Αγαπητοί φίλοι, Με πολλή χαρά σάς ανακοινώνουμε τα αποτελέσματα της Α΄ Φάσης του 5ου Διαγωνισμού Ποιήσεως. Τα διηγήματα έχουν ήδη αναρτηθεί στο site, ώστε να τεθούν σε ψηφοφορία κοινού. Η ψηφοφορία θα διαρκέσει από σήμερα για μία εβδομάδα, μέχρι 21/6,…
Νοσταλγίας λυγμοί
Τα κακοτράχαλα μονοπάτια τ’ ανέβηκα μαζί σου! Τις αχτίδες της χαράς τις αντίκρυσα στων ματιών σου τη λάμψη! Το πρώτο της καρδιάς μου πετάρισμα στον εναγκαλισμό της ψυχής μου με την ψυχή σου αισθάνθηκα! Στο δρόμο μας φύτρωσαν τριανταφυλλιές με…
Ενδότερη λάμψη
Σκοτάδι. Μόνος. Τρέχω μες στο σκοτάδι. Χτυπάω πόρτες για βοήθεια. Αλλά καμία δεν ανοίγει. Απελπισία. Τρέχω ξανά. Κανείς άλλος. Ουρλιάζω. Και οι κραυγές μου αντηχούν στους σκληρούς τοίχους. Και νιώθω να με χτυπάνε. Οι ίδιες μου οι λέξεις που δεν…
Παρείσακτη νεροποντή
Τα χορτάρια πίνουν βροχή μια ώρα που τρομαγμένοι διαβάτες στριμώχνονται κάτω από μαύρες ομπρέλες. Τα χνώτα αδημονούν για τα δάχτυλα που θα γράψουν μηνύματα στο τζάμι. Ο σκούφος σ’ ένα κεφάλι απολαμβάνει τη θέα από ψηλά. Μια…
Κρεμάστε τους ερωτευμένους
Κρεμάστε τους ερωτευμένους με ιαχές, βλαστήμιες και φωνές στο ικρίωμα οδηγείστε τους δεμένους, πάρτε επιτέλους τις ντροπιασμένες τους ζωές. Μπροστά αυτοί και πίσω εμείς και σήμερα, και ύστερα, και πάντα επιταχύνουν στα τυφλά με δρασκελιές υπεροχής κι ας έχουμε το…
Η νωχέλεια των πραγμάτων
Θυμούμαι… …θυμόμουν αυτό το μέρος κι ό,τι με στιγμάτισε την εποχή εκείνη. Τώρα ξένος στέκομαι σε όσα δεν σβήστηκαν από τη μνήμη. Σκιά κενού απλώνεται κι αγγίζει σαν θάλασσα, μέσα, ό,τι ακουμπά, βυθίζει… σ’ ένα δωμάτιο άδειο. Φευγαλέα η αίσθηση…
Η επιβράδυνση του σκότους
Φτωχή μου Αθήνα, Αθήνα αρχαίων λησμονημένων ονείρων· Σε ποδοπατώ με βιάση και συ μου αποκρίνεσαι με ήχους της ασφάλτου, Σου μιλώ για ελευθερία και μου ορθώνεις ένα νέο γκρίζο κουτί Κάνω πως ερωτεύομαι κι αμέσως χτίζεις μια τσιμεντένια φυλακή ή…
Συμπληρωματικά αγαθά
Πάρε απ’ τον κύκλο άτομα να μείνει ένα μέλος, κρύψε απ’ τον ήλιο το πρωί να χάσεις τη μιλιά σου. Πάρε απ’ τον έρωτα καρδιά ν’ αδειάσει το ποτάμι, πιες απ’ τα σύννεφα νερό να λιώσουνε τα χιόνια. …
Κόρη του ανέμου
Κόρη του ανέμου, δροσιάς απόγονος η στιβαρή μορφή σου φτιαγμένη από νότες εύηχες, θεόπνευστες της Αθηνάς και μάτια στο χρώμα της φωτιάς αχειροποίητα δοσμένα, της θεάς των Κυθήρων δώρο απλόχερο στη γέννησή σου, αναδύεσαι στου νου μου τη διάφανη διάσταση με…
Το όνομα του θανάτου
Πέρασα το μισό Αιγαίο Κι ανέβηκα απ’ τον Πειραιά Στο σπίτι που δεν γνώρισες -έτσι νωρίς που έφυγες- Κι άνοιξα τα παράθυρα Να βγούνε έξω οι ενοχές Που είχαν μπει μαζί μου Ξανά μετά από τόσα χρόνια Που άφησα το…