Ο καπετάνιος δεν πρόλαβε…

Το πλοίο είχε ξεκινήσει να βυθίζεται. Από παντού ακουγόντουσαν φωνές ανθρώπων οι οποίοι παρακινημένοι από το ένστικτο της επιβίωσης, πάσχιζαν να κατευθυνθούν προς τις βάρκες. Δεν πρόλαβε να αποφύγει, δυστυχώς, εκείνο το πλοίο που ερχόταν από την απέναντι όχθη και…

Με τις «Φωτοσκιάσεις» (Κριτική)

Μια αξιόλογη κριτική ματιά της Καλλιόπης Δημητροπούλου για το πρωτότυπο βιβλίο της νεαρής συγγραφέως Μαρίας Σκούλου. Μαρία Σκούλου, «Φωτοσκιάσεις», Πεζο-ποίηση, εκδόσεις κύμα, Αθήνα 2019. Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου η ποιήτρια με την πρωτοτυπία που την διακρίνει στη συλλογή, απολογείται στους…

Οι διαφορές

Στις αναμνήσεις που κατέχω απ’ τη ζωή στο χωριό, κυρίαρχο ρόλο παίζουν τα ζώα τα οποία ζουν μαζί με τους χωρικούς, και που για μένα υπήρξαν όντα που κινούσαν την περιέργεια, άφθονη τότε, στα μάτια ενός μικρού παιδιού. Κατοικίδια παρέας,…

«Ο Παραμυθάς» του Γιάννη Παπουλή

«Ο Παραμυθάς», ένα ιδιαίτερο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΕΛΚΥΣΤΗΣ. Περιγραφή του βιβλίου Ο Ίαν έκλεισε τα μάτια. Προσπάθησε να βγάλει απ’ το μυαλό του οποιαδήποτε αρνητική σκέψη και να δώσει τόπο μόνο στις θετικές. Θέλησε να ακούσει την…

Η Κραυγή

Είναι η φιγούρα που φαντάζομαι να στέκεται στο ανοιχτό στόμα μιας γέφυρας, προσπαθώντας να αφήσει το ποτάμι της σιωπής και την απόγνωση των τόπων πίσω της, τις σκιές από τα ερείπια του χθες να ξεθωριάζουν στην απόσταση.   Φαντάζομαι την…

Συνέντευξη με τη συγγραφέα Σταυρούλα Νοβακίδου

Ποιο ήταν το αρχικό ερέθισμα για τη συγγραφή του έργου σας «Το Γιασεμί»; Οι έντονες αντιδράσεις των ανθρώπων απέναντι σε καθετί διαφορετικό. Θυμάμαι το καλοκαίρι του 2015, διάβαζα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έναν καταιγισμό σχολίων και ακραίων αναρτήσεων από πολλούς…

Μωρό μου, θα σε αφήσω

Μωρό μου, λυπάμαι που θα σου το πω. Μπορεί να τρελαίνομαι να βρίσκομαι κοντά σου, αλλά κουράστηκα να αισθάνομαι πως μόνο εγώ αγαπώ. Κουράστηκα να αισθάνομαι πως με τίποτα δεν έχω την καρδιά σου. Πόσο πια να υπομένω τη σκληρή…

Ο αλώβητος δισταγμός, μα και μια τόλμη

Εσένα αέναη νύχτα δεν σε χρειάζομαι, που των φτερών του Δαιδάλου σου η υφή, γνώρισε την άτολμη αιωνιότητα του επίγειου Παραδείσου. Για σένα μόνο εφήμερε Ήλιε νοιάζομαι, που των φτερών του Ικάρου σου η θνητή ψυχή, γνώρισε τις αμαρτωλές φλόγες…

Στίλβον σκότος

Στατικά κενά ανεβαίναν σαν ατμός την αόρατη σκάλα   μεταχειρισμένα εγώ έτοιμα προς πώληση κρέμονταν σε κεκλιμένες στέγες   πτηνά οπλισμένα με οστά δεινοσαύρων, μισά τσιμεντωμένα στις εξέδρες των επιδείξεων, ψιθύριζαν αχνά στους τοίχους   κι οι αρχάγγελοι του στίλβοντος…

«Επιθυμίες» του Στέλιου Καλαθά στο Θέατρο Αργώ

Μια ξεχωριστή παράσταση που φέρει την καλλιτεχνική σφραγίδα του αγαπημένου μας σκηνοθέτη Στέλιου Καλαθά, παρακολουθήσαμε χθες στο Θέατρο ΑΡΓΩ. Υποκριτική ικανότητα, χορός, μουσική, τραγούδι, όλα πλεγμένα αριστοτεχνικά για να εκφράσουν τις πιο μύχιες επιθυμίες μας. Μεταξύ των αξιόλογων κειμένων περιλαμβάνεται…