Φορούσες τα καλά σου,
Εγώ ένα χαμόγελο στα μάτια της ψυχής μου,
Και βγήκαμε στου απροόπτου το ταξίδι,
Γεμάτοι με ιδανικές προθέσεις στις αποσκευές μας…
Αλλάξαμε τα χρώματα του κόσμου,
Με όσα σχέδια φώτισαν τις μέρες μας,
Βαδίσαμε στις ανεξήγητες αλλαγές εποχών χωρίς φόβο για τ’ αύριο…
Ώσπου, τ’ απροσδόκητο ντύθηκε σεμνά,
Απέκτησε φωνή πειθούς και τις καρδιές αλλάζει,
Έτσι ήταν γραμμένο να συμβεί συγνώμη μη ζητάς,
Ήταν καιρός τη θέση αυτή να πάρουν αλλονών ταξίδια…
Κάθε μέρα πεθαίνουν τα όνειρα,
Και κει ακριβώς άλλα αναγεννιόνται…
Μας πάνε μακρύτερα,
Γι’ αυτό φίλα τις ανάγκες σου,
Αποχαιρέτησε τις να έχουν καλό ταξίδι,
Το δρόμο δείξε τους γι’ αλλού,
Ως τον επόμενο στεναγμό
Που θα αγαπήσουν…
Εξαιρετικό!