Αγαπητοί φίλοι, διαβάστε τη συνέντευξη της Χρυσής Γεωργίου, συγγραφέα του έργου «Ο κύκλος της αγάπης», εκδόσεις Πηγή. Η Χρυσή Γεωργίου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αγαπάει πολύ τα βιβλία και τα ταξίδια, που διεύρυναν τους ορίζοντές της. Ορόσημο στη ζωή της στάθηκε η ενασχόλησή της με τον πνευματικό δρόμο και τα δύσβατα μονοπάτια της αυτογνωσίας.
Ποιο ήταν το αρχικό ερέθισμα για τη συγγραφή του έργου σας «Ο κύκλος της αγάπης»;
Ήθελα να επικοινωνήσω με τους συνανθρώπους μας. Να τους θυμίσω κάποιες αλήθειες, που όλοι γνωρίζουμε αλλά μες την παραζάλη της ζωής τις ξεχνάμε και τις οποίες έβαλα στην καθημερινότητά μου και με βοήθησαν και με βοηθάνε να βλέπω τα πράγματα πιο εύκολα, πιο απλά κι έτσι να παίρνω θάρρος και να συνεχίζω. Αναρωτιόμουν λοιπόν ποιο τρόπο να βρω για να τους πλησιάσω. Και ενώ ρωτούσα και ξαναρωτούσα, άρχισε να σχηματίζεται στο μυαλό μου αυτή η ιστορία. Ξεκίνησε με το «Μια χούφτα θάλασσα» και ολοκληρώθηκε με το «Ο κύκλος της αγάπης».
Η ιστορία σας αποτελεί εξ ολοκλήρου μυθοπλασία ή κρύβει και αληθινά γεγονότα;
Είναι εξ ολοκλήρου μυθοπλασία, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα μπορούσε να είναι και αληθινά. Είναι η ζωή με τις χαρές και τις λύπες. Με τα κέρδη και τις απώλειες. Με όλη την γκάμα των συναισθημάτων αλλά το κυριότερο με ένα μήνυμα αισιοδοξίας, πως ό,τι και να μας φέρει αυτή η ζωή, στο τέλος όλα τακτοποιούνται με τον καλύτερο για μας τρόπο.
Με ποιον από τους ήρωες του έργου σας ταυτίζεστε;
Ειλικρινά δεν μπορώ να τους ξεχωρίσω. Νομίζω με όλους. Τους αγαπώ όπως αγαπάει κάποιος τα παιδιά του. Το καθένα για την μοναδικότητά του. Θα ήθελα να τους έμοιαζα για όλα όσα αντιπροσωπεύει ο καθένας τους.
Πόσο καιρό διήρκεσε η συγγραφή του έργου σας;
Περίπου δεκαπέντε μέρες για το πρώτο και δύο μήνες για το δεύτερο. Έπειτα, για τις διορθώσεις που έκανα χρειάστηκα άλλους τρεις μήνες πάνω κάτω. Οι πιο μαγικοί μήνες της ζωής μου, μέχρι στιγμής. Ζούσα με τους ήρωές μου, γελούσα και έκλαιγα μαζί τους. Μου έδειξαν έναν κόσμο πλημμυρισμένο από φως, γαλάζιο και άδολη αγάπη. Πολύ ευχαρίστως θα μετακόμιζα εκεί χωρίς δεύτερη σκέψη.
Γιατί -κατά τη γνώμη σας- οι αναγνώστες πρέπει να διαβάσουν το έργο σας;
Θα μου επιτρέψετε στην θέση του «πρέπει» να βάλω το «αξίζει» και θα έλεγα ναι αξίζει να το διαβάσει. Σκοπός του βιβλίου δεν είναι να εντυπωσιάσει, αλλά να αγγίξει καρδιές. Να τις βοηθήσει να ανοίξουν, να τις γλυκάνει και εντέλει να τις γαληνέψει. Να παρακινήσει τους αναγνώστες να αφεθούν στην αγκαλιά της φαντασίας τους, να τους οδηγήσει σ’ ένα κόσμο όπου βασιλεύουν οι αξίες και η αγάπη. Όπου μπορεί να υπάρχουν δυσκολίες, αλλά είναι στο χέρι μας να τις υπερβούμε. Να τον γεμίσει αισιοδοξία και να πει «ναι, θέλω να ζω σ’ αυτόν τον κόσμο και θα βάλω τα δυνατά μου, ώστε μια μέρα όλοι να ζούμε αγαπημένοι». Γιατί ένα τέτοιο κόσμο αξίζουμε όλοι.
Απευθύνεστε σε ένα συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό;
Απευθύνομαι σε όσους είναι από επτά έως εκατόν επτά ετών. Απευθύνομαι σε όλους όσους πιστεύουν στη δύναμη της φαντασίας, στους ονειροπόλους, αυτούς που δημιουργούν κάθε τι μεγάλο και ωραίο και το μοιράζονται με όλους.
Έχετε δεχτεί αρνητικές κριτικές; Αν ναι, κατά πόσο σας επηρεάζουν;
Έχω την εντύπωση ότι οι αυστηρότεροι κριτές είναι πάντα ο προσωπικός μας περίγυρος που όλο και κάτι έχει να πει. Όμως, όχι δεν έχω δεχτεί αρνητικές κριτικές και αν λάβω στο μέλλον θα είναι ευπρόσδεκτες. Ίσως να τραυματίσουν κάπως το εγωικό κομμάτι του εαυτού μου, αλλά έχω μάθει μετά το πρώτο τσίμπημα να επεξεργάζομαι τα δεδομένα και να μαθαίνω, ώστε να προχωράω παρακάτω.
Ποιο λογοτεχνικό είδος προτιμάτε να υπηρετείτε διά της συγγραφής; Με ποιο δεν θα καταπιανόσασταν ποτέ;
Αγαπώ το μυθιστόρημα και εύχομαι να είμαι άξια να το υπηρετήσω. Δεν θα με ενδιέφερε να ασχοληθώ με μαύρες καταστάσεις, αλλά το ποτέ είναι σχετικό. Τώρα πια το αποφεύγω, γιατί ποτέ δεν ξέρεις.
Ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο κύριος στόχος κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου; Το οικονομικό όφελος, η φήμη ή η ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης;
Πιστεύω ότι οποιοδήποτε βιβλίο οφείλει να έχει ως στόχο να προσθέσει ένα λιθαράκι στην εξέλιξη της ανθρωπότητας. Να εξάψει τη φαντασία, να κεντρίσει τις αισθήσεις, να μας μετατρέψει σε ονειροταξιδιώτες. Στην δική μου περίπτωση ήταν εσωτερική ανάγκη να επικοινωνήσω και να μοιραστώ πράγματα, να χτίσω γέφυρες προς πάσαν κατεύθυνση ώστε όλοι μαζί να απλώσουμε την αγάπη τριγύρω μας.
Τι σημαίνει για σας «συγγραφή»;
Η συγγραφή είναι η μεγάλη μου αγάπη, όνειρο ζωής, βουτιά στα άδυτα της ψυχής μου και επικοινωνία με τους συνανθρώπους μου, που όλοι είμαστε τόσο διαφορετικοί και όλοι μοιάζουμε συγχρόνως. Θα μπορούσα να γράψω άπειρα και πάλι δεν θα ήταν δυνατόν να το εκφράσω επακριβώς. Το σίγουρο είναι ότι είναι το μόνο με το οποίο θα ήθελα να ασχοληθώ σε όλες μου τις ζωές, γιατί τίποτε δεν τελειώνει εδώ.