Υγρό βουτά η άνοιξη το βλέμμα της
στο πράσινο της χλωρακιάς
κάθε Μάη κανταδόρο
και κάθ’ Απρίλη φυτευτή.
Επωάζουν οι ελαιώνες τα ρίγη τους
μπερδεύουν τους οργασμούς τους
με το κυπαρισσί του έρωτα
και την παλάμη του πεύκου.
Κότσυφας ατίθασος στο σπίνο ψιθυρίζει:
Όταν σου λέω άνοιξη
να βγαίνεις.
ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ