Δεν ξημερώνει μέρα που να μην χαθώ στα πάνδεινα και τις πληγές του κόσμου. Κι ας έμαθα να ζω αλλιώς μες των βροντών τον χαλασμό, όλο χαρά ο ήλιος με πηγαίνει αλλού, σε ουτοπίες και άγραφα βιβλία. Μα σαν νερό,…