Αγαπητή κυρία Νομικού,
Ποιο αρχικό ερέθισμα σας οδήγησε στη συγγραφή του βιβλίου σας “Love ‘n’ peace, bro”;
Ένας προβληματισμός.
Σε πρώτο πλάνο, ήταν η δυσκολία να χτίσουμε σχέσεις αγάπης. Αναρωτιέμαι συχνά τι ακριβώς μας δυσκολεύει στο να δημιουργούμε ισότιμες σχέσεις αγάπης και σεβασμού. Εννοώ προσωπικές σχέσεις. Κάθε είδους σχέση: ερωτικές, αγάπης, φιλικές, σχέσεις με τον συνάνθρωπο, σχέση με το περιβάλλον, σχέσεις με τα ζώα.
Σε δεύτερο πλάνο, στο μακρινό πλάνο, αναγνωρίζω ότι το μήνυμα “Αγάπη και Ειρήνη” μιλάει στην ψυχή όλων των ανθρώπων. Είναι Ανθρώπινο ζητούμενο, προϋπόθεση γι αυτό που λέμε καλύτερος κόσμος.
Μπορούμε όμως να φτάσουμε ποτέ στο μακρινό πλάνο αφού δυσκολευόμαστε και στο κοντινό; Στην πράξη εννοώ. Πως ξεκινώντας ο καθένας από μας από το πρώτο πλάνο μπορεί να φτάσει να διεκδικεί και το δεύτερο πλάνο; Εκεί έβαλα την ιστορία μου. Σε αυτό ήθελα να βάλω τους ήρωες μου να απαντήσουν.
Αυτό θεωρώ ότι είναι και το αληθινό μήνυμα του συνθήματος “Love ‘n’ Peace” που στόλιζε τα πλακάτ των 70s. Είναι πέρα από πολιτικές ή κοινωνικές διεκδικήσεις ή ερωτικές επιλογές. Είναι μια στάση ζωής. Να ’μαστε ανοιχτοί να αγαπήσουμε, να αγαπηθούμε, να μοιραστούμε συναισθήματα, με σεβασμό, και να ζήσουμε “εν ειρήνη”. Με αγάπη και ειρήνη στην ψυχή, στη ζωή, στον κόσμο μας.
Πόσο καιρό διήρκεσε η συγγραφή του έργου σας;
Τουλάχιστον τρία χρόνια. Με τυράννησε πολύ αυτή η ισορροπία ανάμεσα στο κοντινό και στο μακρινό πλάνο. Ήθελα μια ιστορία αγάπης ή μια “πολιτική” μαρτυρία; Τελικά, κέρδισε νομίζω η ιστορία αγάπης και η πολιτική μαρτυρία έμεινε το αιώνιο ζητούμενο.
Το έργο σας αποτελεί εξολοκλήρου προϊόν μυθοπλασίας ή εμπεριέχει και βιογραφικά στοιχεία;
Το έργο μου αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας αν και πηγή έμπνευσης ήταν προσωπικά μου βιώματα. Ζώντας εγώ η ίδια, για χρόνια, με ανθρώπους που δεν έχουμε ούτε την ίδια γλώσσα, ούτε τις ίδιες κοινωνικές καταβολές, ούτε την ίδια κουλτούρα, είδα πως υπάρχουν οι πανανθρώπινες αξίες που μας ενώνουν και φέρνουν γαλήνη στην ψυχή μας. Η αγάπη, ο σεβασμός, η ισοτιμία. Επίσης, μας συνδέουν οι ίδιες αγωνίες, οι ίδιοι φόβοι για τη ζωή, τους αγαπημένους μας, τη φύση, τον θάνατο, τα γηρατειά. Όταν αφήνω να βιώσω ότι μοιραζόμαστε αυτές τις αξίες και αυτούς τους φόβους τότε ζω καλύτερα και νιώθω ασφαλής και αισιόδοξη σε αυτόν τον βράχο που ζούμε όλοι μαζί. Τη γη εννοώ.
Θα χαρακτηρίζατε το έργο σας «τολμηρό»; Σε ποιο κοινό κυρίως απευθύνεστε;
Τολμηρό; Ναι, αν θεωρήσουμε ότι είναι τολμηρό να μιλάει κανείς για σχέσεις, αγάπη, ειρήνη και σεβασμό σε έναν κόσμο που καταστρέφει τον πλανήτη που του δίνει ζωή, που πολεμάει, που είναι πρόθυμος να διαχωριστεί σε “εμείς και εσείς”, “εγώ και αυτοί”. Αυτή είναι όμως και η ανθρώπινη ιστορία μας. Με αυτή την έννοια, απευθύνομαι στους ρομαντικούς, τους αισιόδοξους, τους αιθεροβάμονες που ονειρεύονται να τα ξεπεράσουμε κάποτε όλα αυτά.
Έχετε δεχτεί ποτέ αρνητικές κριτικές; Κατά πόσο σας επηρεάζουν;
Βέβαια έχω δεχτεί, όπως όλοι μας. Επίσης, συχνά “την πατάω” και ψάχνω τη κακιά πρόθεση πίσω από αυτές. Σε δεύτερη σκέψη όμως αναρωτιέμαι “γιατί μάσησα;” και τότε γυρίζω πίσω να βρω τη δική μου πρόθεση, τους δικούς μου στόχους. Αναζητώ τη δική μου αλήθεια και, αν είμαι συνεπής με αυτήν, χαμογελάω και συνεχίζω. Πολλές αρνητικές κριτικές μάλιστα κατέληξαν “ευεργετικές” γιατί με βοήθησαν να εξελιχθώ. Γι’ αυτό, προσπαθώ να μη ζω στη σκιά τους και να τις φοβάμαι προκαταβολικά.
Ποιο λογοτεχνικό είδος προτιμάτε να υπηρετείτε διά της συγγραφής; Με ποιο δεν θα καταπιανόσασταν ποτέ;
Τη λογοτεχνία, μυθιστόρημα και διηγήματα. Βέβαια, έχω γράψει ποίηση και ένα θεατρικό έργο. Επίσης, θα ήθελα κάποτε να γράψω και σενάριο. Νομίζω πάντως ότι δεν μπορώ να γράψω επιστημονική φαντασία και ιστορίες τρόμου γιατί δύσκολα διαβάζω και τέτοια έργα. Αν και η ζωή είναι πάντα ανοιχτή στην ανατροπή…
Ποιος είναι για σας ο κύριος στόχος κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου; Η μετάδοση κάποιου μηνύματος στο αναγνωστικό κοινό ή η ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης;
Καταρχάς, είναι η ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης: η χαρά του δημιουργού. Απολαμβάνω να ζω με τους ήρωές μου, να μιλάω μαζί τους, να διαφωνώ, να γινόμαστε φίλοι, κατά καιρούς και συντρόφια σε διάφορα εγχειρήματα. Βέβαια, καθώς οι ήρωες ανασαίνουν, αποκαλύπτονται οι δικές τους ζωές, οι δικές τους αλήθειες και διαψεύσεις και τελικά τα δικά τους μηνύματα.
Τι σημαίνει για σας «συγγραφή»;
Η συγγραφή είναι για μένα “το αγαπημένο μου παιχνίδι”, χαμογελάω ή συγκινούμαι όταν μου αρέσει αυτό που έγραψα, τσαντίζομαι όταν κοιτάω τη λευκή οθόνη και δεν έχω τίποτα να γράψω, ζουν μέσα μου οι ήρωες και οι σκηνές που περιγράφω. Είναι το κρησφύγετό μου, ο μαγικός μου κόσμος. Βέβαια, όπως κάθε μαγικός κόσμος, θέλει αφοσίωση, θέλει δουλειά καθημερινή με συνέπεια και δέσμευση, θέλει τροφοδότηση με πολύ διάβασμα λογοτεχνίας.
Κυρία Νομικού, σας ευχαριστούμε θερμά που μας παραχωρήσατε αυτή την τόσο ενδιαφέρουσα συνέντευξη.