Μάθαμε πολλά
δεν λέω,
την μουσική, τα φιλιά,
εμάς.
Κρυμμένα ποιήματα
μέσα στα βιβλία μας.
Αρχίζει να βγαίνει ο ήλιος σιγά σιγά.
Με τα χρόνια
να περνάνε σαν κεραυνός από μπροστά μας.
Μα μάθαμε πολλά,
δεν λέω,
τον έρωτα την αγάπη.
Κραυγές που την νύχτα
μοιάζουν με τραγούδια.
Μάθαμε τόσα
που δεν μας χρησιμεύουν πουθενά.
Τόσα πολλά
ικανά τελικά
που καταφέρνουν να πουλήσουν την ποίησή μου στον διάολο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΤΑΥΡΟΥ