Αγαπητή κ. Πάνου,
Ποιο ήταν το αρχικό ερέθισμα για τη συγγραφή της ποιητικής σας συλλογής «Αποχρώσεις του μπλε»;
Υπάρχει μέσα μου η ανάγκη να γράφω γι’ αυτό που νιώθω, αυτό που σκέφτομαι σαν να θέλω να έχω έναν μάρτυρα ότι έζησα, ότι πάλεψα, ότι ερωτεύθηκα, ότι χάρηκα, ότι πόνεσα, ότι συγκινήθηκα, ότι προσπάθησα, ότι έζησα στην πόλη, ότι ταξίδεψα ή ότι κλείστηκα μέσα για μέρες ή για μήνες. Αυτός ο μάρτυρας είναι τα ποιήματά μου και το ερέθισμα είναι η ίδια η ζωή που μας προκαλεί κάθε μέρα.
Πόσο καιρό διήρκεσε η συγγραφή του έργου σας;
Δεν λέω ποτέ: «Τώρα θα καθίσω να γράψω ένα ποίημα». Το γράψιμο είναι επιθυμία που έρχεται αυθόρμητα, ξέρω ίσως ακούγεται κλισέ, αλλά έτσι το βιώνω. Είτε είναι έρωτας, θλίψη, πόνος, απογοήτευση, χαρά, το ξορκίζω γράφοντας. Δεν υπάρχει λοιπόν χρόνος συγκεκριμένος, καιρός οριοθετημένος, γράφω πάντα, υπάρχουν παντού ποιήματα στα τετράδιά μου, στον υπολογιστή μου και κάποια είχα την τύχη να τα δω να εκδίδονται.
Η επιλογή του χρώματος μπλε στον τίτλο ήταν τυχαία ή συνδέεται με κάποια ιδιαίτερη σχέση σας με το συγκεκριμένο χρώμα;
Υπάρχουν αρκετά ποιήματα μέσα στο βιβλίο που είναι «ζωγραφισμένα» με μπλε χρώμα. Από εκεί λοιπόν εμπνεύστηκα τον τίτλο.
Απευθύνεστε σε ένα συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό;
Όχι, φυσικά και όχι. Δεν ξέρεις ποτέ ποιος θα σε διαβάσει, σε ποιανού τα χέρια και τα μάτια θα βρεθούν τα ποιήματά σου. Ακόμη κι ένας να νιώσει κάτι, το οτιδήποτε, διαβάζοντας μια σειρά από ένα ποίημά μου, για μένα είναι χαρά, γιατί έτσι μοιράζομαι μαζί του όσα έχω νιώσει και αποτυπώσει στο χαρτί. Είναι σαν να είμαστε παρέα. Αυτό είμαστε λοιπόν, μια παρέα που κάποιος τυχαίνει να γράφει και κάποιοι έχουν την επιθυμία να διαβάσουν. Παρέα κι όχι αναγνωστικό κοινό, δεν το νιώθω καθόλου έτσι.
Έχετε δεχτεί αρνητικές κριτικές; Αν ναι, κατά πόσο σας επηρεάζουν;
Όχι ακόμη. Ίσως έρθουν. Δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους.
Εκτός από την ποίηση, με ποιο άλλο λογοτεχνικό είδος θεωρείτε πως θα μπορούσατε να καταπιαστείτε; Με ποιο δεν θα καταπιανόσασταν ποτέ;
Για μένα στο τώρα υπάρχει μόνο η ποίηση. Ωστόσο, στη ζωή τίποτα δεν αποκλείω.
Τι σημαίνει για σας «ποίηση»;
Δεν μπορώ να το ορίσω. Τι σε συγκινεί; Σε συγκινεί η αγάπη ανάμεσα σε ένα ζευγάρι; Η αγάπη της μάνας προς το παιδί; Η αφθονία στη φύση; Η μοναξιά; Η δύναμη του άρρωστου προσπαθώντας να αναρρώσει; Η μυρωδιά των γονιών σου; Μια αληθινή κουβέντα; Το κλάμα; O πόνος; H απογοήτευση; H απόγνωση; Όλα αυτά είναι ποίηση. Ό,τι σε συγκινεί μπορεί να γίνει ποίηση.
Κυρία Πάνου, σας ευχαριστούμε θερμά που μας παραχωρήσατε αυτή τη συνέντευξη.
