Η μεταφορική εταιρεία «Ο σπουργίτης» έχει καταχωρίσει ραδιοφωνική διαφήμιση στα τοπικά ερτζιανά καλώντας το κοινό να την εμπιστευτεί στη μεταφορά λαδιού σε τενεκέδες και άλλα συναφή. Όνομα κι αυτό που διάλεξε η μεταφορική. Σπουργίτης. Το άκακο και αθώο πουλάκι σύμβολο της εγκράτειας, «τρώει σαν…
Μεγαλώνεις… μικραίνοντας
Αυτή την περίοδο αναρωτιόσουν αν ήσουν στα όρια του φυσιολογικού φάλτσου ή ήσουν στην κατηγορία «βοήθεια, σώστε με». Να έφταιγε άραγε η άνοιξη με την ανθοφορία, τα μπουμπούκια που ξεπετάγονταν σε φύση, ψυχή και σώμα; Ή συνέβαινε το ανεπίτρεπτο για σένα…
«Απ’ τη χειραψία στην… εφαψία»
Μικρό παιδί έτυχε να επισκεφτώ έναν γιατρό, φίλο της οικογενείας, και όταν με σύστησαν, εγώ πρόσχαρος άπλωσα το χέρι αναζητώντας μια θερμή χειραψία, αντιλήφθηκα όμως στην παλάμη μου τον δείκτη μόνο από το χέρι του γιατρού. Χαιρέτησα κι εγώ όλος…
Η ζαριά της ζωής
Οι νέοι δεν αγαπούν το διφορούμενο. Απαιτούν σαφήνεια. Έχουν κάτι το απόλυτο στη σκέψη και διεκδικούν, καμιά φορά ανορθόδοξα, να αλλάξουν τα πράγματα. Έχοντας παρεισφρήσει, λόγω επαγγέλματος, στην κοινότητα των νέων αντλούσα καθημερινά κάτι απ’ την ενεργητικότητα και την αθωότητά…
Οι διαφορές
Στις αναμνήσεις που κατέχω απ’ τη ζωή στο χωριό, κυρίαρχο ρόλο παίζουν τα ζώα τα οποία ζουν μαζί με τους χωρικούς, και που για μένα υπήρξαν όντα που κινούσαν την περιέργεια, άφθονη τότε, στα μάτια ενός μικρού παιδιού. Κατοικίδια παρέας,…
Μετά τα μεσάνυχτα
Το καλοκαίρι μπήκε και ημερολογιακά, οι μέρες είναι μεγαλύτερες μα οι νύχτες σαν έρχονται μοιάζουν με ξελογιάστρες Νηρηίδες που πλανεύοντας, σε καλούν σε ξενύχτι. Ξαγρύπνια με παρέα ή και μοναχική, με την αχλή του συνωστισμένου πλήθους στα καλοκαιρινά μπαράκια ή…
Το θύμα
Καρδιά δίχως χτύπο. Μέρα δίχως φως. Ζωή χωρίς ανάσα. Να με τι έμοιαζε τις τελευταίες μέρες ο χρόνος που περνούσε. Στους δρόμους της πόλης η αχλή του κόσμου, σα να έρχονταν από μακριά, απ’ το άπειρο. Κι άξαφνα ένας εκκωφαντικός…
Ένα κλάσμα αιωνιότητας
Μια συνάντηση ήταν. Μπα, ένα βλέμμα όλο κι όλο. Μια μοναχά στιγμή, η οποία κράτησε ένα κλάσμα αιωνιότητας. Κι η ζωή από τότε απέκτησε μια άλω με χρώματα φανταχτερά, κι αρώματα ξεχύθηκαν τριγύρω της. Όλα πια δεν ήταν ίδια, κι…
Μιας πεντάρας νιάτα
Το φεγγάρι στη γέμιση, η άνοιξη έχει μπει και προσπαθεί να διώξει το χειμωνιάτικο σκηνικό που λες κι έχει ξεχαστεί και παραμένει. Οι μέρες να τρέχουν ολοταχώς προς τις Πασχαλινές διακοπές και η πολυπόθητη Ανάσταση να έρχεται συνειρμικά σαν ιδέα…
Αξίζει να ζεις!
Τότε που η μέρα και η νύχτα είναι ισάξιες σε διάρκεια και το φως με το σκοτάδι μάς συντροφεύουν το ίδιο, τότε οι ώρες είναι πιο μοναχικές κι η περισυλλογή πότε σε γαληνεύει και πότε σε κάνει να πετάγεσαι αιφνιδιασμένος,…