Εκείνη…
ο έρωτας ενός ζωγράφου, που το πορτραίτο της έκανε το γύρο των εκθέσεων…
…που την αγάπησε κρυφά ένας στοχαστής και της αφιέρωσε τα μυστικά της ζωής του.
Εκείνη…
εγκλωβίστηκε σ‘ ένα μονοπάτι που την οδήγησε στη θλιβερή αγκαλιά ενός πεζού ανθρώπου, που πιστεύει πως το μυστικό της αγάπης υπάρχει στο πλύσιμο των πιάτων, στο σιδέρωμα των ρούχων…
Μα όχι, αυτά είναι απλά ένα μέρος των καθημερινών αναγκών, της ρουτίνας.
Παρ’ όλα αυτά, το όνειρο της μητρότητας έγινε πραγματικότητα.
Κι ο άγγελος της καρδιάς της
θ’ ανοίξει τα φτερά του να πετάξει στο δικό του ταξίδι. Μα ξέρει πως η μάνα το λατρεύει ολοκληρωτικά!
Η ρομαντική ψυχή της αναζητούσε ένα φως, έστω αχνό. Ένα χέρι να την κρατήσει τρυφερά, ένα βλέμμα να την ποθήσει βαθιά.
Έναν έρωτα να μη μπαίνει σε καλούπια, ένα αρσενικό ν’ ανακαλύψει τις αόρατες κλωστές που δένουν αυτό το αερικό αγάπης με τούτο τον παράταιρο κόσμο.
Τώρα πια, προσπαθεί να ισορροπήσει την απογύμνωση των συναισθημάτων της, με τη λαίλαπα εκείνου του τελματος που άρχισε να βυθίζεται.
Η ζωή τής χάρισε πτώσεις καρδιάς.
Σαν μια ψυχή παλιά, σε άλλη διάσταση, σε λάθος εποχή…
Μεταφράζει κινήσεις σε νότες ποιητικές, στους ψιθύρους των σκέψεών της.
Η χαμένη λάμψη των ματιών της σαν καράβι βουλιαγμένο.
Αγναντεύοντας το πέλαγος αναρωτιέται τι της επιφυλάσσει η μοίρα.
Με τα φαντάσματα του παρελθόντος, με φτερά τσακισμένα, προσπαθώντας να καταλαγιάσει την πίκρα του ξεχασμένου παράδεισου… στα έγκατα της ψυχής της.
Άραγε θα βρεθεί θνητή… ως φίλη ζωής;
Θα υπάρξει θνητός να ερωτευτεί την καθαρότητα της καρδιάς της;
Αναστασία Γεωργακοπούλου
Συγγραφέας- Αρθρογράφος