Άφησε τη βαλίτσα στο χωλ, όπως κάθε φορά που έφτανε στο πατρικό της και προχώρησε στο εσωτερικό του σπιτιού. Στο παιδικό της δωμάτιο, κάθισε δυο λεπτά πάνω στο μικρό κρεβάτι, να ξεκουραστεί από το ταξίδι. Αργότερα, κατά πως συνήθιζε κάθε…
Η Άνοιξη
Έτσι είν’ θαρρώ η άνοιξη ποτές δεν ησυχάζει, τρυπώνει μες στα λούλουδα ποθεί κι αναστενάζει. Κι από του λόγγου τα βουνά και τα λευκά τα χιόνια στέργεται η ψυχούλα της και κατακτά τ’ αλώνια Κι όλου του κάμπου…
Η σφαγή των ονείρων
Η νιότη είναι πεταλωτής τα όνειρα πεταλώνει μα ο χρόνος είναι κυνηγός στο δάσος τα σιμώνει Ύπουλα τα καραδοκεί τα στήνει στο καρτέρι σε μέρη ανήλιαγα φυλά το φονικό του χέρι Κι όσα γλιτώσουν τη σφαγή κρύβονται τρομαγμένα…
Μικρή Αθανασία
Ήρθε απόψε να με βρει μικρή Αθανασία να με γλιτώσει απ’ το χαμό το δάκρυ και τα κρύα Σα το πουλάκι πέταξε απ’ το παράθυρό μου και δες το ‘κει πως έμοιαζε λίγο στο θάνατό μου Μου τιτιβίζει…
Το Δροσοπέλαγος
Εκεί στο Δροσοπέλαγος αφρίζει τ’ άγριο κύμα πετούν οι γλάροι πάνω του στάζει αλμυρό το κρίμα Εκεί που ανθίζουν οι Μυρτιές και κελαηδούν τ’ αηδόνια εκεί λαχνίζουν τα βουνά γοργά περνούν τα χρόνια ‘Κει που διαβαίνει ο Ζέφυρος…
Ο Λύκος
Χάιδεψα ένα λύκο το πρωί μέσα στην ομίχλη και στα δάση μου ΄πε θα μου κλέψει μια στιγμή κι άγριο φιλί θα με κεράσει Μάτια σα Πανσέληνος κρυφά άγγιξα το χέρι του ένα βράδυ λύκαινα του γνέφει στη γωνιά…
Κάθε πρώτη του Γενάρη
Κάθε πρώτη του Γενάρη πέρα απ’ τα βουνά ξεκινάνε οι νεράιδες μέσα στο χιονιά κάθε μια στην αγκαλιά της λάβαρα κρατά δώρα απ’ τους καρπούς του δάσους και μικρά πουλιά Τις ακολουθούν ελάφια και μικροί λαγοί σκίουροι κι αλεπουδάκια…
Στα όρια της γης ένα πουλί
Στα όρια της γης ένα πουλί πετά και γλυκοκελαηδεί μου τυραννά τα λογικά μου φανερώνει μυστικά Στης λίμνης μέσα το βυθό κοιμάται άγριο ξωτικό πλανιέται στα φυλλώματα βουτάει μέσα στ’ αρώματα Στου ποταμού την απλωσιά στέκει γοργόνα θαλασσιά…
Η Λεντρίνα και ο Γιάννος
Απαγορευμένος ήταν ο έρωτάς τους, μα ήταν αποφασισμένοι να τον ζήσουν μέχρι τέλους. Ανάμεσά τους ένα αταίριαστο σύμπαν. Ο Γιάννος ήταν θνητός, η Λεντρίνα ξωτικό… Όλη μέρα ο Γιάννος, το καλύτερο και το πιο ευαίσθητο παλικάρι του χωριού που όλοι…
Πανδαμάτωρ
Σα το βαθύ ποτάμι ο χρόνος κυλάν οι λύπες και οι χαρές αιώνιος μοιάζει να ΄ναι ο πόνος τ’ αύριο γοργά γεννά το χθες Μια στιγμή ευτυχισμένη μια στάλα μοιάζει να κρατά σα τη βροχή στο τζάμι στάζει εκείνο που…