Παιδιά έπαιζαν
Στην επιφάνεια του νερού
Βούταγαν και ξαναβούταγαν
Ώσπου το κύμα
Πήρε τις τελευταίες ημέρες του καλοκαιριού…
Σαν μια σταγόνα ονείρου
Που γεμίζουν τα παιδιά του ύπνου
Χέρια – Δαχτυλήθρες ακουμπούν
Τα πνευστά οργανοπαίχτες
Ονείρου
Καμβάς
Σε παλέτο μουσικής
Μια θεά αποκοιμήθηκε
Στα γόνατα ενός Θνητού
Έρωτας άγνωστος γεννήθηκε.
Εύα Πετροπούλου Λιανού
Όταν τα παραμύθια ενώνονται με την ποίηση….το αποτέλεσμα είναι μαγικό ! Εύα Πετροπούλου Λιανού….σε ευχαριστώ ! Συνέχισε να γράφεις…..
‘Oμορφο ποίημα …. σαν μια σταγόνα ονείρου! Σαν παραμύθι…
ΚΛΕΙΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΝ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ… ΤΑΞΙΔΕΥΩ… ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ…
Κυρία Εύα έχετε γράψει ένα από τα πιο ωραία ποιήματα του διαγωνισμού αυτού, σας εύχομαι καλή επιτυχία.
Πλούταρχος Πάστρας
‘Oμορφο ποίημα σαν τη δική σου ψυχή. Καλή επιτυχία
Ωραίο ! έχει εικόνες όμορφες..