Μεταξύ ύπνου και βαρδάρη ανάβει η αδερφή μου η σελάνα την πυροστιά της στα πλακόστρωτα και καταφτάνουν οι θείοι ποιητές με τα ιερά τους σύνεργα να με αποδομήσουν. Πρώτος ο ποιητής από το Ζάντε με τη «Φεγγαροντυμένη» του στην άβυσσο…
Ποίηση εξ ορισμού
Η ποίηση είναι δραπέτης της ψυχής βγαίνει στους δρόμους τρέχει στους γκρεμούς και κραυγάζει για τη ζωή για το θάνατο. Λυπάμαι την ποίηση που δεξιώνεται φορά κοστούμι γυαλίζει τους φθόγγους και ξεχειλώνει σε επετειακές γιορτές. ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
«Όραση Αβλαβής η Μυωπία» του Ηλία Στόφυλα (κριτική)
Ηλίας Στόφυλας: «Όραση Αβλαβής η Μυωπία», εκδόσεις 24γράμματα. Ο ποιητής που χρωστά την καρδιά του στους διώκτες του. Στους συνωστισμούς των ερημιών του κι ανάμεσα στις υποκείμενες πληγές του, συνάντησα τον ποιητή Ηλία Στόφυλα. Τον είδα να υπογράφει ετούτο το…
Άνοιξη
Υγρό βουτά η άνοιξη το βλέμμα της στο πράσινο της χλωρακιάς κάθε Μάη κανταδόρο και κάθ’ Απρίλη φυτευτή. Επωάζουν οι ελαιώνες τα ρίγη τους μπερδεύουν τους οργασμούς τους με το κυπαρισσί του έρωτα και την παλάμη του πεύκου. Κότσυφας ατίθασος…
Εκεί Κίεβο
Οι συνταξιούχοι άφησαν το κομπολόι και την εφημερίδα στο τραπέζι, πιάσαν το φανό με το χέρι του τρόμου και τρέχουν ασθμαίνοντας για το καταφύγιο. Εκεί Κίεβο. Τα παιδιά τραγουδούν στα τρίσβαθα του πανικού τους «Let It Go» για να εμψυχώσουν…
«Λίλιθ και Λασθινία» του Μιχάλη Γριβέα (κριτική)
Διαβάζοντας το νέο μυθιστόρημα του συγγραφέα Μιχάλη Γριβέα με τον τίτλο «Λίλιθ και Λασθινία», εκδόσεις Ελκυστής, ταξιδεύουμε νοερά στην Αμοργό, εκεί όπου διαδραματίζεται η μυθιστορία του βιβλίου, παρέα με τους ολοζώντανους ήρωές του. Επιχειρούμε να τοπογραφήσουμε την περιοχή ενός μυστηριώδους…
«Της Ηλειόπετρας» της Καλλιόπης Δημητροπούλου (κριτική προσέγγιση)
Κριτική προσέγγιση στο ποιητικό βιβλίο «ΤΗΣ ΗΛΕΙΟΠΕΤΡΑΣ», εκδόσεις ΔΡΟΜΩΝ, Αθήνα 2020 της ΚΑΛΛΙΟΠΗΣ Ι. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ Ομιλία Κώστα Καρούσου, Προέδρου Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών Εκλεκτοί φίλοι-ες, σας ευχαριστώ για την παρουσία σας. “Με όσα γεννηθήκαμε”, ανταμώσαμε και γαλβανίστηκε η ψυχή μας…
Ηλίας Στόφυλας: Ο ποιητής με την «εφεδρική πνοή»
Διαβάζοντας την πρώτη ποιητική συλλογή του Ηλία Στόφυλα, με τον τίτλο «Μεταθανασία», ο ποιητής με παρέπεμψε, κατευθείαν, στον σύγχρονο φιλόσοφο και δάσκαλό μου, τον αείμνηστο Δημήτρη Λιαντίνη. Μελέτη θανάτου; Ελεγεία; Δηλαδή σπουδή ή θρήνος του θανάτου; Αναρωτήθηκα. Και κατέληξα: Ξεπλένει…
Το τραγούδι της ερήμου
Νέγρα μάνα, με το ατάιστο παιδί σου κάτ’ από τον ανεστραμμένο κόσμο, με τα γυμνά πέλματα να χορεύουν μπατούκουες* και να φιλιώνουν με τη λευκόπυρη άμμο της ερήμου, νέγρα μάνα, με την παλάμη σου να πυρώνει τον ήλιο, με τον…
Η μάνα ντοματιά
Ατίθαση και άμυαλη. Στο άγριο το φθινόπωρο πήγε και γεννήθηκε. Έριξε ρίζες, τέλη του Σεπτέμβρη, στο βορινό μπαλκόνι και φούντωνε σιγά σιγά, πρασίνιζε κι ανέβαινε. Σαν μοναχικό κυπαρισσάκι ίσιωνε το κορμί της. Ποιος σπόρος την εβάτεψε κι από πού κράταγε…