Σώμα γυμνό, χέρια που αγγίζουν λυρικά το ένα το άλλο.
Γλυκά λόγια που χαϊδεύουν τα αυτιά σε μία νύχτα βαθιά.
Κρεβάτι που στεγνώνει και αισθάνεται ξανά στάλες ιδρώτα να κυλούν ορμητικά.
Χείλη που τόσο αγνά αλλά ταυτόχρονα και τόσο παθιασμένα φιλούν το ένα το άλλο!
Οι ώρες μεγάλωσαν, διότι κάθε τι εξωτερικό, κάθε έγνοια του κόσμου χάθηκε
από τα μάτια των εραστών.
Δύο καρδιές που όμως πια σαν μία και μόνο χτυπάει.
Σώμα γυμνό, αγγίγματα που γεμάτα αγάπη δίνουν στο σώμα
ανάσες δροσιάς.
Ποιος άραγε μπορεί τη χαρά των αγκαλιασμένων να μετρήσει,
ποιος μπορεί να αισθανθεί τη δύναμη της αγάπης που τόσο δυνατά τους έδεσε;
Σώμα γυμνό που προσπαθεί να εκφράσει
με όλη του τη δύναμη το πάθος που την ψυχή έχει γεμίσει!
ΜΑΡΙΑ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ