Έκλεισα τα μάτια
ταξιδεύοντας στης ανάσας σου
την μαγεμένη αύρα.
Γεύτηκα την εξωτική ευωδία των χειλιών σου
που αιχμαλώτιζαν στη λάβα τους το κάθε μου κύτταρο
περιπλανήθηκα γλυκά
στους ανθισμένους κήπους του κορμιού σου
εισπνέοντας την ομορφιά της άνοιξης
Βούλιαξα στα ροδοπέταλα της αγκαλιάς σου
Πλανεμένος απ’ τα χαμογέλα της σάρκας σου
Αναδύθηκα στα ηδονικά κύματα του έρωτά σου
Σ’ ένα πέλαγο που γεννιόταν μέσα στα μάτια σου
Ναυαγός κάποιου ονείρου
Που το πρόλαβε η αυγή.
Άθως Χατζηματθαίου
“Βούλιαξα στα ροδοπέταλα της αγκαλιάς σου…”… Απέραντα παραστατικός ο ποιητής!!!!
πολύ τρυφερό . Ο Αθως Χατζηματθαίου είναι ένας ρομαντικά ερωτικός ποιητής ..
Εξαιρετικές εικόνες!
“Ναυαγός κάποιου ονείρου
Που το πρόλαβε η αυγή”.
Θαυμάσιο τέλος!
Συγχαρητήρια!
Πολύ ωραίο κ. Χατζηματθαίου…πάντα όμορφες οι γραφές σας.
Συγχαρητήρια!
Ένα πραγματικό όνειρο το ποίημα. Συγχαρητήρια!
ΕΞΑΙΡΕΤΟ!!!
Απ’ τα λυρικότερα που διάβασα!
ΕΥΓΕ!