Και το παιχνίδι παίζεται στου μυαλού τα μύχια…
Νικητής ή Ηττημένος δε θα υπάρξει…
Δυο νικητές και δυο ηττημένοι…
Η ζωή είναι πρόκληση… Κίνδυνος…
Δύναμη και ελευθερία…
Ποιος έχει τόση αυτογνωσία να δοκιμαστεί
μ’ ένα ρίσκο… Μια καινούρια γεύση…
Μια άλλη οσμή;
Τολμώ είπε ο Γητευτής Ονείρων…
Τολμώ το πέρα από μένα να δω, να με βρω
να με ξεπεράσω…
Τολμώ είπε και πήρε την πένα και έγραψε…
Σε περασμένες ηδονές έγινε η στιγμή
Αιώνας…
Σε τέσσερα χείλη γεννήθηκε το
Πάθος
Χωρίς αιδώ ζήτησα μερίδιο από τον πλούτο των
Αισθήσεων
Δε μου το αρνήθηκες… Έρωτα γεύτηκα…
Χαμένος στα βάθη του φιλήδονου κορμιού!
Τολμώ το ρίσκο, είπα! Τολμώ να ψαχουλεύω την ψυχή μου…
Το αγρίμι που μέσα μου κρύβω να ελευθερώσω…
Να τρέξω και άγριες ζούγκλες να εξερευνήσω…
Τολμώ είπα, και πήρα την πένα και έγραψα…
Όλους τους Πόθους μιας ζωής θα κλείσω σε μια
Στιγμή μας…
Οι αισθήσεις σπαρακτικά στο χώρο
Κραδαίνουν…
Τα ναι αλύπητα το Πάθος λαξεύουν σε ατλαζένια
Κορμιά…
Ηλιοβόλα σώματα σε τσαλακωμένα σεντόνια, κορεσμένα, αγάπη
Εκπέμπουν…
Χαμένοι στα βάθη της ξελογιασμένης
Ψυχής μας…
Νικητής και ηττημένος κανείς…
Τα χέρια κρατάμε, μαζί προχωράμε!
Εσύ ο γητευτής των ονείρων, έτσι σε ονόμασα εγώ…
Και εγώ η γόησσα του ιδεατού, έτσι με ονόμασες εσύ!
Γητευτής Ονείρων
Κατερίνα Καρυπίδου
