Πλεούμενα των καιρών περνούν κι εσύ δεν είσαι μέσα τους. Οι συνοικίες δε σε χωρούν, οι ευέλπιστες υποσχέσεις παραμερίζουν εμπρός σου, κάθε ευκαιρία που κλότσησες στριφογυρίζει στο μαξιλάρι σου, κάθε καλυτέρευση που δεν έφτασες γίνεται κρότος εκτοξεύεσαι θαρρείς σαν από…

Βρήκα μικρά υφάσματα των Πλειάδων πανωφόρια, τα χέρια μου πασχίζουν να τα ενώσουν ξανά οι γρίφοι να μην παραμείνουν ως είναι, ακούω τα καλέσματα των απόκρυφων περασμάτων κάποιο νόημα που μου διαφεύγει εν μία νυκτί να γίνει η σπουδαία απογύμνωση…

Η καλοκαιρινή ζήση άναρχων επιθυμιών και δεσποτικών συνειρμών μεταξύ κοχυλιών, μαλλιών μες στο αλάτι και φωτεινών σημείων που δύσκολα νυχτώνουν   η ηπιότερη σύζευξη σπάνιων θηραμάτων προσμονών τελεύει στο σημείο ενός βράχου με κοράλλια μάτια και ιριδίζουσες ελπίδες για χείλη…

Έρωτα αλλοτινέ, τώρα, που η ώρα αλλάζει που η μέρα αλλάζει. Και που εσύ δεν αλλάζεις. Δε μου επιτρέπεται να μακρηγορώ, καθώς οι καιροί δύσκολοι και το φως λέν υποκινούμενο, δε φτάνει για όλους. Κλέβουμε το διπλανό. σε ό,τι υστερούμε.…