Αγαπητή κ. Βαλλιάνου,
Ποιο ήταν το αρχικό ερέθισμα για τη συγγραφή της ποιητικής σας συλλογής «Εκκωφαντική σιωπή»;
Τα κακώς κείμενα και η εσωτερική μάχη που συμβαίνει εντός μας, ψάχνοντας έναν τρόπο να διαχειριστώ αυτό που συμβαίνει στη δυστοπική πραγματικότητά μας όντας ανήμπορη να το πολεμήσω αλλιώς.
Πόσο καιρό διήρκεσε η συγγραφή του έργου σας;
Πρόκειται για ποιήματα που γράφτηκαν πολλά χρόνια πριν, ενώ κάποια άλλα είναι πρόσφατα, και στις δυο περιπτώσεις τα ξαναφίλτραρα μέσα από τα μάτια της τώρα Αρχοντούλας.
Απευθύνεστε σε ένα συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό;
Είμαι θιασώτης της ιδέας ότι ένα ποίημα είναι όσοι και οι αναγνώστες του. Ο δημιουργός μπορεί να έχει κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό του, αλλά πολύ συχνά αυτό το μήνυμα δεν περνάει αυτούσιο και αυτός που διαβάζει οδηγείται σε εντελώς διαφορετικά μονοπάτια. Κάθε ποίημα ανάλογα με τον ψυχισμό του αναγνώστη τη στιγμή που το διαβάζει μπορεί να αποτελέσει ένα μοναδικό για αυτόν ταξίδι. Οπότε δεν απευθύνομαι σε κάποιο συγκεκριμένο κοινό. Θα έλεγα ότι τους καλώ όλους ανεξαιρέτως να περιπλανηθούν στις λέξεις μου.
Γιατί -κατά τη γνώμη σας- οι αναγνώστες θα έπρεπε να διαβάσουν το έργο σας;
Το έργο μου, πέρα από κάποια προσωπικά ποιήματα που ακόμα κι εκεί κάποιος μπορεί να ταυτιστεί με την ευρύτερη ιδέα που πρεσβεύουν, διαπραγματεύεται κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όλοι μας κάθε μέρα. Είναι ένα μικρό λιθαράκι στο να ευαισθητοποιηθούμε στο τι συμβαίνει γύρω μας και να αφυπνιστούμε.
Έχετε δεχτεί αρνητικές κριτικές; Αν ναι, κατά πόσο σας επηρεάζουν;
Έχει τύχει να μην αρέσει κάποιο ποίημα/στίχος ή να μου πουν «Ξέρεις δεν με αγγίζει» ή «Δεν το καταλαβαίνω». Δεν με επηρεάζει αρνητικά, γιατί είναι κάτι υποκειμενικό. Φυσικά όταν συνοδεύεται από τα κατάλληλα επιχειρήματα και νιώθω κι εγώ η ίδια πως κάτι πρέπει να αλλάξει, υλοποιώ την συμβουλή.
Εκτός από την ποίηση, με ποιο άλλο λογοτεχνικό είδος θεωρείτε πως θα μπορούσατε να καταπιαστείτε; Με ποιο δεν θα καταπιανόσασταν ποτέ;
Έχω κάνει μαθήματα δημιουργικής γραφής όπου ανακάλυψα ότι μου αρέσει πολύ και η μικρή φόρμα γραφής, το διήγημα και το παραμύθι. Έχω αποπειραθεί να γράψω και μια νουβέλα, η οποία όμως δεν έχει βγει από το συρτάρι ακόμα. Πιστεύω δεν θα προσπαθούσα να γράψω θεατρικό. Νομίζω είναι πολύ δύσκολο, γιατί πρέπει να αναλογιστείς πολλές παραμέτρους και πώς αυτό που γράφεις μπορεί να υλοποιηθεί επί σκηνής.
Τι σημαίνει για σας «ποίηση»;
«Ποίηση» είναι να μπορείς να τιθασεύσεις τις λέξεις και μέσα από αυτές να δώσεις μια ιστορία. Για μένα ποίηση είναι η σανίδα σωτηρίας όταν δεν μπορώ να διαχειριστώ την πραγματικότητα είτε του κόσμου είτε τη δικιά μου. Είναι η εξωτερίκευση των σκέψεων που αν μείνουν εντός μου, θα εκραγούν.
Σας ευχαριστούμε θερμά για τη συνέντευξη και καλή επιτυχία στη συγγραφική σας πορεία!
