Είδωλα χάνονται κάτω από σκιές, περπατούν ανάμεσα σε καθρέφτες.
Πολλαπλασιάζουν το Εγώ τους στους αντικατοπτρισμούς του εφήμερου.
Κραυγάζει η μοναξιά τους.
Πνίγουν την αλήθεια σε παγωμένες λίμνες το Φλεβάρη
νάρκισσοι που κοιτούν το πρόσωπό τους.
Αγοράζουν τον ήλιο κι αυτός ματώνει
αγκάθια οι αχτίδες τρυπούν τ’ ακροδάχτυλα της αυγής.
ΠΟΙΗΣΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΚΟΥ