Χάιδεψα ένα λύκο το πρωί
μέσα στην ομίχλη και στα δάση
μου ΄πε θα μου κλέψει μια στιγμή
κι άγριο φιλί θα με κεράσει
Μάτια σα Πανσέληνος κρυφά
άγγιξα το χέρι του ένα βράδυ
λύκαινα του γνέφει στη γωνιά
να γυρίσει μέσα στο σκοτάδι
Φίλησα ένα λύκο το πρωί
λίγο πριν ξυπνήσω απ’ τ’ όνειρό μου
λεύτερο αγρίμι την αυγή
κι ήθελα να τον κρατώ δικό μου
Άγρια στο σώμα η ψυχή
μου ΄πε δε μπορείς να με κρατήσεις
δόκανα μου δένουν το κορμί
και παιδιά της «ήμερής μου» μου φύσης
Λεύτερο τον άφησα κι εγώ
να γυρίσει πάλι στη φωλιά του
ξύπνησα με άγριο ουρλιαχτό
πήρε τη ψυχή μου θήραμά του
29/07/ 2009
ΕΙΡΗΝΗ ΧΙΩΤΗ