Κι εσύ ο Άνθρωπος (Έμμετρη Κριτική)

Ανταύγειες γαλήνης οι φθόγγοι σου πλεξούδες αγάπης και μια ψυχή όπου δακρύζει με το πετάρισμα της πεταλούδας.   Να ταξιδέψεις λες ως την άκρια του ορίζοντα εκεί όπου απλώνεις το ξαφνιασμένο σου όνειρο όπου τα αγκομαχητά του αγέρα στήνουν φωλιές…