Σηκώνεσαι πρωί, έναν καφέ και τσιγάρο γρήγορα
δεν πρέπει να αργήσεις στην δουλειά
να είσαι υπάλληλος καλός.
Πρέπει να μαζέψεις αγαθά
Να ζεις καλά, σπίτια, αμάξια, λεφτά.
Χαμογελάς, μιλάς, φωνάζεις
Χωρίς να ξέρεις τι λες, γρήγορες λέξεις.
Γυρνάς σπίτι αργά, έχεις να πληρώσεις λογαριασμούς
κάτι πρέπει να φας, γρήγορο φαγητό.
Πάλι νύχτωσε νωρίς και σήμερα
ξέχασα και να αναπνεύσω, γρήγορη μέρα.
Αύριο έρχεται άλλη μέρα
ευτυχώς όμως θα είναι ίδια για εμένα.
Ποτέ θα καταλάβεις ότι είσαι περαστικός
πάψε πλέον να ζεις σαν να είσαι αιώνιος.
Ιωάννης Γκουγκουγιάννης
πολύ ωραίο ποίημα, με έντονες εικόνες, παρόλα αυτά διαφωνώ ως προς το ότι δεν είμαστε αιώνιοι. είμαστε αιώνιοι, απλώς ζούμε τη ζωή στο digital now. εξαιρετικό όμως! από αυτά που σου δίνουν τροφή για σκέψη.
Ευχαριστώ πολύ. Εννοώ περαστικός από την εδώ ζωή.