13 χρόνια σε αυτή τη δουλειά.
Και ήταν πάντα σωστός! Κανένας δεν του είχε κάνει την παραμικρή παρατήρηση.
Ήταν πολύ εργατικός, σωστό υπόδειγμα στο τμήμα καθαρισμού του δήμου.
Είχε αρκετά υπεύθυνο πόστο, καθώς στην περιοχή που είχε αναλάβει, περνούσε καθημερινά το αυτοκίνητο του ίδιου του κ. Δημάρχου. Όλα έπρεπε να είναι υποδειγματικά! Το παραμικρό σκουπίδι δεν δικαιολογούνταν.
Τώρα όμως στα γεράματα τι ήταν αυτή η λαχτάρα που του έμελλε να πάθει!
Ενημερώθηκε από νωρίς ότι θα βάζαν άλλο άνθρωπο στη θέση του, κάποιον δικό τους.
Και αυτός τι θα γινόταν; Σάμπως προλάβαινε να βγει στην σύνταξη ή μήπως ήξερε να κάνει άλλη δουλειά;
Αύριο θα ανακοινωνόταν και επισήμως η απόλυση.
Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ήταν να σταματήσει το αυτοκίνητο του κ. Δημάρχου και να του κλαφτεί. Ίσως να πέσει στα γόνατα και να τον παρακαλέσει.
Σιγά όμως μην τον λυπηθεί. Ούτε που θα τον ακούσει.
Αυτή είναι η αλήθεια!
Τότε, του ήρθε στο μυαλό ένα τολμηρό και καταχθόνιο σχέδιο.
Τόσα χρόνια είχε μάθει πάρα πολύ καλά την περιοχή. Ο κ. Δήμαρχος έπαιρνε πάντα απρόσεκτα μια επικίνδυνη στροφή. Μια δυο φορές παραλίγο να τον πατήσει κιόλας. Το μόνο που θα κάνει, είναι να σταθεί ακριβώς στο σημείο της στροφής, την κατάλληλη στιγμή. Με την εκτυφλωτική αντηλιά και τον τρόπο που οδηγεί ο κ. Δήμαρχος το ατύχημα είναι σίγουρο. Μια γερή αποζημίωση την έχει στο τσεπάκι του. Άσε που θα πλακώσουν και όλα τα ΜΜΕ. Ίσως γίνει διάσημος!
Την επόμενη μέρα είχε σκοπό να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιό του.
Εκείνο το βράδυ κοιμήθηκε χαρούμενος περιμένοντας με ανυπομονησία τον ήλιο να χαράξει.
Το πρωί έφτασε και όλα έγιναν ακριβώς όπως είχε σχεδιαστεί. Μόνο που το αυτοκίνητο του κ. Δημάρχου πήρε λίγο παραπάνω από όσο έπρεπε εκείνη τη στροφή. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα!
Τα ΜΜΕ ούτε που φάνηκαν.
Ο Κόσμος δεν ενδιαφέρθηκε τόσο πολύ.
«Άκρα του τάφου σιωπή»
… και ο καημένος ο οδοκαθαριστής έγινε μια αράδα στην τοπική εφημερίδα της περιοχής.
Στην στήλη για τα «ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ»
Πέτρος Παπαδόπουλος
