1) ΠΩΣ ΓΝΩΡΙΣΕ Ο ΜΙΛΤΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ
Την είδε για πρώτη φορά στην καφετέρια Ανατολή. Μόλις το βλέμμα του αντίκρυσε τα μεγάλα καστανά μάτια της, αισθάνθηκε ένα υπέροχο συναίσθημα. Τα ίσια μαύρα μαλλιά της, ο τρόπος που χαμογελούσε και γενικά οι κινήσεις των χεριών της, όλα αυτά ήταν μαγικά για τον Μίλτο. Η αύρα της ήταν σαν να τον καλούσε να την προσεγγίσει. Και έτσι έγινε.
Παρ’όλο το άγχος, την αγωνία και τη διστακτικότητα που τον κυρίευε, νίκησε μέσα του το κάλεσμα των ματιών της.
Όλα κύλησαν θετικά για τον Μίλτο. Ύστερα από σχέση τεσσάρων χρόνων, κατέληξαν σε γάμο. Η συμβίωση ήταν αψεγάδιαστη, και τίποτα δεν φαινόταν να χαλάει αυτή την τέλεια αρμονία.
Μέχρι που εμφανίστηκε ο Στέφανος. Ο Στέφανος ήταν ο καινούριος διευθυντής στην εταιρεία που εργαζόταν η Ελένη, η οποία ήταν η γραμματέας του. Δε χρειάστηκαν πολλές φορές για να αντιληφθεί ο Μίλτος ότι κάτι έτρεχε με αυτούς τους δυο. Και έτσι η ζωή του ήρωά μας πήρε άλλη τροπή. Η χαρά, η γαλήνη, η αισιοδοξία έδωσαν τη θέση τους στην καχυποψία, στον αρνητισμό και στην απαισιοδοξία.
Η Ελένη ισχυριζόταν ότι δεν τρέχει κάτι με το διευθυντή της, τον άντρα της όμως τον είχε κυριέψει η ζήλια. Η ζήλια του είχε φτάσει σε βαθμό παθογένειας.
Και έτσι η γυναίκα του αποφάσισε να ζητήσει τη βοήθεια ενός ειδικού. Ο ψυχίατρος είπε στην Ελένη ότι ο Μίλτος χρίζει ιατρικής παρακολούθησης και θα χρειαστεί ψυχοθεραπεία. Η ζήλια του είναι παθολογική και το μυαλό του κάνει συνειρμούς αυθαίρετους και αβάσιμους. Πέρα από τα φάρμακα που συνταγογράφησε για την περίπτωση του Μίλτου, συνέστησε στη γυναίκα του να κάνουν ένα ταξιδάκι. Αυτό θα χαλάρωνε τον ήρωά μας, καθώς θα άλλαζε παραστάσεις. Το μυαλό της Ελένης πήγε στο χωριό του Μίλτου και στο εξοχικό που είχανε δίπλα στη λίμνη. Ήταν γεγονός ότι όταν ο Μίλτος πήγαινε εκεί, ηρεμούσε και έβρισκε τον εαυτό του.
«Μίλτο, τι λες; Πάμε στο χωριό για μια βδομάδα; Ο γιατρός είπε ότι θα σου έκανε καλό», είπε η Ελένη.
Ο Μίλτος συμφώνησε χωρίς δεύτερη σκέψη, αλλά παράλληλα στο μυαλό του υπήρχε η εμμονή με τον Στέφανο.
«Και πώς θα αντέξεις μακριά του τόσο καιρό;»
«Αχ, Μίλτο. Στο έχω πει χιλιάδες φορές. Ο Στέφανος είναι διευθυντής μου και τίποτα παραπάνω. Το μυαλό σου σε κάνει να σκέφτεσαι αρνητικά και να κάνεις αυτούς τους παράξενους συνειρμούς. Μην ξεχνάς ότι γι’αυτό πήγαμε στον ψυχίατρο. Ο ψυχίατρος είναι γιατρός του μυαλού. Το μυαλό σου έχει κάποιο πρόβλημα, Μίλτο.
2) Η ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΚΑΙ Ο ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΣ
Περπατούσε αμέριμνος και χαλαρός στο δρομάκι που οδηγούσε στη λίμνη. Συνήθιζε να κάνει αυτόν τον περίπατο στη φύση από τότε που ήταν μικρό παιδί. Ο Μίλτος παραμέρισε κάποιες φυλλωσιές που του έκρυβαν το οπτικό του πεδίο. Ήταν μεσημέρι και οι ακτίνες του ηλίου τού έδιναν τη λάμψη τους αλλά και τη ζεστασιά στο κορμί του. Έκανε δέκα βήματα και στάθηκε όρθιος με το είδωλό του να αντικατοπτρίζεται στη βαθυγάλαζη λίμνη. Αυτό που έβλεπε ήταν ένας μεσόκοπος άντρας με αραιά γκρίζα μαλλιά, που ο αέρας τα ανακάτευε.
Μπορεί να ήταν είκοσι λεπτά που παρατηρούσε τον εαυτό του, όταν ακούστηκε ένας πυροβολισμός. Ο Μίλτος έτρεξε γρήγορα προς το σπίτι του. Είχε ένα κακό προαίσθημα. Ο πυροβολισμός είχε την αίσθηση ότι είχε να κάνει με τη γυναίκα του, την Ελένη. Έφτασε στο σπίτι του και από μακριά διέκρινε τις σιλουέτες δύο αντρών.
«Ελάτε μαζί μας, κύριε Μίλτο.»
«Πού είναι η γυναίκα μου;» φώναξε ο Μίλτος.
«Θα πρέπει να μας ακολουθήσετε. Η γυναίκα σας δεν είναι εδώ.»
«Ω, Θεέ μου… Είναι νεκρή…» μονολόγησε ο Μίλτος και τα δάκρυά του κύλησαν.
3) ΣΤΟ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ – ΦΥΛΑΚΗ
Η διαδρομή που ακολουθούσε το αυτοκίνητο δεν ήταν γνώριμη στο Μίλτο.
«Πηγαίνουμε στις φυλακές, έτσι δεν είναι;» ρώτησε ο Μίλτος.
Επικράτησε σιωπή.
«Ξαναρωτάω. Πηγαίνουμε στις φυλακές;» ρώτησε σε έντονο τώρα τόνο ο Μίλτος.
«Ναι, κύριε Μίλτο», αποκρίθηκε ο οδηγός του αυτοκινήτου.
Μόλις φτάσανε στο ψυχιατρείο, ένας νοσηλευτής οδήγησε το Μίλτο στο θάλαμό του.
«Έχετε επισκέπτη, κύριε Μίλτο», είπε ο νοσηλευτής.
«Ποιος ήρθε να με δει, εδώ στις φυλακές; Είμαι ένα ρεμάλι. Ένας κατεστραμμένος», αποκρίθηκε ο Μίλτος σε ένα απεγνωσμένο ύφος.
«Η γυναίκα σας, κύριε Μίλτο.»
«Κάποιο λάθος θα κάνετε. Η γυναίκα μου είναι νεκρή. Τη δολοφόνησαν.»
«Η γυναίκα αυτή πάντως σας περιμένει. Είναι και ο γιατρός σας μαζί της. Ξανασκεφτείτε το.»
Ο Μίλτος αποφάσισε να πάει στο επισκεπτήριο. Εκεί τον περίμενε όντως ο γιατρός του και η γυναίκα του.
«Είσαι καλά, αγάπη μου;» ρώτησε η Ελένη.
«Ποια είσαι εσύ; Πού με ξέρεις και με αποκαλείς και αγάπη σου;» είπε ο Μίλτος σε έντονο τόνο.
«Είμαι η γυναίκα σου, Μίλτο. Είσαι άρρωστος. Γι’ αυτό σε φέραμε σε αυτό το ψυχιατρείο.»
«Είσαι τρελή! Εδώ δεν είναι ψυχιατρείο! Εδώ είναι φυλακές!»
Τον λόγο πήρε ο ψυχίατρος.
«Εντάξει, Μίλτο. Μπορείς να πας να ξεκουραστείς στο θάλαμό σου. Εγώ θα μιλήσω για λίγο με αυτή την κυρία που ισχυρίζεται ότι είναι η γυναίκα σου».
4) Ο ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΜΙΛΤΟΥ
Ο ψυχίατρος κάθισε στο γραφείο του και προσπάθησε να εξηγήσει στην Ελένη την ψυχολογική κατάσταση του άντρα της. Της είπε ότι ο Μίλτος πάσχει από ψυχωτική διαταραχή. Το μυαλό του συνδύασε τον πυροβολισμό με την εξολόθρευση της προσωπικότητας της γυναίκας του στο μυαλό του. Δηλαδή, η προσωπικότητα της γυναίκας του που απεικονίζεται στο μυαλό του έχει πεθάνει. Γι’αυτό το λόγο δεν την αναγνώρισε. Είναι σαν να σβήστηκε από τη μνήμη του. Επιπλέον, ο ψυχίατρος είπε στην Ελένη ότι ο άντρας της νομίζει ότι είναι υπεύθυνος για το «νοητό φόνο». Μάλλον με το μυαλό του φαντάστηκε ότι πλήρωσε έναν δολοφόνο να την σκοτώσει.
«Κυρία Ελένη, ο Μίλτος μόνος καταδίκασε τον εαυτό του. Θεωρεί τον εαυτό του ένοχο, γι’ αυτό πιστεύει ότι βρίσκεται στη φυλακή.»
«Καταλαβαίνω, γιατρέ. Η ζήλια του μάλλον τον οδήγησε στην επιδείνωση της υγείας του και τελικά στην τρέλα. Έτσι δεν είναι;»
«Η ζήλια τον έκανε να απωθήσει την οντότητά σας στον εγκέφαλό του. Για να το πω πιο απλά, διαγραφήκατε από το μυαλό του.»
«Να σας ρωτήσω και κάτι άλλο. Τον πυροβολισμό τον φαντάστηκε ο Μίλτος;»
«Δεν τον φαντάστηκε. Από πληροφορίες που έχω από κάποιους συγχωριανούς του, κάποιος κυνηγός έτυχε εκείνη τη στιγμή να πυροβολήσει ένα ζώο στο δάσος.»
5) Ο ΜΙΛΤΟΣ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ
Ύστερα από την πάροδο τριών μηνών, με την κατάλληλη ψυχοθεραπεία και τη λήψη αντιψυχωτικών φαρμάκων, η υγεία του Μίλτου βελτιώθηκε και τα συμπτώματα της νόσου του υποχώρησαν. Έτσι, πήρε εξιτήριο από το ψυχιατρείο και ήταν έτοιμος να ζήσει μία φυσιολογική ζωή.
Μόλις είδε τη γυναίκα του να τον περιμένει στην αίθουσα αναμονής, έτρεξε και την αγκάλιασε.
«Όλα ήταν ένα κακό όνειρο, Μίλτο. Η φουρτούνα πέρασε», είπε η Ελένη.
«Ναι, αγάπη μου. Συγγνώμη, αν σε στεναχώρησα. Με τις ψυχοθεραπείες άρχισα να αντιλαμβάνομαι την πραγματικότητα και να παίρνω απόσταση από το πρόβλημά μου. Πάμε για καφέ στην Ανατολή; Τι λες; Εκεί που πρωτογνωριστήκαμε. Θυμάσαι;»
Η χαρά ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους. Ήταν και οι δύο σαν να ξαναγεννήθηκαν. Μετά την μπόρα, τη θέση της πήρε η λιακάδα. Μία λιακάδα που θα κρατούσε μέχρι το τέλος.
Μιχάλης Κωνσταντίνου
Η γραφή σου, η ιστορία, η κλιμάκωση, ακόμα και η αρίθμηση, ήταν στοιχεία εξαιρετικά πρωτότυπα και με κράτησαν στην άκρη της καρέκλας. Το τέλος μόνο μου φάνηκε αταίριαστο, υπερβολικά χαρούμενο, για τόσο ακραία ψυχολογικό διήγημα, ωστόσο πραγματικά το απήλαυσα!
Πρωτότυπη ιδέα και γραφή που καθηλώνει τον αναγνώστη. Εξαιρετικός Μιχάλη!
Όμορφο και καλογραμμένο. Αλλά συμφωνώ με το προηγούμενο σχόλιο… το τέλος είναι λίγο (απότομα) χαρούμενο για τόσο σύντομο χρονικό διάστημα πλοκής. Θα μου άρεσε να το διαβάσω πιο αναλυτικά, σε μια μίνι νουβέλα για παράδειγμα. Μπράβο πάντως!
Πολύ ενδιαφέρον μυθιστόρημα! Από την πρώτη στιγμή σε καθηλώνει και περιμένει με αγωνία τη συνέχεια. Με συνεπήρε και με έκανε να νιώσω την αδημονια να κρατήσω στα χέρια μου το βιβλίο και να το διαβάσω μονομιάς. Εύχομαι σύντομα να γίνει η έκδοση του μυθιστόρηματος και καλές πωλήσεις.
Υπέροχο διήγημα! Η κεντρική του ιδέα πρωτότυπη! Μπράβο!
Καταπληκτική ιστορία…μοναδική ιδέα! Μπράβο στο συγγραφέα!
Όλα οφείλονται στο μυαλό! Αυτο δείχνει και η ιστορία. Ο Μιχάλης μου αφησε πολύ καλες εντυπωσεις.
Πολύ αισιόδοξο κι ελπιδοφόρο.Συνέχισε έτσι.Μπράβο!
ωραία γραφή, ενδιαφέρουσα ιστορία, συνέχισε!
Συγχαρητήρια!
Υπεροχο!
Μπραβο φανταστικό!
Υπέροχο διήγημα σε κρατάει σε αγωνία μέχρι το τέλος.
Πολύ ωραία γραφή και πρωτοτυπη παρουσίαση της ιστοριας. Σε κρατάει μέχρι το τέλος με αμείωτο το ενδιαφέρον. Συγχαρητήρια!
εξαιρετικό και πρωτότυπο σενάριο! μπράβο Μιχάλη!
Ευχάριστο ξετύλιγμα της ιστορίας με πρωτότυπο θέμα και σε σύντομο χρόνο καταλαβαίνεις την θέση του κεντρικού ήρωα. Εξαιρετική απόπειρα συνέχισε έτσι!!!