Είναι ένα όμορφο απόγευμα. Σε περιμένω στην είσοδο της πολυκατοικίας με το κράνος, γιατί είπες ότι θα έρθεις να με πάρεις με την μηχανή. Είπες πως μου είχες ετοιμάσει μια έκπληξη, δεν ξέρεις όμως ότι σου ετοιμάζω και εγώ μια. Θυμάμαι τότε που πρωτογνωριστήκαμε, μια βροχερή φθινοπωρινή βραδιά που είχαν κανονίσει οι παρέες μας να βγούμε όλοι μαζί. Ήμουν λίγο περισσότερο από είκοσι τότε κι εσύ τρία χρόνια μεγαλύτερος. Όταν συστηθήκαμε δεν μου έκανες κάποια φοβερή εντύπωση, δεν είσαι άλλωστε από τους τόσο εμφανίσιμους άντρες. Έχεις καστανά, σγουρά μαλλιά, καστανά μάτια, χωρίς λακκάκια, αλλά με φακίδες που σου έδιναν μια κάποια γλύκα. Όμως καθώς κύλαγε η βραδιά σε άκουγα να μιλάς. Έχεις έναν πανέμορφο τρόπο να περιγράφεις την δική σου οπτική, που γίνεσαι απολύτως κατανοητός. Αντιθέτως με εμένα, που δεν μπορώ ούτε μια πρόταση να συντάξω σωστά.
Ήρθες! Βγάζεις το κράνος και με φιλάς, με ρωτάς αν είμαι έτοιμη. Κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου. Βάζουμε ταυτόχρονα τα κράνη μας. Καθώς ξεκινάς θυμάμαι το πρώτο μας ραντεβού. Ήταν αρκετό καιρό μετά από την γνωριμία μας. Όχι, όμως, γιατί ήθελα να φανώ δύσκολη, αλλά επειδή φοβόμουν ότι η εικόνα που είχα στο μυαλό μου για σένα θα διαλυόταν από την πραγματικότητα. Δεν ήταν το κλασικό πρώτο ραντεβού σε ένα όμορφο μαγαζάκι. Με πήγες θέατρο, χωρίς να σου έχω μιλήσει γι’ αυτό, ώστε να καταλάβεις πόσο μου αρέσει. Και μετά την παράσταση με πήγες για βρόμικο, χωρίς να σου αναφέρω ότι πεινάω. Δεν είχα ξανανιώσει έτσι για κάποιον, σαν να διάβαζες τις σκέψεις μου. Και καθίσαμε σε ένα παγκάκι και μιλήσαμε για όλο το υπόλοιπο βράδυ. Μαζί σου η συζήτηση ήταν τόσο εύκολη.
Προχωράμε στον κεντρικό. Σταματάμε σε ένα φανάρι δίπλα σε ένα οικογενειακό αυτοκίνητο. Κοιτάω μέσα, στη θέση του οδηγού ένας κύριος όχι πολύ μεγάλος, με μαύρα μαλλιά και μερικές γκρι τρίχες. Στο πλάι του, στο κάθισμα του συνοδηγού μια όμορφη γυναίκα, σε κοντινή ηλικία με τον άντρα, με βαμμένα καστανά μαλλιά. Φαίνεται χαρούμενη κοιτώντας στο πίσω μέρος, όπου κάθονται δύο πανέμορφα παιδιά, το ένα πιθανόν τριών ετών, το άλλο γύρω στα πέντε πάνω σε δυο χαριτωμένα καθίσματα. Μου αρέσει αυτή η εικόνα, με κάνει να σκέφτομαι το μέλλον. Δεν θα είναι υπέροχο μετά από τόσα χρόνια μαζί να κάνουμε την δική μας οικογένεια; Δεν μπορώ να φανταστώ να δημιουργώ οικογένεια με κάποιον άλλο εκτός από εσένα. Δεν μπορώ να με φανταστώ ερωτευμένη με άλλον άντρα εκτός από εσένα.
Το φανάρι άναψε πράσινο. Δεν προλάβαμε να κάνουμε ούτε δέκα μέτρα όταν ένα αυτοκίνητο περνάει με κόκκινο και χτυπάει με δύναμη το αυτοκίνητο με την οικογένεια το οποίο με την σειρά του χτυπάει εμάς. Προσπαθώ να σε κρατήσω, αλλά δεν μπορώ. Χτυπάω το κεφάλι μου στο έδαφος και χάνω τις αισθήσεις μου. Ανοίγω τα μάτια μου. Πονάω πάρα πολύ. Το πόδι μου. Είναι πλακωμένο από την μηχανή. Δεν μπορώ να το ελευθερώσω. Πονάω. Βγάζω το κράνος. Κοιτάω γύρω μου. Δεν σε βλέπω πουθενά. Θυμάμαι την πρώτη φορά που τσακωθήκαμε. Είχα το ίδιο συναίσθημα, γιατί καθώς τσακωνόμασταν σου μίλησα άσχημα και σου ζήτησα να φύγεις. Και έφυγες. Πήρες το αυτοκίνητο και εξαφανίστηκες. Ήμουν θυμωμένη και στεναχωρημένη. Μα δεν το εννοούσα και εσύ πρώτος από όλους θα έπρεπε να το καταλάβεις. Και όταν άρχισε να βρέχει καταρρακτωδώς, φοβήθηκα. Έτσι ένιωσα όταν δεν σε είδα. Τα αυτοκίνητα έχουν σταματήσει και οι επιβάτες τους βγαίνουν από μέσα. Δυο άντρες με πλησιάζουν και με βοηθάνε σηκώνοντας τη μηχανή. Κάτι μου λένε, αλλά δεν μπορώ να τους ακούσω. Ακούω μόνο ένα βουητό. Πονάω. Όλοι γύρω τρομοκρατημένοι. Σηκώνομαι. Δεν μπορώ να πατήσω το πόδι μου. Πονάω. Ακόμα δεν σε βλέπω Ξανά κοιτάω γύρω μου, σε βλέπω πεσμένο στο πεζοδρόμιο. Τόσο μακριά έχεις φτάσει. Σε πλησιάζω. Σου μιλάω δεν μου απαντάς. Απομακρύνομαι.
Πλησιάζω το αυτοκίνητο. της οικογένειας. Ο πατέρας σκυμμένος μπροστά γεμάτος αίματα. Η μητέρα δεν είναι στην θέση του συνοδηγού, βρίσκεται πεταμένη στην άλλη άκρη του δρόμου. Γυρνάω να δω τα παιδιά, είναι ξύπνια και τρομοκρατημένα. Ανοίγω την πόρτα και τα ρωτάω αν είναι καλά. Κουνάνε καταφατικά τα κεφάλια τους. Τα βοηθάω να λυθούν και τα βγάζω από το αυτοκίνητο. Πλησιάζουν κάποιοι και τα παίρνουν. Προχωράω προς τον πατέρα, τσεκάρω αν έχει σφυγμό. Δεν έχει. Αρχίζω και ζαλίζομαι. Προχωράω προς την μητέρα. Αιμορραγεί. Πρέπει να πιέσουμε το σημείο με ένα καθαρό ύφασμα. Φωνάζω «Πρέπει να πιέσουμε το σημείο που αιμορραγεί με ένα καθαρό ύφασμα. Έχει κάποιος;» Δεν αισθάνομαι πολύ καλά.
Ξυπνάω. Βρίσκομαι στο κρεβάτι μου στο σπίτι μας. Θυμάμαι τότε που μου ζήτησες να συγκατοικήσουμε. Είχαμε βγει έξω ραντεβού σε ένα υπέροχο και ακριβό εστιατόριο, από αυτά που έχουν δέκα πιάτα με πολύ μικρές μερίδες, που δεν σε χορταίνουν καθόλου και το κάθε πιάτο κοστίζει μια περιουσία. Γιορτάζαμε όμως, τέσσερα χρόνια μαζί. Και μου ζήτησες να συγκατοικήσουμε. Θυμάσαι τι σου απάντησα; Όχι! Και μου λες δεν είναι ερώτηση. Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να μείνουμε μαζί πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο. Αν όμως με βαριόσουν, ή έβρισκες ενοχλητικό ακόμα και τον τρόπο που έπλενα τα δόντια μου. Λίγες μέρες σου πήρε να με πείσεις και δύο χρόνια αργότερα ακόμα είσαι ερωτευμένος μαζί μου. Δεν ξέρω πώς γίνεται να με έχεις δει τέσσερις μέρες άπλυτη, με λαδωμένο μαλλί σε κότσο να κλαίω σε μια ρομαντική ταινία πάνω από μια σακούλα ζελεδάκια και είσαι ακόμα ερωτευμένος με εμένα. Σε ψάχνω. Είσαι στην κουζίνα, μου φτιάχνεις πρωινό. Είμαι τόσο τυχερή που σε γνώρισα. Είμαι τόσο ευτυχισμένη. Μου λες να κλείσω τα μάτια μου, ότι μου έχεις μια έκπληξη. Κλείνω τα μάτια μου.
Ανοίγω τα μάτια μου. Είμαι στο νοσοκομείο. Στην καρέκλα δίπλα μου κάθεται η μητέρα μου. Φαίνεται κουρασμένη. Ακουμπάω απαλά το χέρι της. Ξυπνάει και με δάκρυα στα μάτια με αγκαλιάζει και αρχίζει να με ρωτάει για το τροχαίο. Αφού τη ρωτάω για εσένα σταματάει να μιλάει. Και το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι αν δεν ζεις εσύ, δεν έχω λόγο να ζω κι εγώ. Τα σχέδιά μας διαλύθηκαν μόλις σταμάτησες να αναπνέεις. Τα όνειρά μας γκρεμίζονται μπροστά στα μάτια μου. Το σώμα μου μουδιάζει. Τα πνευμόνια μου σφίγγουν, ο αέρας λιγοστεύει. Το κεφάλι μου πονάει. Ακούω έναν ήχο, είναι ένα κλάμα μωρού. Στο δωμάτιο έρχονται γιατροί και νοσοκόμες, μετά μπαίνεις κι εσύ, με μια νοσοκομειακή ρόμπα. Πλησιάζεις να με αγκαλιάσεις, αλλά δεν σε αφήνουν. Συγγνώμη, όμως νιώθω τα βλέφαρά μου τόσο βαριά, δεν μπορώ να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά. Κλαις. Μην κλαις. Το κεφάλι μου κοντεύει να σπάσει. Ίσως αν κοιμηθώ για λίγο, μόνο λίγο να μου περάσει. Και μετά θα ξυπνήσω και θα βρεθώ στην αγκαλιά σου.
Δεν ξύπνησα ποτέ. Δεν σε πήρα αγκαλιά. Δεν σε αποχαιρέτησα. Και δεν πρόλαβα να σου δείξω την έκπληξή μου. Ούτε εσύ να μου δείξεις την δική σου. Η δική μου είναι ένα μωρό. Θα γίνεις μπαμπάς. Άκου με. Ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε την δική μας οικογένεια. Γιατί δεν χαίρεσαι; Το ξέρω ότι ένα μωρό είναι μεγάλη ευθύνη, αλλά θα τα καταφέρουμε. Θα γίνουμε υπέροχοι γονείς, θα το δεις. Και τότε θα σταματήσεις να κλαις. Θυμάμαι τότε που το είχαμε συζητήσει. Εσύ ήθελες όσα παιδιά ήθελα εγώ, δηλαδή τέσσερα. Και θα υιοθετούσαμε και έναν σκύλο. Θα αγοράζαμε ένα σπίτι με κήπο. Και τα παιδιά μας θα πήγαιναν στα καλύτερα σχολεία. Όταν τα παιδιά θα μεγάλωναν λίγο, θα μαζευόμασταν κάθε Παρασκευή και θα βλέπαμε ταινία. Και τις Κυριακές θα πηγαίναμε στο πάρκο όλοι μαζί. Και θα τα βλέπαμε να περνούν εφηβεία, του ενός χειρότερη από του άλλου και έπειτα να σπουδάζουν, να ερωτεύονται και να κάνουν δικές τους οικογένειες. Και θα βγάζαμε γκρίζες τρίχες μαζί, θα γερνάγαμε μαζί. Όμως, μάλλον δεν ήταν γραφτό μας. Άλλα δεν πειράζει. Μην στεναχωριέσαι, σε κάποια άλλη ζωή ίσως.
ΜΑΡΙΑ-ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΜΙΝΑΡΗ
Λεπτή γραφή, γεμάτη αβρότητες. Πολύ συγκινητική ιστορία, να πηγαίνει να ανακατωθεί το παρελθόν με το παρόν και με το μέλλον. Με ένα ατύχημα, κι αν ακόμη με τούτο τελειώνει μια ζωή, στην ουσία συνεχίζει να υπάρχει, σε πείσμα, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, της δύναμης που ορίζουν οι νόμοι της ζωής.
Πολυ ομορφο συνγχαρητηρια!
Σου βάζω 10, ήταν πολύ συγκινητικό! Μπράβο sis, πάμε για την επόμενη φάση! ☺️
Υπέροχο διήγημα, τόσο δυνατή και συγκινητική γραφή!! Πολλά συγχαρητήρια, το αγάπησα!!!
Υπέροχο κείμενο με έντονα συγκινητικό περιεχόμενο! Η ανάγνωση προκαλεί πλήθος ανάμεικτων συναισθημάτων, αλλά το τέλος του είναι αισιόδοξο… Συγχαρητήρια στη συγγραφή!
Εκπληκτικό διήγημα, πολυ ενδιαφέρουσες οι αναδρομές που δημιουργούν έντονα το αίσθημα της συγκίνησης. Μέσα από κάθε πρόταση αντλείς κι ενα διαφορετικό συναίσθημα χαρά, λύπη,ανυπομονησία, ανάμνηση,ευτυχία,αγάπη,προσμονή. Λυπηρό το τέλος της ιστορίας αλλά η γλαφυρότητα και η έντονη αναπαράσταση κάθε στιγμής του νεαρού ζευγαριού σε ανταμείβει πλήρως.
Απίστευτη και συγκινητική ιστορία. Συγχαρητήρια! Είναι βγαλμένη μέσα από τη ζωή και μια πολύ προσεγμένη δουλειά.
Τόσο ωραίο με τις λεπτομέρειες του σε κάνει να μπεις στο ρόλο της ηρωίδας. Να νιώσεις την αγάπη, τον φόβο, την αγωνία για το τι θα συμβεί.
Πολύ ιδιαιτερο κείμενο!!! Αριστοτεχνικά μπλεγμενο το παρόν με το παρελθόν αλλά και το μέλλον!!!
Υπέροχο!
Συγχαρητήρια για την υπόθεση και την γραφή.
Συγχαρητήρια! Έξοχο διήγημα!!
Μπράβο! Οι προτάσεις ανάλογα με το μέγεθος τους αποδίδουν και το συναίσθημα κάθε σκηνής.
Ένα απόλυτο Bonsai story με τα απαραίτητα μπρος πίσω στον χρόνο και μια χαρακτηριστική εσωτερικότητα.
Τρομερό διήγημα!!!! Ωραίες και λεπτομερής περιγραφές!!!
Ένα συγκινητικό διήγημα που παρουσιάζεται έντονα ο πόνος και η θλίψη καθώς και η τραγική ειρωνία της ζωής μέσα από τη σύνδεση που κυριαρχεί ανάμεσα στο παρελθόν, παρόν και μέλλον
Εξαιρετικό διήγημα και – δυστυχώς- πάντα επίκαιρο!!
Ευρυδίκη Χατζηγιαννέλη
Εξαιρετικό ! ! !
Είναι πράγματι πολύ καλό…με άγγιξε!
Μπράβο σου και καλή σταδιοδρομία!
Εξαιρετικό!
Εξαιρετικο διηγημα, επωδυνα ομορφο και συγκηνιτικο…
Ανεπιτιδευτη ωραία γραφή, γεμάτη όμορφα νεανικά συναισθήματα, για το παρελθόν και το μέλλον ενός ερωτευμένου ζευγαριού.Συγχαρητηρια πολύ ωραίο!
Λες και το βίωσα ένοιωθα τόσο ζωντανή περιγραφή με συγκίνησε!!! Αυτή είναι η ζωή έχει και τα άσχημα και τα όμορφα για αυτό πρέπει να αγαπάμε τις στιγμές…. Μπράβο στην όμορφη συγγραφή!!!
Πολύ όμορφη ιστορία συγχαρητήρια
Απλά υπέροχο!!!Μπράβο και τολμώ να πω ότι ο καθένας εκλαμβάνει διαφορετικά το τέλος !!!Πολλά συγχαρητήρια και γι’ αυτό το ταλέντο σου.
Συγκινητικό, δυνατό που σου αφήνει μια πικρή δυσάρεστη ανάμνηση με ένα πόνο στο μέρος της καρδιάς!
Πολύ συγκινητικο και γεμάτο νοημα κειμενο βγαλμένο απο την ζωη. Πολλα συγχαρητήρια
Συγχαρητήρια!!!Πάρα πολύ όμορφο!!
Μπράβο σου κούκλα μου!!!
Πολύ ιδιαίτερο και συγκινητικό , ωραίος λόγος και πολύ καλή διαχείριση των χρόνων , παρελθόν – παρόν -μέλλον !!!
Συγχαρητήρια και καλή συνέχεια !!!
Πολύ όμορφο διήγημα, και συγκινητικό. Συγχαρητήρια
Πολύ συγκινητικό διήγημα! Όλα γίνονται σε μια στιγμή! Μακάρι αυτή η στιγμή να είναι η αρχή και κάποια στιγμή να κρατάμε βιβλίο σου!
Με ανατρίχιασε! Άμεση γραφή χωρίς περιττές περιγραφές! Μπράβο!!
Εξαιρετικό, μπράβο Μαριγάννα…
Πολύ συγκινητική η ιστορία σου!
Πολύ όμορφο διήγημα Μπράβο!!
Πολύ όμορφο διήγημα μπράβο Μαριάννα!!
Μπράβο κορίτσι μου, τα θερμα μου συγχαρητήρια! Πολυ συγκινητική η ιστορία και άκρως μεσα απο τη ζωή μας!! Μου αρέσει πολυ ο τροπος της ιστορικής αναδρομής και η ομαλότητα επαναφοράς στο τώρα της αφήγησης. Σου εύχομαι καλη σταδιοδρομία και πάντα επιτυχίες γιατί το αξίζεις. Ενα μεγάλο 10 και απο εμένα!
Συγχαρητήρια! Ιδιαίτερος τροπος γραφής. Υπάρχει μελλον εδω …… Μπράβο!
Συγχαρητήρια! Ιδιαίτερος τροπος γραφής. Υπάρχει μελλον εδω …… Μπράβο!
Μπράβο! Ωραία αφήγηση. Κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον
Μπράβοοοοοοοοο…..
Πολύ όμορφη και συγκινητική , συγχαρητήρια ! Πρέπει να το συνεχίσεις
Πολύ συγκινητικό!
Συγχαρητήρια. Ωραίος τροπος γραφής. Σε ταξιδεύει και σε συγκινεί
Συγχαρητήρια!!
Απλά τέλειο!!! Συγχαρητήρια!!!
Συγχαρητηρια εξαιρετικη προσπαθεια !!
Φανταστικό πολύ ωραίο μπράβο κορίτσι μου!!!
ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ !!!! ΤΟΣΟ ΤΡΥΦΕΡΟ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ!!! ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ!!!
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΔΙΗΓΗΜΑ. ΖΩΝΤΑΝΟ ΔΥΝΑΤΟ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΠΟΥ ΔΗΜΙΥΡΓΕΙ ΑΝΑΜΕΙΚΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΧΑΡΑΣ ΛΥΠΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΓΩΝΙΑΣ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΣΠΑΘΕΙΑ!!!!!!!
Άμεσος λόγος με ρυθμό! Εικόνες και συναισθήματα “αποτυπωμένα” με πολύ έντονα “χρώματα”!Μπράβο!Καλή επιτυχία!
Ωραία γραφή, δροσερή, ζωντανή. Εύγε!
Πολύ ωραία διήγημα, το οποίο αναδυκνυει τα συναισθήματα της λύπης και της χαράς.
Υπέροχη γραφή!
Καλή επιτυχία !
Απλά υπέροχο!
Πολλά μπράβο !!!!!!!!
Ενα συγκινητικό διήγημα με πολλές ανατροπές!!!!!Μπράβο συγχαρητήρια!!!!
Πολύ καλό!!!!καλή επιτυχία και στη συνεχεια
Πόσο όμορφο…πόσο δυνατό! Ένα κείμενο που δίνει την ευκαιρία στον αναγνώστη να πλάσει εικόνες και να αισθανθεί! Το μπρος-πίσω στο χρόνο διεγείρει περαιτέρω το ενδιαφέρον και προκαλεί το συναίσθημα, αφήνοντας μια αίσθηση πληρότητας και απίστευτης αισιοδοξίας, παρά το φαινομενικά λυπηρό τέλος. Συγχαρητήρια!
Ενδιαφέρουσα ιστορία! Πολύ καλή γραφή! Συγχαρητήρια!
Μου άρεσε πολύ η ιστορία! Πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή! Μπράβο!
Πολύ όμορφη ιστορία!!! Καλή συνέχεια!!! Δημιουργία αστείρευτη και για άλλα διηγήματα!
Εξαιρετική ιστορία που προκαλεί πολλά συναισθήματα! Μπράβο! Με το καλό στην επόμενη φάση!
Τι ωραίο! Μπράβο! Πόσες εικόνες βγαίνουν από το κείμενο που σου ρχονται στο νου και σε κάνουν μέρος της ιστορίας. Και πάλι ΜΠΡΑΒΟ.
Τέλειο, καλή συνέχεια!!!
Μπράβο! Ποσο δυνατά συναισθήματα σε ένα μικρό κειμενο
Πολύ ωραίο!!! Μου άρεσε πολύ ο τρόπος που στήθηκε η ιστορία απρόβλεπτη όπως η πραγματική ζωη
Δυνατη γραφη!!!
Μπράβο σου!Μου αρεσε ο τρόπος γραφής σου και το πηγαινελα με το χρόνο, πολύ έξυπνο.Καλη επιτυχια!
Μπράβο σου συνέχισε έχεις ταλέντο
Απλα υπεροχο. Απο τη στιγμη που αρχιζεις να διαβαζεις εισαι σε μια συνεχη εγρηγορση
Ιωαννα με ταξιδεψες…πολυ ωραια ιστορια
Συγκινητικό, τρυφερό διήγημα, αφήγημα. Με άγγιξε στην ψυχή μου. Συγχαρητήρια πολυτάλαντο κορίτσι μου!!
Υπεροχο γεματο αμεσοτητα
Συγκλονιστικο διηγημα!
Ενα μαθημα να εκτιμαμε την καθε στιγμη της ζωης γιατι το επομενο λεπτο κανεις δεν ξερει τι θα φερει..
Πολυ ρεαλιστικό διηγημα!
Υπέροχο!!
Συγχαρητήρια!!! Μπράβο!!! Πολύ ωραία γραφή, φανταστική ροή!
Συγχαρητήρια για το υπέροχο διήγημα σου,με συγκίνησε πολύ μου άρεσε γιατί κρατάει τον αναγνώστη σε ενδιαφέρον και εξιστορεί την αληθινή αγάπη.Καλή επιτυχία ♥️♥️♥️
Ρεαλιστικο, ρομαντικο, συγκινητικο. Πολυ καλο μπραβο!!!
Γραφη λιτη που προκαλει εντονα συναισθηματα στον αναγνωστη απο την αρχη μεχρι το τελος
Συγχαρητήρια!!! Με συγκινησες! Προκαλεί έντονα συναισθήματα και η περιγραφή σου ήταν πολύ άμεση! Μπράβο!!
Συγχαρητήρια ! Ομορφη και συγκινητική ιστορία με στόχο να μας διδάξει ότι πρέπει ζούμε την κάθε στιγμή μας !!
Συγχαρητήρια ! καλοτάξιδο !
Συγχαρητήρια ! Πολύ έμορφη ιστορία
Συγχαρητήρια ! καλή επιτύχει στην έμορφη προσπάθεια
Συγχαρητήρια! Όμορφη και συγκινητική ιστορία με στόχο να μας διδάξει ότι πρέπει να ζούμε κάθε στιγμη
Μπράβο κορίτσι μου πολύ ωραίο!!!
Συγχαρητήρια !! Εξαιρετικό !!
Συγχαρητήρια!! Εξαιρετικό!!!
Πολύ καλό!! Συγχαρητήρια!
Ένα συγκινητικό διήγημα. Ένα δυνατό κείμενο. Καλή επιτυχία!
Εξαιρετικά.!
Συγχαρητήρια!
Πολύ όμορφο κείμενο!
Ωραία δομημένη ιστορία, με γραφή συναισθηματική και γλαφυρή. Μπράβο!
Πολύ όμορφο διήγημα!