Ο ήλιος

Όλα τα φεγγάρια μας περιμένουν
Δες τον καιρό τι σκεπτικός που είναι
γεμάτος γκρι και συννεφιές
Ο ήλιος κάνει διακοπές
κι σ’άλλους τόπους προσφέρεται
μελαγχολεί και κάνει πίσω
Δεν ξέρει πού είμαστε
σε ποια γη και σε ποια θάλασσα
ναυαγήσαμε τούτη τη φορά
Κλείνει τα μάτια και σαν εραστής καιόμενος τρέχει
Ψάχνει να μας βρει
πίσω απ’ τις κρυψώνες μας
στις βολικές ή άβολες φωλιές μας
Καρτερεί περιμένοντας
Δεν βλέπουμε φως
μα αυτό δε σημαίνει πως πέθανε
Ο ήλιος όπως κι έρωτας
θα είναι πάντοτε στην ανάσταση
σε όσες ήρθαν κι όσες θα ‘ρθουν
Κι εμείς είτε μαζί είτε χώρια
είτε φωτισμένοι είτε σκοτεινοί
θα μπορούμε να τα ποντάρουμε
πάντοτε όλα
σε μια δύση ή σε μια ανατολή