Έμαθα να σε βλέπω να φεύγεις
κάθε μας συνάντηση ήταν και μια νέα γνωριμία
σε δωμάτια κλειστά
να νιώθω την πνοή σου
ξέροντας πως πάλι θα χαθείς
έρχεσαι για μια στιγμή
και ύστερα χάνεσαι ξανά στα φώτα
Ξέρω καλά πού θα σε βρω
και όμως γυρίζω
Έμαθα βλέπεις να σωπαίνω για να μπορώ να ακούω την πνοή σου
όταν τα φώτα σβήνουν
Ελπίζοντας πως μια φορά θα μείνεις
την ώρα που φεύγεις
Tatialena Katehis
Υπέροχο!
Πολύ ωραίο ποίημα!
Καλή επιτυχία!
πόσο υπέροχα γράφεις; συγχαρητήρια. πολυ γλυκό. λόγια καρδιάς! <3
πολύ ωραίο ποίημα..
Πολύ ωραίο ποίημα. Στο είχα πει ότι μου άρεσε πιο πολύ από τα άλλα.
πολύ όμορφο!!
Εξαιρετικο! Σε ταξιδευει…
Καλή αρχή στην σφαίρα της γραφής!
Υπέροχο το συναίσθημα φυγής που αποτυπώνεται στο ποίημα…
Καταπληκτικό! Μπράβο Τατιαλένα! Να οργανώσουμε ποιητική βραδιά στη Σχολή με τα ποιήματά σου!
Υπεροχο ποιημα.. καλη συνεχεια!