ήταν παρά ένας πολύ καλός φίλος, τα αισθήματα που καμιά φορά σού προκαλεί ένα πρόσωπο είναι από αυτά που δύσκολα μπορείς να ορίσεις. Για το Λάζαρο η Μαρίνα ήταν ο εφηβικός του έρωτας, η νεράιδά του, όπως τήν αποκαλούσε, ήταν εκείνη για την οποία ανυπομονούσε να έρθει το καλοκαίρι, ενώ σε κάθε αποχωρισμό τους η Μαρίνα ξεχυνόταν με δάκρυα στην αγκαλιά του. Τόν αγαπούσε πολύ, όπως και εκείνος, ίσως με διαφορετικό τρόπο ο καθένας, όμως δεν είχε σημασία.
Η τελετή είχε ξεκινήσει. Η Μαρίνα μια εβδομάδα πριν είχε τηλεφωνήσει στη γιαγιά της και είχε ανακοινώσει πως αυτό το καλοκαίρι θα ερχόταν στη Μάνη. Γι’αυτό το λόγο επιθυμούσε να εκφωνήσει ένα λόγο σε μια τελετή προς τιμήν του παππού της και των τεσσάρων χρόνων που είχαν περάσει από το θάνατό του. Η εκκλησία ήταν κατάμεστη από φίλους και συγγενείς. Όλοι συγκινημένοι άκουγαν το λόγο της Μαρίνας που ήταν ένα ευχαριστώ προς τον παππού της και τη γιαγιά της που της έμαθαν να είναι καλός άνθρωπος και να αγαπά τη ζωή και ταυτόχρονα ένα συγγνώμη για την απουσία των τεσσάρων χρόνων. Ένα απαλό αεράκι έκανε τη Μαρίνα να σταματήσει το λόγο της, καθώς διέκρινε στο βάθος τρεις οικείες φυσιογνωμίες. Κάποια άτομα, όσα χρόνια και εάν περάσουν, πάντα θα βρίσκουν τον τρόπο να σμίγουν. Ήταν τα παιδιά που είχε αφήσει στην ίδια εκκλησία πριν τέσσερα χρόνια. Αυτό που ένιωσε εκείνη τη στιγμή ήταν αυτό που έβλεπε στα μάτια τους ή μάλλον αυτό που έβλεπε στα μάτια του Λάζαρου, καθώς την πλησίαζε. Στάθηκε δίπλα της, κρατώντας της το χέρι που έτρεμε και η Μαρίνα συνέχισε το λόγο της…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΥ
Εξαιρετικό κείμενο, καταπληκτική δουλειά. Συγχαρητήρια!
Η αρθρογράφος της καρδιάς μας!! ❤️ Εις ανώτερα!
Εξαιρετική δουλειά!!! Καλογραμμένο κείμενο, γεμάτο εικόνες που ξυπνούν συναισθήματα και αναμνήσεις. Συγχαρητήρια!!!!!
Φανταστικό κείμενο. Συγχαρητήρια
Κείμενο γεμάτο εικόνες και συναισθήματα. Εξαιρετικό! Συγχαρητήρια!
Εξαιρετική δουλειά όπως πάντα Κωνσταντίνα!!!
Συγχαρητήρια ! Κείμενο που ξυπνάει πανέμορφα συναισθήματα. Αριστούργημα!
Υπεροχο κείμενο από την καλύτερη αρθρογράφο!!Μας μαγεψε!! Συγχαρητήρια!!
Πολύ όμορφη ιστορία ,γεμάτη εικόνες και μυρωδιές καλοκαιριού. Μας Πηγες πίσω στα παιδικά μας χρόνια .Συγχαρητήρια !!!
Συνέχισε να μας κρατάς συντροφιά με τη χαρισματική σου πένα!! Συγχαρητήρια!!
Αριστούργημα! Υπέροχη δουλειά!
Συγχαρητήρια ! Εξαιρετικό κείμενο!
Είναι εκπληκτικό το πως τόσο απλά λόγια μπορούν να δημιουργήσουν τόσο έντονες εικόνες. Πολλά συγχαρητήρια και μεγάλη υπόκλιση στο ταλέντο της αρθρογράφου!
Εξαιρετική “πένα”! Συνέχισε την προσπάθεια σου!
Υπέροχη γραφή και εξαιρετική πλοκή!! Πολλά μπράβο αξίζουν στην Κωνσταντίνα!
Μας μετεφερες σε μια άλλη εποχή, με πολυχρωμες εικόνες, έντονα συναισθήματα και αρώματα που “ξυπνούν” τις πιο όμορφες αναμνήσεις μας….
Πολύ καλό άρθρο! Μπράβο Κωνσταντίνα!
Κωνσταντίνα υπέροχη η γραφή σου <3
Μαγευτική αφήγηση!! Πολλά συγχαρητήρια στη νεαρή Κωσταντίνα!
Εξαιρετικό!!!! Συγχαρητήρια Κωνσταντίνα μου 🙂 ❤️
Συγχαρητήρια για το υπέροχο διήγημά σου! Καλή επιτυχία!!!
Πένα χρυσάφι!!! Με διαφορά η καλύτερη!
Συγχαρητήρια!
Υπέροχο κείμενο. Με γέμισε εικόνες και όμορφα συναισθήματα. Μπράβο!!!
Εξαιρετική δουλειά! Μπράβο Κωνσταντίνα!
Απλά υπέροχο…!
Καταπληκτική! ❤
Τι υπέροχο κείμενο! Σε μεταφέρει σε άλλες εποχές ξέγνοιαστες!
Μπράβο Κωνσταντίνα! Είσαι άψογη!
Συγχαρητηρια Κωνσταντίνα!
Πόσες εικόνες στο μυαλό διαβάζοντας το εξαιρετικό αυτό κείμενο!!! Συγχαρητήρια Κωνσταντίνα!!!
Εξαιρετικό κείμενο!!Συγχαρητήρια!!
Τελειο !!!καταπληκτικο!!!με αγγιξε οσο δεν παει.Ευτυχως υπαρχουν ακομα ατομα που μπορουν να σε συνεπαρουν με την γραφη τους
Συγχαρητήρια Κωνσταντίνα μου! Είσαι μεγάλο ταλέντο!
Συγχαρητήρια!! Πολύ ωραίο κείμενο γεμάτο με όμορφες εικόνες!!!
Μοναδικό!!! Συγχαρητήρια ταλέντο μου!
Εξαιρετικό!! Συγχαρητήρια ❤️❤️
Τα λόγια είναι περιττά. Αψογο. Congrats
Εξαιρετική δουλειά πραγματικά! Από τις ιστορίες που διαβάζοντάς τες, ζωντανεύουν αμέσως στο μυαλό σου και νιώθεις σαν να είσαι εκεί και εσύ μέρος της.
Συγχαρητήρια !!!! Είσαι ΑΣΤΕΡΙ !!!!!! Καλή επιτυχία !!!!
Συγχαρητήρια !!!! Φανταστικό !!!! Υπέροχο !!!! Καλή επιτυχία !!!!
Συγχαρητήρια ! ! Τέλειο κείμενο ! !
Εξαιρετικό κείμενο! Γεμάτο εικόνες, ήχους, μυρωδιές, συναισθήματα! Συγχαρητήρια!!!
Συγχαρητηρια! καλη επιτυχια!!!!
Εξαιρετικό το βιβλίο !!
Συγχαρητήρια !!
Τέλειο. Καλή επιτυχία!!!
Απλά, τέλειο. Συγχαρητήρια!!!
Συγχαρητήρια για το υπέροχο κείμενο!!! Με γέμισε συναισθήματα!!
Μπράβο Κωνσταντίνα. Μια προσεγμένη δουλειά με ωραία ροή.
Πολύ καλό! Καλή επιτυχία!
Καλή επιτυχία
Μαγευτικό κείμενο, πολλά συγχαρητήρια!!!
Συγχαρητήρια για την υπέροχη γραφή!!!
Συγχαρητήρια!!!!
Συγχαρητήρια Κωνσταντίνα μου. Με ταξίδεψες και εμένα με την υπέροχη γραφή σου. Μπράβο!
Συγχαρητήρια!
Η επιτυχία ενός κειμένου είναι όταν κρατά τον αναγνώστη από τις πρώτες γραμμές κ εσύ το κατάφερες αυτό Κωνσταντίνα μου! Με ταξίδεψες κ αφουγκραστηκα κάθε εικόνα με την απλή κ γλαφυρή γραφή σου! Πολλά μπράβο σου αξίζουν!!!! Go on!!
Εξαιρετικό διήγημα!! Συγχαρητήρια στη συγγραφέα!! Μας ταξιδεύει με τις μαγικές, περιγραφικές εικόνες!! ❤️
Καλή επιτυχία!
Εξαιρετικό..
Χρυσή πένα!!! Συγχαρητήρια Κωνσταντίνα!! Καλή επιτυχία!!! Συνέχισε την προσπάθεια σου..
ΜΠΡΑΒΟ ΜΙΚΡΗ ΚΟΥΜΠΑΡΟΥΛΑ ΜΟΥ. ΜΕ ΟΤΙ ΚΑΤΑΠΙΑΣΤΕΙΣ ΔΙΑΠΡΕΠΕΙΣ . ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Καλή επιτυχία
Καλή επιτυχία κυρία Κωνσταντίνα
Καλή επιτυχία
Τέλειο πολύ ωραίο μπράβο !!!
Συγκλονιστικό!!!
Εξαιρετικό!!!
Ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει από νέα συγγραφέα!
Συγχαρητήρια!!!
Καταπληκτική δουλειά!! Πολλα μπραβο!!
Συγχαρητηρια στην ανερχόμενη Καβαλιωτισσα συγγραφέα !
Πολυ γλυκός και ξεκούραστος λόγος !
Συγχαρητήρια,είναι υπέροχο,νοιώθω υπερήφανη για σένα, ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΣΥΝΕΧΙΣΕ.
Πολλά συγχαρητήρια Κωνσταντίνα!!! Ακόμα μια φορά ξεχωρισες!! Καλη επιτυχία!!!
Συγχαρητήρια. Υπέροχο κείμενο. Καλή επιτυχία!!!
Εξαιρετική δουλειά, καλη επιτυχία!!
Μπραβο!!!
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΝΑΣΑΙ ΓΕΡΗ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ
ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΣΥΓΧΑΡΙΤΗΡΙΑ
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ
ΕΙΝΑΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ.ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ
Παρα πολυ μου αρεσε θέλω και άλλα σύντομα
Δεν έχω ξαναδιαβάσει τόσο ωραίο κείμενο.Είναι πάρα πολύ καλό. Μπράβο σου.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! ΥΠΕΡΟΧΟ ΔΙΗΓΗΜΑ. ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ. ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!
Υπέροχο διήγημα, γεμάτο εικόνες και συναισθήματα. Θερμά συγχαρητήρια!!!
Πολλά συγχαρητήρια! Εκπληκτικό κείμενο! Καλη επιτυχία!!!
Τέλειο κείμενο, καλή επιτυχία!!!
Συγχαρητήρια !!!
I’m proud for you.keep walking
Ακόμα μια φορά μας κάνεις υπερήφανους !! Εξαιρετική γραφή, εξαιρετικός άνθρωπος! Συγχαρητήρια
Καλη επιτυχία
Καλή επιτυχία,συγχαρητήρια !!
Καλή επιτυχία !
Kalh epituxia
Καλη επιτυχια
Καλή επιτυχία
Καλή επιτυχία
Καλη επιτυχια
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΊΑ!
EΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!
Καλή επιτυχία
Συγχαρητήρια. Καλή επιτυχία!
Πολυ γλυκός λόγος. Θερμά συγχαρητήρια!!!
Εξαιρετικό !!!!
Συγχαρητήρια, με εξέπληξες
Με εκπλησεις ευχάριστα
Εξαιρετικό !!!!!
Με συνεπήρε το διήγημα δεν ήθελα να τελειώσει που μέσα από τα μάτια της Μαρίνας έζησα έστω και λίγο το παρελθόν το παρόν και το μέλλον της . Καταπληκτικό… Συγχαρητήρια …
Συγχαρητήρια, υπέροχο κείμενο!
Μας ταξίδεψες….υπέροχο κείμενο! Μπράβο!!!
Εξαιρετικό! Συγχαρητήρια!
Πόσο όμορφο κείμενο…Μπράβο σου Κωνσταντίνα!
Συγχαρητήρια! Εξαιρετική γραφή!
Πολύ καλή δουλειά! Μπράβο
Συγχαρητήρια!
Υπέροχο κείμενο!! Συγχαρητήρια!!!
Καλή επιτυχία θεία Κωνσταντίνα!!!! Είναι τέλειο!!!!
Συγχαρητήρια κοπέλα μου μας ταξίδεψες. ❤️❤️Υπέροχο κείμενο είμαστε πολύ περήφανοι που υπάρχουνε τέτοια ταλέντα σαν εσένα ειλικρινά υποκλίνομαι.
Εξαιρετικό διήγημα. Καλή επιτυχία!!!
Συγχαρητήρια!!
Καταπληκτικό κείμενο εξαιρετική δουλειά γεμάτο χρώματα εικόνες συναισθήματα. πολλά συγχαρητήρια.Υποκλίνομαι κοπέλα μου
Εξαιρετικο…!!! Συγχαρητηρια…!!! Καλη επιτυχια
Συγχαρητήρια. Πολυ ωραίο κείμενο. Καλη επιτυχία!!!
Θερμά συγχαρητήρια. Καλή επιτυχία!!!
Καλή επιτυχία!!!
Συγχαρητήρια!
EΞΑΙΡΕΤΙΚΟ! ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ! ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!
Συγχαρητήρια!! Εξαιρετικό κείμενο!!
Εξαιρετικό κείμενο!! Συγχαρητήρια!!