Η ιδανικη θεωρηση ενος «τελειου» ψευδους του οποιου ο δημιουργος θα επιστρατευε και θα συνεθετε σοφα ολα τα παρελθοντα δεδομενα μαζι με ολα τα παροντα για να επινοησει με διορατικοτητα και αμεσοτητα μια ορθολογικη (οχι λογικη μια και προκειται για ψεμα) κι ετσι πιστευτη παρασταση της πραγματικοτητας (το ψεμα), ειναι μια θεωρια που καλλιεργουμε για τον εαυτο μας.
Το τελικο αποτελεσμα (ψεμα) ειναι πολυ διαφορετικο απο την ορθολογικη κατασκευη, διοτι ειναι παντα το αποτελεσμα της στιγμιαιας συγκεντρωσης αναγκαστικων (αντιθετων) δυναμεων (ψευδη και αληθειες) των οποιων η ενωση δεν εξασφαλιζει ουτε μπορει να προβλεψει ενα εγκυρο μελλον.
Οι πρακτικες δυνατοτητες του ψευδους εξαντλουνται σχεδον αμεσως μετα την παρουσιαση του μια και ειναι ενα παρον που δεν εχει τιποτα να κανει με το παρελθον, κι ετσι σαν πρακτικος κοινωνικος μηχανισμος ειναι αχρηστο: αγνοει δυο βασικους κοινωνικους παραγοντες: 1. την εξελιξη, την προοδο που παταει στην γνωση του σημερα ωστε να κτισει το αυριο. 2. την προβλεψη: η εξελιξη βασιζεται στην προσπαθεια του ανθρωπου να προβλεψει μελλοντικα γεγονοτα.
- Εξελιξη: Αποδειξη του οτι η εξελιξη ειναι αναποσπαστη του βιου της κοινωνιας του ανθρωπου ειναι η υπαρξη της ιστοριας. Ιστορια διχως εξελιξη δεν νοειται. Ιστορια της τεχνης, ιστορια της μουσικης, ιστορια της φιλοσοφιας, ιστορια της Χ χωρας, κλπ. Ολες οι δραστηριοτητες μας, ανεξαρτητα απο τον διαφορο προσδιορισμο τους διατηρουν κοινο την εννοια της ιστοριας. Το ψεμα δεν εχει ιστορια, μια ατελειωτη χρονικη εξελιξη, διοτι καθε ψεμα σταματα με την αποκαλυψη της αληθειας.
Εκτος κι αν θεωρησουμε πως το πρωτο αρχικο μας ψεμα μεσα στον κηπο της Εδεμ συνεχιζεται εως σημερα: εαν θεωρησουμε το γεγονος πως καθημερινα σχεδον ψευδομεθα προς την οικογενεια μας, τους φιλους μας, τους συνεργατες μας αλλα και προς τον ιδιο τον Θεο, το ενα και το ιδιο αεναο, συνεχομενο ψεμμα.
- Προβλεψη: το ψεμα ειναι η κατασκευη μη πραγματικων γεγοντων απο πραγματικα και φανταστικα γεγονοτα, δηλαδη μια αυθαιρετη κατασκευη μιας συγκεκριμενης χρονικης στιγμης που αδυνατει να προβλεψει το οτιδηποτε διοτι στην πραγματικοτητα δεν υπαρχει.
Το ψεμα ειναι μια συνειδητη και ελεγχομενη πραξη με στατικη δυναμικη (καλειται να καλυψει μια μονο χρονικη περιοδο) της οποιας ομως η μελλοντικη εξελιξη ειναι μια μη ελεγχομενη καλπαζουσα δυναμικη. Ειναι ενα “one night stand” του οποιου τα «δεινα» οχι μονο δεν ξεχνιουνται την επομενη, αλλα σε κατατρεχουν κιολας σαν τον ερωτευμενο που δεν καταλαβαινει την απορριψη, ουτε γιατι η στιγμιαια σαγηνη του εχει, ξαφνου, γινει ενα μονιμο βαρος.
Πώς λοιπον θα προβλεψει ή θα εξελιχθει με την εννοια της προοδου κατι που δεν μπορει καν να ομολογηθει;
